Jeongin;
Yoğun bir iş günü yapmıştım yine dün sabah eve geldiğimde 2 saat uyuyabilmiş sonra işe çağırılmıştım tekrardan.
Aynı rutinimi uygulayıp giyinme odama girdim, üzerime kahverengi boğazlı bir kazak altıma siyah kumaş pantolonumu giydim kemerimi ve bilekliğimi taktığımda hazırdım üzerime pantolon ile takım kumaş bir ceket de aldım.
Giyinme odasından çıktıktan sonra hızlı adımlar ile aşağıya indim çantamı aldıktan sonra ayakkabılarımı giydim ve evden çıktım arabaya binip hastaneye sürdüm.
Hyunjin;
Bugün Jisung gelecekti normal şartlarda gergin olmamam gerekirdi fakat hastanede karşı odamda jeongin varken bu pek mümkün gibi gözükmüyordu.
Dün sabah karşılaşmıştık ama beni görmezden gelmişti. Ben de olsam beni görmezden gelirdim gerçi bunda birşey yoktu.
Sinirimi bozan çok insan vardı jeongin sadece biriydi, en başta babam gelmek üzere tabiki.
Çok yoğundum, yeni cerrah gelecekti, gelecek kişi Jisung'du nasıl bir karşılama yapmalıydım bilmiyorum. Nasıl bir facia çıkacak onu da bilmiyorum çok gerginim benim sakinleşmem lazım.
Odamdan çıkıp jeongin'in odasına daldım o da yeni gelmişti belli, ceketini çıkartıyordu.
Hızlı adımlarla yanına yaklaşıp kollarımı beline sardım kafamı boynuna gömdüm.
"Bir süre böyle kalsak sakinleşmem lazım nasıl yapacağımı bilmiyorum"
Ses gelmemişti.
Birkaç dakika sonra kollarını boynumda hissetmem ile hafif sırıtmış ve kokusunu içime çekmiştim. Evet ona hep kötü davranmıştım ama buna pişmandım. Onu sanılandan daha çok özlemiştim.
Bir süre kaldıktan sonra ayrılmıştık.
"Bay Hwang bana böyle zırt pırt temas edemezsiniz"
"Üzgünüm neyse ben gidiyorum akşam iş yemeği var unutma"
"Ne yemeği ve benim neden şuan haberim oluyor"
"Yeni cerrahımız geliyor felix ayarladı yemeği"
"Ben gelmesem daha iyi olacaktır ilginiz için sağolun Bay Hwang"
"Hayır geleceksin"
"Gelemem işlerim var şirketle alakalı"
"Ne işi"
"Şirket yemeği- sana neden hesap veriyorum tanrı aşkına çık odadan"
"Aman tamam çıkıyorum"
Kendi odama geldiğimde bu iş yemeğinin nerede olacağını babamdan öğrendim.
Bizim gideceğimiz restorantta olacaktı.
Bu beni daha da çok germişti..
Gelen hastalara bakmış ve hastane büyütme ile ilgili dosyaları okumuştum. Saat buluşma saatine geliyordu ben de ceketimi giyinip restoranta gitmek üzere arabama ilerledim.
Jeongin;
Şirket yemeği vardı,babam gidemeyeceği için -artık- ben gitmek zorundaydım.
Odamda oturmaktan belim ağrıyordu. Ayağa kalkıp ceketimi giydim ve önlüğümü çıkartıp askılığıma astım çantamdaki evrakları son kez kontrol edip odamdan çıktım.
AirPods kulaklık ile telefonumu bağladım ve arabama ilerledim.
Restoranta vardığımda etrafta magazin vardı.
'Jeongin bey siz de mi yeni cerrahınız için buradasınız'
"Hayır arkadaşlar benim bir de şirketim var onun yemeği için buradayım"
Dedim soğuk sesimle ve içeriye geçtim.
Garsonlardan biri beni karşılayıp ceketimi aldı. Rezerve ettiğim masaya eşlik etti benimle.
Sonrası ise telefonum ile ilgilenerek geçmişti. Ne gelen ne de giden vardı, anlaşma yapacağım adam çok dakik biriydi. Nasıl bu kadar geç kalabilmişti?
Garsondan kırmızı şarap istemiş ve etrafa bakmamaya çalışarak bitirmiştim.
Sonrasında göz göze geldiğim kişi ile kalbim sıkışmış ve bakışlarımı kaçırmıştım.
Bay Jinyoung'un asistanını arayıp anlaşmanın iptal olduğunu ve imza atmayacağımı bildirdim sonra hesabı ödeyip çıktım.
Magazine aldırmadan arabama ilerledim ve oradan ayrıldım. Evime gidip uyumak isterdim tabi şirket işleri olmasaydı.
Şirkete sürüp en üst kata kendi odama çıktım.
Masa başına oturduğumda yalnızlığı dibine kadar hissetmiştim.
Koskoca yerde küçücük hissediyordum.
Bu his bana tanıdıktı. Ben eskiye mi dönüyordum?
Bölüm kısa özür dilerim ama kafam o kadar dolu ki bölüm yazamıyorum asırlar sonra da bölüm atmam gerek diye düşündüm..
Yazım yanlişlsrı için özür dilerim.
Bölüm nasıldı?
İyi geceler💗
Güncelleme;
SONUNDA BİTTİ DÜZENLEME.
