"Kuya Simon..." tawag ko pabalik kay kuya Simon. Nilingon ko saglitan si Phoebe ngunit wala na ito. Aalis na sana ako ngunit pinigilan naman ako ni kuya Simon.
"It's been a while. How are you?" ngiting tanong ni kuya Simon. Nginitian ko naman siya ng tipid.
"Doing great kuya. Still busy pa rin sa school works pero mapilit si Sandro eh hehe." tumango naman siya.
"Yeah, I heard that also to my mom. He even asked mom to excuse you so that you can join here. I also heard that you and Sandro have been doing well?" Tumango ako ng tipid.
"I see... that's good. Anyways, can you join us later? Doon kana sasakyan namin." umiling ako. Hindi pwedeng nandoon ako.
"Kuya I can't, baka malaman nila or mag-isip sila ng kung ano." I heard him chuckled.
"You know, they won't notice it. Sandro is so famous that people won't think you and him are already you know. You can stay by my side if you want or Vinny. They won't notice it especially if it's too crowded and has too many staffs." Well, may point si kuya Simon. Pero hindi pa rin kami makakasigurado kasi matalas ang mga mata ng mga tao sa paligid.
"Gustuhin ko man kuya pero siguro doon nalang ako kay Phoebe. Mas safe doon." Binigyan ko lang siya ng ngiti. Magsasalita pa sana siya ngunit napatigil ito at tumingin sa kung sino man ang nasa likod ko. Wala pang ilang segundo ay nakaramdam ako na may humawak sa bewang ko. Napaiwas agad ako dahil sa gulat at napatingin sa may gawa nun.
"Sandro, finally you're here." Yup, si Sandro ang may gawa nun at mukhang sinumpong na naman ng tupak. Nagseselos na naman.
"Yes, and I think its time for me to talk to MY WIFE." agad ko naman tinignan ang paligid upang makasigurado na walang nakarinig sa sinabi ni Sandro. Mabuti nalang talaga malayo layo ang pwesto namin at kakaunti lang ang tao. Nakarinig naman ang ng mahinang tawa mula kay kuy Simon.
"Sure, enjoy your time with your wife. Anyways, your husband is here Aubrey. See you later." pagkasabi nun ni kuya Simon at tsaka pinat ang ulo at nginitian ako. Nagulat nalang ako ng agad na inalis ni Sandro ang kamay ni kuya Simon sa ulo ko.
"Don't touch her"
"Sandro!" pagbawal ko sakanya. Hindi tama 'yung ginawa niya. Nakita ko naman ang pagbago ng mood ng dalawang lalaki na kasama ko.
"I just pat her head. Nothing is wrong with that. Don't be too aggressive." Tama si kuya Simon... Ano bang meron kay Sandro at nagiging mainitin ang ulo tuwing kasama ko si kuya Simon? Alam ko na nagseselos siya pero grabe naman ata siya magselos?
"Can you at least stay away from my wife?" Nangunot naman noo ko dahil sa sinabi ni Sandro. Bakit niya pinapalayo si kuya Simon sa akin?
"Sandro?" tawag ko sa kanya ngunit hindi niya ako pinansin at nakatingin lang siya ng masama kay kuya Simon.
"What if... I don't want to?" seryosong sabi ni kuya Simon. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Mukhang hindi rin papaawat si kuya Simon.
"She's my wife."
"She's my sister-in-law"
"kuya Simon, Sandro... please stop... baka may makapansin sa inyo." sabi ko at pilit na inaawat ang dalawa. Sana wala pang nakakapansin sa amin.
"As your older brother... stay away from my wife." mariin na sabi ni Sandro at inilayo ako mula roon. Nalilito man ay pabulong akong humingi ng tawad kay kuya Simon.
Hindi ko maintindihan si Sandro. Bakit ganoon? Oo, pinagseselosan niya mga lalaking madalas lumapit sa akin kahit si kuya Vinny ay pinagselosan niya na rin pero hindi ganito kalala sa ginawa niya kay kuya Simon. Hindi na selos ang ginawa niya. Galit na siya pero bakit?
Nang nakarating na kami sa pinaka likod kung nasaan walang katao tao ay agad kong tinanong si Sandro.
"Sandro bakit ganoon naman inasta mo sa kapatid mo?" tanong ko ngunit nakatalikod lang siya sa akin.
"Can we at least stop talking about him?" Sabi niya. I sigh. Magsasalita pa sana ako ng marinig ko ang pagtawag nila sa pangalan ni Sandro. Hinahanap na siya.
