12. Bölüm

7 3 12
                                    

Kardelen'den...

Ses ile arkamı döndüm. Laraydı bu. Telefonundan bizim fotoğrafımızı çekmişti ve sırıtarak bize bakıyordu. "Güzel çıkmışız." dedi Uraz. "Evet güzel çıkmışızda. Neden bizi çektin? " dedim ve Laraya döndüm. "Korkuttun bizi kız." dedim. "Onu bunu boş verde , söyle bakalım bu beyefendi kim ve burada ne yapıyorsunuz." dedi yüzünden silmediği sırıtmasıyla. Ben söylemeden önce Uraz söyledi. "Ben Uraz , Kardelen ile çalıştığı hastanede karşılaşmıştık bir kaç sefer , bugünde burda karşılaşınca biraz manzarayı seyrettik." dedi. "Anladım , bende Lara iyi misin diye bakmaya gelmiştim." diye sordu Lara. "Neyin var? İyi misin?" dedi Uraz. "Sakin ol bir şeyim yok , içerde biraz başım ağrıdı ışıktan , buraya gelince iyi geldi. Yani şu an iyiyim bir sorun yok." dedim. "Ha iyi uf." dedi Uraz. Ben diyorum bu adam deli. Güzel gülümseyen bir deli... her neyse. "Ben içeri gidiyorum, siz burda takılacaksanız durun." dedi pis sırıtmasıyla. "Yok yok geliyorum. Ben veda edeyim." dedim. Lara gitti. "Görüşürüz Uraz." dedim. "Görüşür müyüz?" dedi ve yarım ağız gülümsedi. Gülümsemesinde kaldı gözlerim. Gamzesi vardı , bir gamze bir insana anca bu kadar yakışabilirdi. Gözlerimi gözlerine çıkaramıyordum.  Gülümsemesine bakarak "görüşeceğiz içimden bir ses öyle söylüyor." dedim. "İçindeki sesi sevdim." dedi o da gülümsememe bakarak. Onun gülümsemesine baktığımı farketmişti. Balkondan çıktım. Kalbim çok hızlı atıyordu. Çok çabuk etkileniyordum. Umarım sende zaten  kırık olan kalbimi tekrar kırmazsın
Uraz...

Lara karşıda beni bekliyordu. Yüz ifadesi kurnaz bir tikliye benziyordu. Korkutuyordu beni. Bir dakika... bu nasıl benzetmeydi.
Yanına geldiğimde kolumdan çekiştirmeye başladı. "Ben manzarayı seyretmekten fazlası yaptığınızı düşünüyorum. Kızım neydi o öyle birbirinize aşkla , sevgiyle bakıyordunuz. Hem nasıl tanıştınız? Ne ara bu kadar yakınlaştınız? Ve en önemlisi neden bana anlatmadın? Ayy düğün ne zaman?" dedi Lara. Kekeleyerek "düğün mü?" dedim. "He düğün." dedi. "Lara ne diyorsun, dediğinden hiç bir şey anlamadım. Urazın dediğinden başkada bir şey olmadı zaten." dedim. Tamam bazı detayları atlamış olabilirdim ama gerçekten bir şey olmamıştı.
Hem olsa bile söyleyemezdim. Söyleyemezdim yani... ah konu nerden nereye geldi.

"Ben tek şey biliyorum o da aranızda bir şey olduğu." dedi ve kıpır kıpır güldü. "La havle la havle." dedim ve masaya doğru ilerledik.

Uraz'dan...

Ses ile arkamızı döndük. Bir kız telefonundan bizim fotoğrafımızı çekmişti ve sırıtarak bize bakıyordu. "Güzel çıkmışız." dedim.  Evet gerçekten çok hoş çıkmıştık. Hele Kardelen... her neyse , ne yapıp ne edip o fotoğrafı almam lazımdı. İnat etmiştim. "Evet güzel çıkmışızda. Neden bizi çektin?" dedi Kardelen ve kıza döndü. "Korkuttun bizi kız." dedi. "Onu bunu boş verde , söyle bakalım bu beyefendi kim ve burada ne yapıyorsunuz." dedi kız . Nedense söyleme gereğinde bulundum. "Ben Uraz , Kardelen ile çalıştığı hastanede karşılaşmıştık bir kaç sefer , bugünde burda karşılaşınca biraz manzarayı seyrettik." dedim . Bu kadarı bilmesi yeterliydi.  "Anladım , bende Lara  iyi misin diye bakmaya gelmiştim." dedi Lara. Kardelen kendini kötü mü hissediyordu. Elim ayağıma dolaşmıştı. "Neyin var? İyi misin?" dedim bir çırpıda. "Sakin ol bir şeyim yok , içerde biraz başım ağrıdı ışıktan , buraya gelince iyi geldi. Yani şu an iyiyim bir sorun yok." dedi. "Ha iyi uf." dedim . Önemli bir şey var sanmıştım; önceden söyledeydiniz ya . "Ben içeri gidiyorum, siz burda takılacaksanız durun." dedi Lara gülümseyerek. "Yok yok geliyorum. Ben veda edeyim." dedi Kardelen. Lara gitti. "Görüşürüz Uraz." dedi. "Görüşür müyüz?" dedim ve yarım ağız gülümsedim. Umarım görüşürdük. Bu güzel gözleri tekrar görmek istiyordum.  Gülümsememe bakarak "görüşeceğiz içimden bir ses öyle söylüyor." dedi. Söylerken gülümsememe bakarak söylemişti. Neden bakmıştı. Hoşuna mı gitmişti. Bunu gözlemlemem gerekiyordu. "İçindeki sesi sevdim." dedim bende gülümsemesine bakarak . Umarım haklısındır dedim onun duyamayacağı bir şekilde.  Balkondan çıktı. "Ah be Kardelen neden Kardelensin sen." dedim gülerek  ve bende balkondan çıktım.

Hasta kalbim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin