8. Bölüm

6 3 4
                                    



Kardelen'den...

Uyku gibi yoktu vallaha, kim ne derse desin uyku çok güzel bir şeydi...

Az önce mesaj gelmişti. Hastane bilmem ne kurulu ile iş birliği yapmış. Yarın akşam bunu kutluyacakmışız. Beni çok bağlamıyordu. Hatta hiç bağlamıyordu. Kurul ile benim işim yoktu , beni ilgilendirmezdi. Sadece yarın değişiklik olacaktı. Bu iyidi. Odamdan çıktım ve Can'ı aramaya koyuldum. Canımda uzanmış televizyona bakıyordu. Onu çok yalnız bıraktığımı düşünmüştüm. Bir anda şunları söyledim. "Hadi gel beraber alışveriş merkezine gidelim. Hem gezeriz yemek yeriz bide yarın bir yemek varmış onun için elbise bakarız olur mu?" dedim. Alışveriş merkezine gitmek bir anda aklıma gelmişti. "Olur kız." dedi ve ayaklandı. İçeri doğru koştum. "5 dakikaya hazırım ben." diye bağırdım. "İlk giyinen kazanır ve istediğini yaptırır." dedi. Evet çok çocukçaydı, ama çocukluğumuzu doya doya yaşayamamış çocuklardık biz...

Kardelen 10 yaşındayken...

Kardelen kaç saat önce odasına kapanmıştı ve kulaklarını kapatmıştı . Annesi ile babası her kavga ettiğinde odasına kapanırdı ve kulaklarını kapatırdı . Çünkü onları kavga ederken görmek istemiyordu. O bağırışları duymak istemiyordu artık...Babasının annesine vuruşunu görmek onu çok üzüyordu. Hep engel olmaya çalıştığında ise babası bu sefer ona vuruyordu ama Kardelen biliyordu...
Babasının ona her vuruşunda annesi daha çok üzülüyordu. Güçsüzüm...diye fısıldadı. Ama emin olki baba...ben ilerde çok güçlü olcağım... dedi Kardelen. Kardelen odasından çıktığında böyle bir manzara görmeyi beklemiyordu. Kardelene kal gelmişti. Annesi yerde yatıyordu! Annesinin hemen yanına gitti. Anne uyan dedi. Anne uyan! Kaç kere dediysede fayda etmedi. Annesinden ses yoktu. Anne yalvarırım uyan dedi. Anne hep senin sözünü dinleyeceğim lütfen uyan. Anne bir daha dondurmada yemem lütfen uyan... anne lütfen denilince yapardın sen... lütfen dediğim zaman beni geri çevirmezdin... anne lütfen uyan dedi ve annesine sarıldı.Lütfen...lütfen uyan... O gece lütfen diye sayıkladı...ama annesi uyanmadı.

Kardelen ve Can 8 yaşındayken...

Can ben geldim diye seslendi Kardelen. Can buna çok sevinmişti. Hastanede çok canı çok sıkılıyordu çünkü... Babamdan gizlice kaçıp geldim dedi Kardelen ve burukça gülümsedi. Canı üzmek istemiyordu...Sana hediye aldım diye devam etti. Can kocaman gülümsedi. Ne aldın ne aldın dedi. Sana çiçek topladım dedi ve arkasında sakladığı çiçekleri gösterdi. Çeşit çeşit renkte çiçekler toplamıştı. Can renkleri çok severdi. Hep beyaza mahkum olduğu halde renkleri çok severdi. Bir odaya kapatıldığı halde...bahçeleri , hayvanları sevdiği gibi...
Çok teşekkür ederim umudum , sana borçlandım şimdi dedi Can. Kardelen Can'ı çok seviyordu , Can'nın gülmesi onu için bir hediyeydi zaten...
Hastaneden çıktığın gün bana hediye olacak...benim için sevdiklerin için...kendin için dayan...tamam mı canım dedi. Tamam umudum söz...dedi...Can...

Aklıma anılarım üşüştü. Fakat hepsi geçmişte kaldı. Biz çok güçlüydük...beraber olduğumuzda kimse bizi yıkamazdı.

Birden biraz duygusallaşmıştım. Beni hiç bir şey yıkamazdı hemen ana odaklandım.

Bu yarışı kazanmalıydım. Dolabımı açıp hemen gözlerimle taradım. Hemen düz beyaz tişört ile kotumu aldım. Saniyeler içinde üstüme geçirdim. Hemen çorabımı giydim ve aynanın karşına geçip saçımı taradım. Salık saçların arkasına minik bir toka tutuşturdum. Parfüm sıkıp kapıya doğru koştum. Can ayakkabısını giyiyordu. Ben hemen giymeye çalıştım fakat Can giymişti bile...

"Evet sana istediğim bir şey yaptıracağım." dedi ve gür bir kahkaha attı. Önceden kabul etmiştik mecbur... bu çok çocukçaydı ama kime neydi...biz böyle mutluyduk...canımın yanağından öptüm. "Bu ne içindi." dedi. "Canım istedi allah allah sana ne kardeş." dedim. Güldü o da beni öptü. Yürüyüş yapa yapa gitmeye karar verdik... o sırada Can bir konuşmaya başladı... gözümden bir damla yaş düştü...

________________________________

Merhabaaa , kısa bir bölüm oldu ama öz oldu bence , kısa daha sık bölümler mi yayınlayayım yoksa uzun süreli aralıklarla uzun bölümler mi kararsız kaldım pdkcoe

Kardelen ve Can'nın yaşadıkları... aslında yaşadıkları çok derin bir konu öylesine bir bölümde yer alacak gibi değil , o yüzden parça parça neler yaşandığını göreceğiz...

Canımız hastanede mi kalıyordu sizce neden...

Bu yemekte neler olacak acaba heeheheeee
Can sizce ne söyledi..

Oy verirseniz ve yorum yaparsanız sevinirim... :))
Diğer bölümde görüşürüz.......

Hasta kalbim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin