'ဇော်'ဟာ မမဆုံးတဲ့ နေ့ကစပီး မမရဲ့ အခန်းထဲ ကနေ လုံးဝ ထွက်မလာခဲ့ ။
မမကို သဂြိုလ်တဲ့နေ့လဲ လိုက်မပို့သလို ရက်လည်ပီး တဲ့အချိန်အထိ 'ဇော့်'ရဲ့ အရိပ်အယောင်ကို လုံးဝ မတွေ့ ရချေ ။
အစာမစား ရေပင်ထမသောက်တဲ့ 'ဇော့်'ကို ဘယ်လို နှစ်သိမ့်ပေး ရမလဲ ။
အဖြစ်မှန်တွေကိုရော ပြောပြသင့်ရဲ့လား ။
ကျနော်တောင် ဒီလောက်ခံပြင်မိတာ ဇော်ဆိုရင်ရော
အဖြစ်မှန်တွေ သိသွားခဲ့ရင် ