Part 32
"ရှင်းသန့်ကိုကို "
"ဘာတုန်း ဘာလို့ငါနာမည်ကိုယ် ခဏ ခဏရွှတ်နေရတာလဲ"
"ဟိုဟာလေ ငါနင့်ကိုယ် ကိုးတန်းတုန်းက ပေးခဲ့တဲ့ စာလေးနင်ဖတ်ကြည့်ဖြစ်သေးလား"
"အဲစာကလေ နိင်နိင် နင်စိတ်မဆိုးနဲ့နော် နင်ပေးတဲ့စာကိုယ် မောင်က ဖြဲပြစ်လို့ငါမဖတ်လိုက်ရဘူး အဲတုန်းက မောင်ကိုယ်ငါ စာရွှတ်ဖြဲပြစ်လို့ စိတ်ဆိုးလိုက်ရသေးတယ် နိင်နိင် နင်အဲစာရွှတ်ထဲမှာ ဘာတွေရေးထားတာလဲဟင် မှတ်မိသေးရင်ပြောပြပါ့လား"
"ငါမမှတ်မိတော့ဘူး"
"အင်းပါ အဲဆို ရှင်းသန့်ပြန်တော့မယ်နော် ငါ့မဂ်လာဆောင်လာခဲ့နော်"
"အေးပါ ရှင်းသန့်ငါလိုက်ပို့ပေးရမှာလား"
"ရတယ် လိုက်မပို့နဲ့တော့ ဆိုင်ကယ်ပါတယ်"
"အင်းဖြေးဖြေးမောင်းအုံး"
"အေးအေး"
"မောင် မနက်ဖြန်ကြရင် ရှင်းသန့်အဖေနဲ့အမေ ပြန်လာပြီဆိုတော့ ရှင်းသန့်အိမ်ပြန်ရတော့မယ်"
"မပြန်ပါနဲ့လား မောင်တို့အိမ်မှာဘဲနေလေ ဘေဘီပြန်သွားရင် ဒီကောင်ကြီးက လွမ်းနေရတော့မှာ"
"အပိုတွေ အိမ်ချင်းကပ်ရပ်ကိုယ် မထင်ရင်ရှင်းသန့်ဘဲ အဝေးကိုယ်သွားရမဲ့လူကျနေတာဘဲ"
"ဘေဘီ"
"ဟင်"
"မောင် ဘေဘီနဲ့ အတူနေချင်နေပြီကွာ"
"ဘာတွေလောနေပြန်ပြီလဲ နောက် လ၂၉ရက်နေ့ဘဲ မောင်နဲ့ လက်ထပ်ရတော့မှာဘဲကိုယ် "
"မသိဘူးကွာ မောင်က ဘေဘီနဲ့အတူနေချင်တာဘဲသိတယ် ဘာလဲ ဘေဘီက မောင်နဲ့ အတူတူမနေချင်ဘူးလား"
"အဲလိုလဲမဟုတ်ပါဘူး မောင်လိုဘဲ ရှင်းသန့်လဲ အတူတူနေချင်တာပေါ့ရှင်"
"ဘေဘီ ဒီမှာ ခဏထိုင်အုံးနော် "
"အင်း"
ကောင်းခန့်မောင်က ရှင်းသန့်ကိုကိုကိုယ် ဒန်ပေါ်မှာ ထိုင်ခိုင်းပြီး အိမ်ထဲဝင်သွားတယ်
BẠN ĐANG ĐỌC
ရန်မဖြစ်တော့ဘူး
Lãng mạnအိမ်နီးချင်းဖြစ်တဲ့အပြင် မိဘတွေကအရမ်းရင်းနှီးကြတဲ့ မတည့်အတူနေ ငယ်သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် ကောင်းခန့်မောင် "ရှင်းသန့်ကို နင် ဘယ်တော့ ကလေးစိတ်ပျောက်မှာလဲ ငါ့စကားဆို နားမထောင်ဘူး နင်လုပ်ချင်တာတွေဘဲလုပ်နေေတာ့မှာလား ယောက်ကျားလေးတွေနဲ့ပေါင်းတာမကြိုက်ဘူးလို့ပြ...
