Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"ÖPTÜ MÜ!"
"JANE BAĞIRMA!"
Jane elindeki yastığı ağzına tepmiş ve sessiz çığlıklar atıyordu.
Luna ise kendi elindeki yastığı yüzüne kapattı çünkü utançtan yanakları kıpkırmızı olmuştu.
"Hem sende James'e 'Gel bana çıkma teklifi et.' dedin!"
Sesi kafasını yastığa gömdüğü için boğuk çıksa da Jane anlamıştı.
Ağzına teptiği yastığı yanına koydu. Kızarma sırası ondaydı.
"Ama öpmedi!"
"Sirius da bana çıkma teklifi etmedi!"
Luna da kafasını yastıktan kaldırmıştı ve kıpkırmızı yüzlerle birbirlerine bakıyorlardı.
Odanın kapısı açıldığında oda arkadaşlarından biri olduğunu gördüler.
"Jane, Luna..." dediğinde ona baktılar.
"Çapulcular kızlar yatakhanesine gelmeye çalışıyor. Sizi çağırıyorlarmış." dedi ve gözlerini devirdi.
İkisi de başlarını salladılar ve birbirlerine bakıp gülmemek için yanaklarını ısırdılar.
Ortak salona inmek için merdivenlere adımlarını attıkları an merdiven kaydırağa dönüştü.
Jane arkadaşının arkasından geldiği için geri çekilebilmişti fakat Luna kendini aşağıda bulmuştu.
"SİRİUS, JAMES, REMUS!"
Oturduğu yerden kızgın bakışlar ile kendisi gibi yerde olan James ve Sirius'a baktı genç cadı.
"Ama ben bir şey yapmadım ki!" derken bize gülen Remus'a döndü bakışları.
"DOĞRU!" dedi genç cadı ve kollarını birbirine bağlayıp Sirius ve James'e baktı.
James yerde emekleyerek arkadaşının yanına geldi.
"Ama Luna, Jane-Bebeğim ve seni çağıracaktık."
"MERLİN'İN MALLARI!" diye bağırdı Luna.
Remus ve Jane'in kıkırdamaları kahkahaya dönüşmüştü.
"Zaten oda arkadaşlarımızdan birine demişsiniz ya!"
"Öyle deme kelebeğim, o kız bize çok 'Mal, beyinsiz, yakışıklı, mükemmeller...' dermişçesine baktı!"
Luna'nın gözleri şaşkınlıkla kocaman açılırken kollarını birbirine bağladı ve ayağa kalktı.
"Demek YAKIŞIKLI VE MÜKEMMELLER diye baktı öyle mi?!"
James elini alnına vurdu.
O sırada Sirius yaptığı hatayı fark edip hızla ayağa kalktı.
"Bebeğim, yok öyle bir şey!" dedi James merdivenin başında bekleyen Jane'e tatlı bakışlar göndererek.
Fakat zaten açıklama yapmasına gerek yoktu çünkü Jane de Remy gibi kahkahalara boğulmakla meşguldü.
"Satıcısın Çatalak..." diye mırıldandı Sirius.
"Ldore burayı terk eder!" dedi Luna ve saçlarını elinin tersiyle geriye attı.
"Ama kelebeğim bir dinler-"
"Sus Black!"
"Ama hayır bana Black diyemezsin."
"Black, BLACK, BLACK!" dedi Luna ve arkasını dönüp dilini çıkardı.
Sirius ise gözlerini kıstı ve kollarını bağladı.
"Demek öyle Miss Patiayak!" dedi ve birkaç adımda genç cadının yanına gelip omzuna aldı.
"ULAN PATİ!" diye mırıldanırken bir yandan hafifçe sırtını yumrukluyordu Luna.
"Gidemezsin hiçbir yere." dedi ve diğerlerinin yanına yürümeye başladı.
"HAİN İNSANLAR, İNSAN GELİR DER Kİ 'LUNACIM SENİ ALALIM MI ORADAN, KEYFİN RAHAT MI ORADA?' SİZ ANCA GÜLÜN!"
Luna bağırırken ayaklarını da sallamaya başlamıştı.
"Hıh, sen benim omzumu mu beğenmiyorsun?" dedi Sirius genç cadıyı tekrar baş aşağı çevirip en sonunda düz bir şekilde koltuğa bıraktığında.
"Yok aslına baya rahat, BURADA HAYATIM KAYDI RESMEN 180 DERECE!"
"Huysuzlanma Luna!" dedi Remus ve genç cadının yanına oturdu.
Luna kollarını Remus'un gövdesine sarıp alt dudağını büzdü.
"REMUS BU MERLİNİN MALI BENİ 180 DERECE KAYDIRDI!" dedi küçük bir çocuğun birini babasına ispitlemesi gibi bir tavırla.
"Yaa siz onu bunu boş verin." dedi James oturduğu yerden kalkıp yanına gelen Jane'in elini tuttu ve bizim yanımıza geldiler. "Siz NASIL ÖPÜŞTÜNÜZ!"
"BOKLU JAMİE, BİZ ÖPÜŞMEDİK!" dedi Luna en yakınındaki yastığı James'e atarak.
James Quidditch'de gelişmiş yetenekleriyle yastığı yakaladı ve Sirius'a fırlattı.
"Yanakların pek öyle demiyor Miss Black!" dediğinde Luna'nın elleri istemsizce yanaklarına gitti.
"En azından soy adı kısaldı, eskiden çok uzun oluyordu, Ariana Luna Dumbledore..." dedi Jane.
Luna elleri ile yüzünü kapatırken James devam etti.
"Peki ya soy adı durursa!" dediğinde hepsi gülmeye başlamıştı.
Yalan yok, Luna da biraz kıkırdamış olabilir.
"Ariana Luna Dumbledore Black!" dedi Remus kahkahalarının arasından.
Onlar için huzurlu bir akşamdı.
Belki de aynı gece onlar gülüp eğlenirken birileri ağlıyor, sinir krizleri geçiriyordu.
Hayat böyleydi.
Sen gülerken ağlayanlar, sen ağlarken gülenler olurdu.
Kimseyi aynı anda memnun edemezdin.
Bazen birileri senin ona verdiğin koşulsuz sevgiyi kendi elleriyle iterdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☁️
Arkadaşlar önceden söylediğim her şeyi boş verin.
Sakın aşık olmayın!
Sakın!
Edebiyat yapmaya gerek yok, mental sağlığınızın sağlıklı kalmasını istemiyorsanız durun durduğunuz yerde.
Sizi seviyorum!
💗
15.02.23
