Hasta kalbim

15. Bölüm

Lara'dan...

    "Kardelen nerdesin!" diye bağırdım kaçıncı kez. Ben daha kendi sesimi duyamıyordum o nasıl duysun! Yavaş yavaş başım dönmeye başlamıştı. Çok dolandığımdandı sanırım. Bir yere oturdum ve gözlerimle  Kardeleni aramaya başladım. 

     İki dakika sonrasında pes edip ayağa kalktım ki ne göreyim. Kardelen ve o yakışıklı çocuk dans ediyorlardı! Birde ondan olmaz demiştin Kardelen olunca ne olacak yahu! Valla bu görüntüyü hiç bozasım yoktu. Hatta ölümsüzleştirmeliydim! Kardelenin telefonunu çıkardım ve onları hem fotoğraf hemde videoya aldım. Sonrada kendime gönderdim! Gönderdiğimi Kardelen den sildim. Ona sürpriz olsun istiyordum. Hiç ummadığı zamanda karşılaşsın!

    Bu kadar da yeter , dans etsinde iş kötüye gidecek gibiydi ve Kardelenin kafası yerinde değildi. İçimdeki çöpçatan olan kadını susturup onu kurtarmaya gittim.

"Kardelen haydi gidiyoruz." dedim. Kardelen "Aaa selam sende dansımıza katıl." dedi ve elimden tutup beni döndürdü. "Kardelen dur yavaş hadi gidiyoruz." dedim ve elinden tuttuğum gibi onu eve götürdüm.

"Canım araba kullanıyorum dokunmasan bana." dedim. Kardelen sürekli beni itekliyordu. "Can bana kızar eve götürme." dedi ciddi bir şekilde. Bana kızardı cidden? Nereye götüreyim kızım seni ben! Allah Allah! Bir dışarı çıkalım dedik ne oldu ya! Ailemler yarın bana gelecekti! Bana gidemezdik. Umutta şehir dışına gitmişti! Tek Rüzgar kalmıştı. Umarım o müsaittir. Bir anda sağa kırdım. Kardelen transa geçmiş gibi sallanmaya başladı. "Abartma Kardelen!" dedim. Hala sallanıyordu. "Kardelen iyi misin?" dedim endişeli bir şekilde. "Dur meditasyon yapıyorum. Sessiz ol!" dedi. Manyaktı bu kız! Hemde en az benim kadar!

Durdum ve Kardelene baktım. "Nereye geldik ya?" dedi şapşal şapşal. Senin ayılman gerekiyordu bunca zaman! "Rüzgarın evi." dedim. "Ne olmaz ben gelmem ." dedi. "Seni getirdim ben ama." dedim ve sırıttım. İndim Kardelenin kapısını açtım ve onu zorla çektim. Yukarı çıkmaya başladık. "Sanırım burasıydı değil mi?" dedim. "Of ya güzel miyim?" diye sordu Kardelen ve saçlarını düzeltti. Ben ne diyorum o ne diyor? "Güzelsin güzel!" dedim. Kocaman gülümsedi. Rüzgara aşık mı oldun kızım sen...

Kapıyı yavaşça tıklattım. Açılmadı. Tekrar ve tekrar vurdum. Bu sefer açıldı. Karşımızda uykulu gözlerle bize bakan bir Rüzgar vardı! Ve biraz şaşkındıda...sanırım çokça şaşkındı. "Selam!" dedim hiç bir şey yokmuş gibi. Kardelenin elini tutup içeri girdim. "Ne oldu iyi misiniz?" dedi. "İyiyiz demi Kardelen." dedim ve Kardelene baktım ama o etrafa bakıyordu. "Evet iyiyiz! Sen nasılsın?" dedim. Sorumu es geçip "Bu saatte neden burdasınız?" dedi. Bende ona durumumuzu anlattım. Detaysızca tabii.

    "Yanicime velhasımmm kelam kızımız Rüzgarı oğlumuz Kardelene istiyoruz!" dedim , ne dedim ne dedim? Etrafa bakan Kardelen bile bana baktı. "Şey yani Kardelen sende kalabilir mi?" dedim. Gözünü kaçırdı. "Lütfen Rüzgar." dedim. "Tamam tamam." dedi. "Teşekkürler." dedim ve masumca gülümsedim. Acaba tüm gece ne yapacaklardı! Masumluk yok masumluk gitti!
Görüşürüz dedikten sonra Kardelenin kulağına "rica ederim." dedim ve evden ayrıldım.

Kardelenin arabasıda bende kalmıştı. Her neyse. "The Bitch Is Back" şarkısını açıp eve gittim.

________________________________
Selam!
Kısa bir bölüm oldu farkındayım sorryy

Bölüm hiç içime sinmedi ama yapacak bir şey yok :((

Beğendiyseniz yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın :)

Sonraki bölümde görüşürüz... ;)