Jeongin;
2 ay sonra
Yugyeom hyung ile iyi anlaşıyorduk kız arkadaşı ile de tanışmıştım ama görüntülü konuşmayla çünkü Momo unnie Kore'de yaşıyor.
Günlerim müzik dinlemek ve ders çalışmakla geçiyor yaklaşık 3 ay sonra 12.sınıfa geçmiş olacağım burada zaman çok hızlı geçiyor herşey çok garip geliyor sanki bir uykudayım ve beni uyandıramıyorlar gibi.
Hiç arkadaşım yok diyebilirim okulda sadece Jake var yeni tanıştık sayılır ama o buradaki tek arkadaşım kökeni koreli ama az sözcük biliyor fakat bir şekilde iletişim kurabiliyoruz.
Buradaki hayat iyi hoş ama bir tarafım çok boş kalıyor sanki yarı felçliyim gibi
Jisung'a bin kez yazmayı denedim ama mesaj gönderilmedi dedi.
Yeni hat açtırdım oradan yazdım gene aynı şey oldu.. En sonunda da aklıma Malezya'ya gidebileceği geldi, bende daha fazla uğraşmadım.
Aslında yorgunum bazen geceleri burnum kanayana kadar ders çalışıyorum.
Bazen de yatağıma uzanıp müzik dinliyorum, başka yaptığım bir şey yok
Yugyeom hyung göz altlarımı gördüğünde korkmuştu benim için endişe ediyor hala..
Ben ise derslerim dışında herşeyi saldım herşey boş geliyor zaman akıp gittikçe herşey daha da boş geliyor engelleyemediğim hislerim beni bastırmaya çalışıyor kabul etmek istemesem de..
Zorlanıyorum her şeyde büyümek istemeyen ben şuan büyümek istiyor.
Kendimden nefret ediyorum hiç olmadığım kadar..
Hyunjin;
Günden güne daha berbat bir hale bürünüyorum nasıl bu hale geldim bir fikrim yok ve şimdi benden bir tane daha var, Minho.
Jisung'un ani gidiş kararı onu yıktı tıpkı benim gibi her yolu denedik beraber belki unuturuz diye ama olmadı..
1 ay kaldı üniversite sınavına çok stresli olmam yetmiyormuş gibi babamın bana karşı olan baskısı da arttı yeji ve annemde bu kötü halimi gördükçe üzülüyorlar farkındayım ama belli etmiyorum hiçbirşeyi.
Babamın dediğine göre hem kendi şirketimizin hem de bir hastanenin yönetimi bana verilecek hastane henüz yapım aşamasında olduğundan ancak ben üniversiteden mezun olduğumda bitmiş olacak bu zamana kadar ise tıp fakültesini okuyup bitirmek ve işimde usta olmam gerekliymiş.
İstediğim şey bu değil.
Bir de ortağım olacakmış hastane yönetiminde ama kim olduğu söylenmedi
Galiba uzun bir süre bilemeyeceğim
Ama sorun değil öğrenmek istemiyorum.
Beynimin yarısını derse diğer yarısını da jeongini düşünmeye harcadığım için pek fazla şey kafama girmiyor..
Changbin ve Chan hyung ise benden de kötüler gerçekten changbin hyungun aile problemleri var üvey babası tarafından psikolojik şiddet görüyor, Chan hyung ise aile baskısı.
Maşallah bizim grupta da hep bi aile problemi var ben anlayamıyorum bizi bu aileler mi bizi bu hale getirdi yoksa ya.
Beyin hücrelerimi yitirmeye başladım sanırım...
"Ben... Of ben jeongini çok özledim keşke yanımda olsa da sarılabilsem... "
.
.
.
.
.
.
.
Şimdi diceksiniz bu yazarı ben döverim bu ne kısa bölüm ayol falan diğer bölüm zaman atlaması arkadaşlar 2000 kelimelik yazıcam..
Sizi seviyorum 🤟
Güncelleme;
Nah yazdın 2000 kelime
