Dumbledore, yerinden kalktı ve kristal bardağa yavaş hareketlerle vurarak dikkatleri üzerine çekti. Ortam sessizleştiğinde gülümseyerek öğrencilerine döndü. "Bu yılın yarısını bitirirken eminim ki hepinizin hayatlarında çokça değişiklik olmuştur. Ol...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•|Lily Evans|•
Üzerindeki monta daha sıkı sarılarak botlarının zemine dikkatli bastığından emin oldu. Hagrid'in kulübesine inmek bu sefer dikkatli bir çaba gerektiriyordu. Bir haftadır yağan sağanak etrafı berbat etmişti ve Aster'in sevmediği hava durumlarından birinin yaptığı bir şey bugün için daha çok canını sıkıyordu.
Sabahtan beri Severus'u hiç görmemişti. Bugün cumartesiydi bu yüzden bu normaldi. Asıl sorun, Çapulcular'ın da hiç görünmemiş olmasıydı. Dün gece dolunay, kulağına ulaşmış şiddetli bir şaka ya da James Potter'ın sinirine dokunmuş bir şey olmamıştı. Ve binadan çıkarken duyduklarına göre sabahtan beri onları gören yoktu. Birbirlerine girmediklerini umut ediyordu çünkü nerede olduğunu bilmeden onu koruyamazdı. Acı çekmesinden tüm kalbiyle nefret ediyordu.
Kapıdan çıkan Hagrid'i gördüğünde nazik ama tamamen gerçek olmayan gülümsemesiyle, çünkü bu gülümsemeyi yalnızca Severus sayesinde ortaya çıkarabilirdi, ona selam verdi. Hagrid, bu cumartesi de onu görmenin bıkkınlığını bu sefer yaşamadı ve ona gerçek bir gülümseme verdi. "Günaydınlar, Aster!"
"Sana da günaydın Hagrid. Bu mutluluk niye?" dedi. Gözleriyle etrafı işaret etti. "Bu çamurun içinde gülücük saçmak zordur."
"Bu sabah yanıma kim geldi biliyor musun?" dedi heyecanla. Sonra onun cevabını beklemeden devam etti. "Snape!"
Duraksadı ama çok geçmeden, gözlerine kadar ulaşan bir gülümsemeyle ona yaklaştı. "Merlin... Ciddi misin? Ama niye?"
Cebinde katlanmış bir kağıt çıkararak ona uzattı. Koca adam da en az onun kadar heyecanlıydı. Her cumartesi kendisi ile konuşan bu kızın ağzı kesinlikle çok laf yapıyordu. Birine olan sevgisini içinde tutamayacak kadar hem de. "Bana bunu verdi ve mutlaka diyerek ekledi. Hiç bu kadar heyecanlı olduğumu hatırlamıyorum o yüzden elini çabuk tut ve kağıdı oku."
Heyecandan titreyen elleriyle kağıdı kavradı. Kütüphanedeki günden sonra neredeyse her gün denk gelmiş ve birkaç kelime de olsa konuşmuşlardı ve altı yıldan sonra okuldaki en iyi zamanları olduğuna yemin edebilirdi. Bu haftayı mucizevi güzellikte bırakmak için sabırsızlanıyordu. Kağıdı dikkatle açtı ve gözleriyle hızla taradı.
Sevgili Aster,
Şamarcı Söğüt bu gece Ay'ı arkasına alacak. Manzarayı görmeni çok isterim.
-S.
"Merlin," diyerek tökezledi. Ellerindeki parmakları saymaya çalışarak bu olanların gerçekliğini sorgulamaya çalıştı. Ancak hayır, parmaklarını sayabiliyordu. Her şey gerçekti. "Beni bu gece bir yere davet ediyor."
Hagrid, heyecanla ellerini salladı. Kızın kendisinden daha çok sevinmiş görünmesi komikti ama Aster'in de sırıtmaktan yanakları acıyordu. Her harfi tekrar, en baştan okudu. Her kelime Severus'un el yazısının aynısıydı. Daha önce defterini görmüştü ve kesinlikle kendisinden daha güzel yazıyordu.
