Part - 42
My Oleander Hubby
ေနာက္ဆံုးေတာ့ မျဖစ္မေနဘဲ ရန္ကုန္ကိုျပန္ရမယ့္
အခ်ိန္ကိုေရာက္ခဲ့ပါၿပီ ။ ဒီေန႔ကမျပန္ခင္ေနာက္ဆံုးညေပါ့ ။ ကိုယ္ျပန္ရမယ့္အေၾကာင္း ရာဇ္ကိုေသေသခ်ာခ်ာေျပာျပခဲ့ေပမယ့္ ရာဇ္ကေတာ့ လိုက္ခဲ့မို႔ အရိပ္အေယာင္ေလးေတာင္မျပတာမို႔ စကားလဲေ႐ွ႕ဆက္မတိုးရဲေတာ့ပါ ။
သား နဲ႔ သူ႔ကိုမခြဲႏိုင္ေတာ့လို႔ တစ္ခါထဲျပန္လိုက္ခဲ့ပါလို႔ေခၚလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ ရာဇ္ဘက္ကေနတုန္႔ျပန္ လာမယ့္စကားလံုးေတြကို ခံႏိုင္ရည္မ႐ွိပါ ။ ကိုယ့္ကို ဒီမွာေနခြင့္ျပဳထားတာကပင္ ရာဇ္အတြက္
ခက္ခဲလြန္းလွၿပီ ။ ဘယ္သူကမ်ား သူတို႔အတြက္
ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ခ်ဳံးခ်ဳံးက်နာက်င္ေစခဲ့တဲ့ ေနရာေဟာင္းတစ္ခုဆီကို အလြယ္တကူျပန္သြားခ်င္မလဲ။
ရာဇ္အမွားမွမဟုတ္ခဲ့တာေလ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာစိတ္ေျဖျပီး ရန္ကုန္ျပန္ရလဲ အလုပ္ေတြပါးတာနဲ႔ ျပင္ဦးလြင္ကိုမၾကာခဏျပန္လာဖို႔ ေတြးထားလိုက္သည္ ။ မျပန္ခင္ေနာက္ဆံုးညမို႔ ကိုယ္က ျပန္ယူသြားရမယ့္ပစၥည္းေတြကိုသိမ္းေနတဲ့အခ်ိန္ ဂြၽန္နဲ႔ရာဇ္ကအခန္းထဲဝင္လာၿပီး ----
" ခင္ဗ်ား ေဆးေတြက်န္ေနခဲ့မယ္ေနာ္ ၊ ေသေသခ်ာခ်ာယူသြား "
" ကိုယ္ ထည့္ထားပါၿပီ "
ပစၥည္းေတြသိမ္းေနတဲ့ ကိုယ့္ကိုၾကည့္ရင္း ဂြၽန္က ဇေဝဇဝါျဖစ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ----
" ဒယ္ဒီ ရန္တုန္ ျပန္ဖို႔ရား "
ေမးလာတဲ့ပံုေလးက မဝံ႔မရဲ ။ သားပံုစံကိုျမင္ရေတာ့
ိစိတ္ထဲမေကာင္းလွ ။
" ဟုတ္တယ္ ဒယ္ဒီရန္ကုန္ခဏျပန္ဦးမယ္ေနာ္ "
သားက ကိုယ္ဆီကိုေျပးလာရင္း ---
" ဂြၽန္ ရဲ လိုက္မယ္ေရ ၊ ဒယ္ဒီေနာက္႐ိုက္မွာ "
ငိုမဲ့မဲ့နဲ႔ေျပာလာတဲ့သားရဲ႕စကားအဆံုးမွာ ---
" ဂြၽန္! !!! အခုျပန္လာစမ္း "
ရာဇ္ရဲ႕ေအာ္လိုက္တဲ့အသံက ေတာ္ေတာ္ေလးကိုက်ယ္ေလာင္လြန္းတာမို႔ ဂြၽန္ေလးခမ်ာ ဆက္ကနဲေတာင္တုန္သြား႐ွာသည္ ။ လန္႔သြားတာမို႔ ဂြၽန္က
ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲေျပးဝင္လာကာ ေအာ္ငိုေလေတာ့သည္ ။
YOU ARE READING
My Oleander Hubby ( Completed )
Fanfiction" ရေစက်မပြတ်လို့ တစ်ပတ်ပြန်လည်လာတဲ့ သံသရာဟာ သံသယနဲ့ အစပြုရတာမျိုးတော့ ဘယ်တော့မှမဖြစ်စေချင်ပါ ။ ချစ်ခြင်းအားဖြင့် တစ်ခါလောက်တော့ ငြိမ်းချမ်းချင်မိပါရဲ့ " " ေရစက္မျပတ္လို႔ တစ္ပတ္ျပန္လည္လာတဲ့ သံသရာဟာ သံသယနဲ႔ အစျပဳရတာမ်ိဳးေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွမျဖစ္ေစခ်င္ပါ...
