1. Bölüm

85 5 1
                                    

Uraz'dan...
  
    Bu akşam  yıldızlar gökyüzünde sanki bir başka parıldıyordu. Yıldızlı akşamlardan  nefret ederim.Babamı yıldızlı bir akşamda kaybetmiştim , anneannemin kanser olduğununu yıldızlı bir akşamda  öğrenmiştim ve az önce trafik kazası geçirdim. Şuan hastanedeyim , bu yıldızlı akşamlar  bana ne zaman iyi gelecek...
    
     Bu hemşire artık gelecek miydi? 5 saattir bekliyordum şaka mı yapıyorlardı. Gelmesi için kaçıncı kez düğmeye bastığımı bilmiyorum, ama tekrar uzun uzun bastım. Sonunda hemşire içeri girdi.
    
"Hemşire hanım sonunda gelebildiniz" dedim. Bana öyle bir baktı ki , ilk başta korktum. Gözleri çok güzeldi , kirpikleri uzundu. Az önce sinirliyken hemşire bana baktığında sinirim geçmişti. Buna anlam veremedim. Ben anlam veremeden...

"Birincisi ben hemşire değilim" dedi. Kartını gösterdi. Doktor Kardelen Özçelik demekki ismi Kardelen çok hoşuma gitmişti.

"İkincisi neden sürekli düğmeye basıyorsunuz , dışarıda çok ses oluyor hastalar rahatsız olabilirler" dedi. Ama ben daha rahatsız bir durumdaydım, bana bakmıyor muydu bu hemşire.

"Üçüncüsü  kimse ile böyle konuşamazsınız beyfendi , kendinize gelin" dedi. Bir anda dumura uğradım ama kendimi ezdiremezdim.

"Ne kadardır burda bekliyorum biliyor musunuz , sadece oda numaramı verdiler ve hemşirenin geleceğini söylediler. Kaç saattir bekliyorum gelen yok!" dedim. Kendimi ezdiremezdim , karşılık vermeliydim.

"Beyfendi sesinizi kısın ya da zorluk çıkacak isterseniz daha fazla uzatmadan yaralarınıza bakalım kötü görünüyor" dedi. Kardelen yüzünden yaralarımı unutmuştum. Ne zamandır onunla senli benli konuşuyordum?

     Kafamı salladığım uzatmanın anlamı yoktu , bana doğru gelmeye başladı. Saçları beline kadardı , kumral saçlarını at kuyruğu yapmıştı. Gözleri kahverengiydi , kahverengi yaygındı ama bu kadına çok yakışmıştı. Spor giyinmişti , tarzını sevmiştim. Arsızca onu süzüyordum , beni sapık sana bilirdi. Hemen ondan gözlerimi çektim.

     Ben onu düşünürken o yanıma çoktan yaklaşmış , kolumdaki yarayı sarmıştı. Kolumdaki yarayı sarmayı bitirdi ve boynumda yarayı kapatmaya başladı. Onu bu kadar yakınken görmek beni gereksiz yere heycanlandırmıştı. O güzel bir kadındı ama bu kadar heycanlanmam normal değildi.

     Yaralarımı sardıktan sonra çekildi. "başka bir sorunun yoksa gidiyorum" dedi. Sorunun derken bastırarak söylemişti. "Sorun yaratmazsanız sorun yok zaten" diye cevap verdim. Bana bir bakış atıp odadan çıktı. Bu kadından etkilenmiştim. Evet  güzeldi , konuşma tarzı hoşuma gitmişti ama dediğim gibi sadece etkilenmiştim dahası yok .Saçma sapan düşünmeye başladım sanırım artık uyumalıydım.Yıldızlı gecelerin artık iyi gelmesi için dua edip uyumaya çalıştım.

Kardelen'den...

     Sabah yine beni arayıp para istedi kim mi tabiki de babam. Sürekli benden para ister ve bağırır  başka bir şey için beni aramaz. Varya yoksa sürekli para ister beni azarlamaya yer arar yada suçlar , ama artık onu hayatımdan çıkardığım için problem yok onsuz çok mutluyum , babamı düşünmeyi bırakıp evden çıktım . Spor giyinmiştim bu şekilde giyinmeyi seviyorum, rahat oluyordu. Hastanenin yolunu tuttum. Yolda kaza olmuş , bir saat onu bekledim. Bugün erken gitmem gerekiyordu , müdür beyin ayarladığı hasta ile bizzat ben görüşecektim . Bu hiç iyi olmamıştı çok geç kalmıştım.

Hasta kalbim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin