Harry Potter ile hayal et

38.Bölüm/ Albus Percival Wulfric Brian Dumbledore

Kelime sayısı: 444

Normalde tam isim yazmıyorum başlıklarda ama bunda nedense(!) Yazasım geldi hskdhwldhoshdkjs

Not: Hogwarts'ı bitirdiniz ve evlisiniz. Birlikte anılarınıza göz atacağızz

Asilefe369'a ithafen ✨💛

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

"Hadi ama Albus! Ben öyle bir şey yapmadım." Diyerek yeniden inkar ettiğinde senin bu hâline kahkaha atmaktan geri kalmamıştı. "Bunu yaptığını ikimizde biliyoruz Y/N. Çocuk burnu kırıldığı için o günü hastanede geçirdi." Dediğinde gözlerini devirmiştin. Tamam belki çocuğun yüzüne yumruk atmış olabilirdin, belki çocuğun burnu kırılmış olabilir ama bunu asla kabul etmezdin. "Bunu kabul etmene gerek yok sevgilim, bunun olduğunu çok net hatırlıyorum." Dediğinde sinirle karnına yavaşça vurdun. "Zihnime girmekten vazgeç Albus!" Diyerek söylendiğinde sadece gülmekle yetinmişti. Her ne kadar zihinbend de güçlü olsan da bu Albus'tu. Çağının en iyi büyücülerinden birisi olarak zihinbend ve zihnefend de oldukça başarılıydı.

"Ahh sevgilim, bu kadar iyi olduğumu düşünmen gururumu okşadı." Dediğinde gözlerini devirmiştin. "Sen Albus Percival Wulfric Brian Dumbledore, insanı kesinlikle sinirden delirtirsin. Okul zamanında da böyleydin. Özellikle 4.senemizde." diyerek yakındığında masumca gülümseyerek sana bakmıştı. "Ahh, ben mi? Hadi ama en iyi öğrencilerden birisi olarak gayet uslu bir öğrenciydim." Dediğinde kahkaha atmadan duramamıştın. "Hadi ama Albus, 4.senemizde yatakhane perdelerini yakmış olan sen mi söylüyorsun bunları?" Dediğinde yüzünü ekşiterek sana bakmıştı. "O perdeleri hiçbir zaman sevemedim." Dediğinde onun bu tatlı hâline bakarak yanağına ufak bir öpücük bıraktın.

"Hem benim öğrencilik hayatım bunlara rağmen oldukça parlaktı sevgilim. Asıl sana ne demeli? Çocuğa yumruk atman aralarında en hafifi olarak bile kalabilir." Dediğinde şaşkınlıkla ona baktın. "Ben mi? Hadi ama gayet düzgün bir öğrenci sayılırdım." Dediğinde tek kaşını kaldırarak sana baktı. "Söz konusu quidditch olduğunda kesinlikle deliriyordun. Çıkardığın kavgaları ne ara unuttun?" Dediğinde gözlerini kaçırmıştın. Pekâlâ konu quidditch olduğunda kesinlikle kendini kaybediyordun ve bu anıları hatırlamak pekte işine gelmiyordu şuan. "Olabilir öyle şeyler, gençlik zamanlarında gayet normal olaylar bunlar." Diyerek kendini savunmaya çalışmana kahkaha atmıştı. "Konu bana gelince pekte böyle demiyordun sevgilim." Diyerek sana yaklaştığında gözlerini kaçırarak geriye çekildin.

"Olur mu öyle şey? Tabii ki de normal bunlar ya! Kim olduğu yatakhanenin perdesini yakmaz ki?" Diyerek kıkırdadın. Albus'un seni gıdıklamaya başlaması ile kıkırdamaların, kahkahaya dönüşmüştü. "Ta-tamam! Albus... Dur ar-artık!" Kahkahaların arasından zorla konuşurken durması için ellerini itmeye çalışıyordun. Albus en sonunda hâline acımış olacak ki geriye çekilmişti. Yanakların gülmekten kızarmışken, gözlerini kısarak ona baktın. "Sevgilim bana öyle bakmandan dolayı korkmalı mıyım?" Diyerek gülen sevgilinle sırıtarak arkana yaslandın. "Sadece evin perdelerini yenileyene kadar bekle Albus." Dediğinde Albus şaşkınlıkla sana bakıyordu. "Sevgilim, hadi ama yapma!" Diyerek seni ikna etmeye çalışan Albus. Senin bunu yapacağını adı kadar iyi biliyordu. Tabii adından emin olması belli bir yaşına kadar sürmüştü ama...

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

Kestik 🎬🎬

Yeniden kısa bir bölüm ile geldim. Eskiden ne kadar uzun bölümler vardı yaa, pff. Umarım beğenirsiniz aşklarımm

🧙‍♀️ Lumos...