"Fine, pero paguusapan natin ito pag-uwi sa bahay. Sa ngayon mag-ready kana. Mauna na ako, mukhang mag-iistart na ang caravan." pagkasabi kong iyon ay nginitian ko siya ng tipid at nagpaalam na sa kanya. Nauna na akong umalis para walang makapansin sa amin na magkasama kami.
-
Pagdating ko sa kung nasaan ang sasakyan ay agad kong hinanap si kuya Simon para maayos na humingi ng pasensya sa kanya. Ngunit ng makita ko siya ay busy siya na nakikipagpicture sa mga taong sasama sa caravan. Hinayaan ko nalang at hinanap si Phoebe. Hanggang sa nakita ko siya sa sasakyan kung saan doon sasakay sila Sandro, kuya Simon, kuya Matt, Atty. Liza, kuya Vinny at iba pa. Hindi na ako magtataka kung bakit doon siya nakasakay. Isa siya sa magbibigay ng tshirt and other stuffs sa supporters ng Team Marcos.
Nakita naman ako agad ni Phoebe at sinenyasan na sumakay na agad. Tumango naman ako at akmang aakyat na ng sasakyan ng may pumigil sa akin.
"Miss bawal po kayo rito. Para po kila Gov. Matt ito. Mga napiling staff lang ang pwedeng sumakay dito." sabi ng isang lalaki. Oo nga pala, medyo istrikto sila dito at ni isa sa mga staff eh hindi ako kilala.
"Kuya staff po siya ni Atty. Liza. Sinabi na sa akin ni Sir Sandro kanina at dito siya naka-assign sa sasakyan natin." narinig kong paliwanag mula kay Phoebe. Tinignan pa ako saglit ng lalaki at nagdadalawang isip kung papasakayin ba ako o hindi.
"Pero-"
"Is there something wrong with my staff?" napatingin kaming pareho sa nag salita. Si Atty. Liza pala.
"Ah wala po ma'am. Sige po sakay na kayo." sabi ng lalaki at inalalayan na akong sumakay pataas ng sasakyan. Agad naman akong lumapit kay Phoebe.
"Salamat ha. Kung wala ka dito baka hindi na ako nakasakay hahaha." sabi ko na natatawa kay Phoebe. Narinig ko rin ang pagtawa niya.
"Ano kaba, syempre hindi kita papabayaan. Kabilinbilinan ni Sir Sandro na i-assist kita ngayon sa caravan. Tsaka sabi na rin iyon nila Vinny at Simon. Kaya ayun, hindi talaga kita papabayaan." seryosong sabi niya. Nakaramdam naman ako ng guilt. Hindi ko alam kung bakit nararamdaman ko ito.
Bakit pakiramdam ko kailangan na unahin nila ako kesa sa sarili nila? Bakit parang dapat lagi napupunta sa akin 'yung atensyon?
"I'm sorry..." sabi ko at napayuko. Hindi ko alam pero naguguilty ako. Kasi imbis na mag-focus siya sa trabaho at sarili niya. Heto ako, kailangan niya pang bantayan.
"Bakit ka nagsosorry?" tanong niya sa akin. Huminga ako ng malalim.
"Kasi feeling ko kasalanan ko kung bakit kailangan mo akong unahin kesa sa sarili mo. "yung kailangan mong magsinungaling alang-alang sa akin. Atsaka... 'yung kanina, 'yung sinabi ko na ikaw unang mapapansin ni kuya Si pero napunta sa akin 'yun. I'm really sorry..."
"Ano kaba ayos lang tsaka trabaho ko rin 'yun. Dagdag sa sweldo ko, makakahelp talaga sa akin. Also, 'yung tungkol sa kanina. Ayos lang sa akin. Expected ko naman na ikaw ang unang mapapansin niya. After all, may rumors na kumakalat na may gusto si Simon sa'yo kasi lagi ka niyang hinanap. Okay lang naman sa akin 'yun kasi alam ko naman na matagal ka ng gusto ni Simon."
What!?
-
BINABASA MO ANG
Secretly Married to Congressman (A Sandro Marcos Fanfiction)
FanfictionSecretly married to a man who has so many supporters and running for a congressman is very hard to handle. Isipin mo nalang ang araw-araw na pag-alis nito, ang araw-araw na pangangampanya, araw-araw na makakarinig ng mga sigaw at tili ng mga dalagi...
