Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Luna!"
Sirius uykusunda mırıldanıyordu.
"Tamam, buradayım. Sakin ol!" dedim ve tek elim hala onun avucundayken diğer kolum ile ona sarıldım.
"Burada mısın?"
"Evet!"
Ve bu evet hayatımın en iyi üçüncü evetiydi..
"Seni de mi kaçırdılar?!"
Sesindeki korku dolan gözlerimden birkaç yaşın düşmesine neden oldu.
"Hayır!"
"O zaman beni mi buldunuz?"
Başımı saçlarına gömdüm ve başımı olumlu anlamda salladım.
"Elimdeki senin elin mi?"
Bir süre durdum. Bu cevap hayatımın en iyi dördüncü eveti olacaktı.
"Evet," dediğimde sesim de titriyordu. "Elindeki benim elim.."
"Saçlarım çok pis." dedi kafasını benden uzaklaştırdı.
Çok kırıcı ve ironikti...
Sirius Orion Black, saçlarına dokundurmazdı. Şimdi ise saçları çok pisti.
Hayat, onu bu hale getirdiğin için senden nefret ediyorum ama onu bana verdiğin için seni çok seviyorum.
"Umrumda değil!" dedim ve başımı kafasının az önce olduğu yere koydum.
Yavaşça kendini yana doğru kaydırdı. "Yanıma gelir misin?"
Sorusuna karşılık gülümsedim ve cevap vermeden yanına uzandım.
Gözlerini açmamıştı, o da benim gibi önce hissetmek istiyordu.
Başımı göğsüne koydum. Kalbinin atışını dinledim.
Atıyordu!
ATIYORDU!
HEMDE HEMEN KULAĞIMIN ALTINDA ATIYORDU!
O ise saçlarım ile oynuyordu.
İkimizin de söyleyeceği o kadar çok şey vardı ki!
Fakat ikimiz de konuşmak için çok yorgunduk.
Başımı yukarı kaldırdım ve onu izledim.
Normalde sakallarını hiç uzatmazdı, bebek yüzünün bozulduğunu söylerdi.
Fakat şimdi sakalları çıkmıştı. Her türlü yakışıklıydı, o benim sevgilimdi!
Göğsünün üzerindeki elimi sakallarına götürdüm.
Bu hareketim ile gözlerini açtı.
Ve biz göz göze geldik.
VE BEN ONUN DUMAN GRİSİ GÖZLERİNİ GÖRDÜM!
2 YIL 3 AY 3 GÜN SONRA BİZ GÖZ GÖZE GELDİK!
"İnandın mı?"
"Neye?"
"Öldüğüme..."
Burukça gülümsedim gözlerimi gözlerinden çekmek istemiyordum ama bu konu canımı çok acıtıyordu ve bu konuyu onun gözlerine bakarak konuşamazdım.
"Hayır..."
"Neler yaptın ben yokken."
"Bekledim."
"Neyi?"
"Gelmeni!"
"Herkes öldüğümü düşünürken sen gelmemi mi bekledin?"
"Evet, çünkü gelecektin. Ve geldin de!"
Kıkırdadığını duydum.
Sesini çok özlemiştim, kokusunu çok özlemiştim, gözlerini çok özlemiştim, onu çok özlemiştim!
"Seni asla bırakmam!"
Kollarını daha sıkı sardı ve ben daha güvende hissettim. Kollarını daha sıkı sardı ve ben daha evimde hissettim. Kollarını daha sıkı sardı ve ben daha mutlu hissettim. Kollarını daha sıkı sardı ve ben onun yanımda olduğuna daha da ikna oldum.
"Peki...geri dönmeseydim ne yapardın?"
Cevabımdan korkuyordu. Oysa korkmamalıydı, çünkü ben; "Yine beklerdim!"
"Neyi?" dediğinde sesi hem mutlu hem şaşkın geliyordu.
"Bu sefer benim sana gelmemi, gerçek aşıklar elbet bir gün yine buluşur!"
"Vaay, benden alıntı mı yaptın sen az önce?"
"Evet!"
Derin bir nefes verdi. Bende onunla birlikte derin bir nefes verdim.
Yanağındaki yarayı bir kez daha öptüm ve o güldü. Ben bir kez daha öptüm ve o bir kez daha güldü. Ben bir kez daha öptüm ve o bir kez daha güldü.
O sonsuza kadar gülsün diye sonsuza kadar öpebilirdim. Yada sadece sonsuza kadar öpedebilirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☁️
Ben sözümde dururum agaa!
Mutlu son dediysem mutlu son yazacağım!
Her neyse...
final
bitti
Hepinize her şey için çok teşekkür ediyor ve çok seviyorum!
