Aynanın karşısında üstümdeki takım elbiseyi düzeltiyordum, koluma sade siyah saatimi taktığımda hazırdım pekala ben hazırdım hazır olmasına da oradakiler beni karşılamaya hazır mı?
"Yugyeom hyung uçak hazır değil mi"
"Evet jeongin bey "
"Şunu kesmelisin"
"Denedim olmadı kusura bakmayın efendim"
Sessizce kıkırdadım telefonumu ceketimin iç cebine yerleştirdikten sonra dışarıya çıktım eşyalarım çoktan gönderilmişti koreye, arabaya ilerledim şöfor bana selam vererek kapımı açtı.
Yaklaşık 30 dakika sonra hava limanına gelmiştik arabadan indim ve yugyeom hyungu bekledim oda yanıma geldiğinde beraber 'uçağıma' adımlamıştık. Kapısında kaptan ve hostesler beni bekliyorlardı.
"Hoşgeldiniz jeongin bey sabahın erken saatleri olduğu için uçuşumuz rahat geçecektir, uçuşumuz yaklaşık 14 saat 13 dakika kadar sürecektir keyifli uçuşlar dilerim"
Ses çıkarmadan başımla selamladım ve yerime geçtim kemerimi bağladım ve bilgisayarımı çıkarttım orada başına geçmem gereken şirketin son raporlarına ve oradaki yeni hastalarıma bakmam gerekiyordu.
Uçak iniş yapana kadar raporları ve gerekli dosyaları inceledim sonrasında bigisayarı çantasına koyarak elime aldım uçağın kapısı açılmıştı ve beni büyük bir grup basın karşılamıştı.
"Hoşgeldiniz bay yang aile şirketinin başına geçeceğiniz doğru mu"
"Bay yang hwang ailesi ile bir ortaklık söz konusu mudur "
"Bay yang normalde bir yıl erken gelmeniz bekleniyordu"
Gereksiz sorular...
"Şuan sizi ilgilendiren bir konu yok arkadaşlar" dedim donuk ifademle daha sonrasında ise yugyeom hyungun yönlendirmesi ile arabaya ilerlemiştim.
Bir saat sonra ailemin yaşadığı evin önüne gelmiştik arabadan indim ve üzerimi düzelttim.
Annem yine boş durmamış ve bir davet vermişti tabi ya bunca yıldır kontrol ettiği çocuğu evine gelmişti değil mi?
Hızlı sayılabilecek adımlarla eve ilerlemiştim kapısı açık olduğu için rahatlıkla geçmiştim içeriye içeri geçmem ile birlikte annemin gelip bana "oğlum geldi sonunda" diye sarılması bir olmuştu
karşılık vermemiştim "anne şirkete geçmem gerek, sarılman bittiyse odama geçeceğim"
Annem şaşkınca benden ayrıldığında tek şaşkın olan o değildi büyük salondaki herkes şaşkındı ortamda bir sessizlik vardı.
"Üzerimi değiştirmek için uğradım eve zaten eşyalarımı buraya göndermişler, Yugyeom hyung bir hata yapmış"
Annem şaşkınlıkla kafasını sallayınca bende hızlı adımlarla merdivenlerden çıktım odamın kapısının önünde olan valizimi orada açtım içinden diğer siyah takımı alıp lavaboya ilerledim.
Odanın içerisine girmek istemiyorum.
Üzerimi değiştirdikten sonra yüzümü soğuk suyla yıkadım kolay değildi hiçbirşey yaşanmamış gibi davranmak.
Aşağıya tekrar indiğimde babam beni durdurdu ve yeni ortağımla tanıştıracağını söyledi.
Onu dinleyip peşinden bahçeye çıktım ve karşımdaydı tüm karizması ve heybetiyle Hwang Hyunjin.
Onunla daha fazla göz teması kuramadım babamı takip ettim ama bir dakika ortağım Hyunjin miydi? Siktir.
"İşte ortağın jeongin, hyunjin zaten tanışıyorsunuz"
. . . . . . . . . O KİKARİZMA O KİTÜMALFALARINALFASIİŞTEKARŞINIZDA YANG JEONGİN
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu ilk giydiğitakım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Buda değiştiripgiydiğitakım
Bölümhakkındadüşüncelerialayım hemen Ve evet 2000 kelimelikbölümnerede Ben anneanemdeolduğumdanyazamadım o kadar beynimçalişmadı ama okuyucularımasözöyle bir bölümatıcambelki (m) başlığıgörürsünüzilerikibölümlerde hmm??
