My Baby Boo. - Dutch One Direction Fanfiction. (Vervolg op My Baby Girl)

Hoofdstuk 8.

Charlotte's P.O.V.

Nade leuke dag met Brooklynn en de kinderen, ben ik doodmoe. Ik kom de kamer inlopen en zie iedereen om Anna's bed staan, ik draai me om naar Brooklynn en kijk haar verward aan. Dan hoor ik het, Anna's stem.

''Char?'' Er rolt een traan over mijn wang, ik laat de kinderwagen van Bella los en ren naar Anna's bed. ''OMG Anna!'' Ik knuffel haar en we glimlachen allebei. Ik zie dat ze Brooklynn's armbandje aan heeft. Ik hoor Darcy iets tegen Brooklynn fluisteren en draai me om. Brooklynn zet Darcy op de grond en kijkt dan naar Tommy, dan naar Bella, en naar de groep.

Ze maakt even oogcontact met me en ik zie meteen iets door haar ogen flitsen, spijt. En als Brooklynn ergens spijt van heeft doet ze erge dingen.

'''Brooklynn...'' waarschuw ik, ze draait zich om en rent de kamer uit. ''Shit!'' Ik ren achter haar aan, Zayn, Niall en Louis op mijn hielen. ''Brook!'' schreeuw ik. ze is sneller en rent de trap af, op het moment dat wij beneden komen rent ze de hoofdingang uit. Zayn pakt zijn sleutels uit zijn zak en we rennen naar onze auto.

We springen er allemaal in en Zayn rijdt snel naar ons huis. onderweg leg ik ze uit dat Brooklynn veel problemen had in haar puberteit, ze heeft zichzelf op verschillende manieren pijn gedaan en heeft een paar keer zelfmoord proberen te plegen. Toen haar vader er vlak voor zijn ongeluk achterkwam moest ze van hem naar een psych en dat heeft ze toen ook gedaan, maar toen kreeg haar vader 4 weken later een ongeluk, ze stortte opnieuw in maar had niemand die haar hielp. Na een jaar kwam ze er zelf weer bovenop met wat hulp van haar vriendje. En toen ze het later uitmaakte en Niall tegenkwam, vergat ze haar verleden snel en wist ze dat het wel goed zou komen. Maar toen werd ze zwanger en kwam de abortus, en Niall's reactie zorgde ervoor dat ze weer instortte, en toen heeft ze zichzelf weer pijn gedaan.

Zayn stopt bij het huis en ik ren naar binnen de voordeur is nog open en Brook is onderweg naar de trap, ik srpint naar voren en spring op haar rug, ze valt op de grond en begint te schreeuwen en slaat wild om haar heen, ''Brook, Brook rustig..'' zeg ik zachtjes.

''Laat me met rust Charlotte!'' schreeuwt ze op het moment dat de jongens binnenkomen, ze wordt rustiger tot ze Niall ziet. Ze komt onder me vandaag en sprint naar de badkamer, ik ren achter haar aan maar ze is sneller en doet de deur op slot.

Ik ga met mijn rug tegen de deur hangen en glij naar beneden, mijn ellebogen rusten op mijn knieën en mijn hoofd in mijn handen. De jongens gaan tegen over me staan, Niall kijkt naar degrond en ik zie een traan over zijn wang rollen. Ik hoor gerommel in de badkamer.

''Brook, doe het niet.'' zeg ik. Ik krijg geen antwoord en ga verder, ''Is het het waard Brook? Is hij het waard?'' Brook stopt met rommelen en ik kijk naar Niall. ''Je moet begrijpen dat hij boos was, maar dat was niet zijn bedoeling Brookie.''

''Jawel.'' antwoordt ze.

''Brook het was jou keuze, en je moet altijd op je moeder instinct vertrouwen in zulke situaties. Daar kan niemand iets aan veranderen.''

''Niall had gelijk, ik had het niet moeten doen.''

''Brook, het kind heeft er nu niks van gemerkt, het was nog neit volledig bewust van de dingen die gebeurden. Als je had gewacht tot het geboren was, had je de keus niet meer gehad, en was het kind zich wel bewust van wat er gebeurde, wie weet hoeveel pijn het had gehad.'' Ik hoor gesnik en ga verder, ''Brook, wat jij hebt gedaan was heel sterk van je. Je denkt dat je een moord gepleegd hebt, maar je hebt je kind gered van de pijn die het gehad had. Je bent de sterkste vrouw die ik ken.'' Ik kijk Zayn aan en hij geeft me een klein aanmoedigend glimlachje.

''Char, denk je dat echt?'' vraagt een klein stemmetje dicht achter de deur. ''Ja Brook.'' Ik hoor dat het slot gedraaid wordt en sta op, Brooklynn opent de deur en valt in mijn armen, we zakken op de grond en ik begin met haar mee te huilen.

''Waarom?'' vraagt Brooklynn opeens. ''Ik weet het niet Brookie.'' ''Char, wil je met me mee?'' ''Waarheen?'' ''Ik had aan de dokter gevraagd of hij het kind wilde 'Bewaren' zodat ik het kon laten .. soort van cremeren maar dan anders. en erm... Ik er ik wilde het as uitstrooien op een speciale plek.'' zegt ze. Ik knik. Brooklynn staat op en loopt de gang uit, ik val achteruit op mijn rug op de grond. Zayn kijkt me aan en ik word minder gestrest door zijn bruine ogen.

Brooklynn komt teruglopen met een klein roze met blauw sieraden doosje. Ze opent het en ik kijk wat erin ligt, een klein zakje met as, waarschijnlijk as, en een ketting van Brooklynn, er ligt een foto in van Brooklynn en Niall en een foto van de echo. Er ligt een klein opgerold briefje in en een armbandje van Niall.

''Dit is het dus..'' zegt ze zachtjes, ze geet me het doosje en pakt het zakje as in haar handen. Je kunt nu denken dat ze gek is ofzo, maar dit is haar 'ontkennings'-fase. Ze is erdoor geschrokken. En wil nu moeilijk loslaten.

''Heb je het een naam gegeven?'' vraagt Louis. Brook knikt. ''Jamie,'' Niall snikt en Brook en ik kijken allebei naar hem, hij geeft Brook een klein glimlachje. ''Zo wilde Ni zijn eerste kind noemen.'' Ik geef Brook een klein glimlachje. Niall stapt naar voren en slaat zijn armen om Brook heen, eerst schrikt ze een beetje maar daarna huilt ze in zijn borst.

Na 10 minuten laat Niall haar los, Brook pakt mijn hand en loopt met me naar buiten, de jongens volgen ons,onderweg stopt Brook het zakje weer in de doos. We komen bij een meertje, het ziet er prachtig uit.

''Wauw..''

Brook neemt ons mee een stukje het bos in, we komen bij twee grafstenen, verderop staan er meerdere.Brook gaat op de grond zitten, ik zie een klein gat in de grond bij haar, en fluistert ''Ik hou van je.'' Niall pakt mijn hand vast en ik geef hem een klein duwtje, hij gaat bij Brook zitten en ze geeft hem het kistje.

Niall legt het kistje in de grond en ze gooien er allebei aarde op, Brooklynn laat ons even alleen en loopt naar de grafstenen, ik kijk naar de tekst erop, het zijn haar ouders' grafstenen.

We gaan weer terug naar het huis een half uurtje later, Brook gaat naar boven en ik zorg dat alle scherpe dingen in de achterbak van de auto liggen zodat Brook niks kan doen, Niall blijft thuis maar gaat in de logeerkamer liggen.

Zayn brengt Louis naar het ziekenhuis en ik zit beneden op de bank met Dizzy te knuffelen. ''Jij hebt echt geluk dat je een kitty cat bent Dizz.'' mompel ik, Dizzy miauwt en gaat de trap op. Ik volg haar en loop Brooklynn's (en nog steeds Niall's) kamer in, ze ligt op het bed in Niall's hoodie, de dekens tot haar taille en ze knuffelt met Niall's kussen. Ik glimlach en maak een foto van haar.

Ik loop naar de logeerkamer en zie Dizzy bij Niall liggen, hij ligt ook te slapen met een frons op zijn gezicht. Ik zucht en loop naar beneden, ik wacht op Zayn en hij komt binnen met Bella en onze spullen.

Hij brengt Bella naar haar nieuwe kamer en als hij terugkomt sla ik mijn armen om hem heen, ''Zayn,'' hij kijkt me aan en geeft me een kus op mijn voorhoofd, ik glimlach.

''Ik hou van je.'' mompel ik en geef hem een kus.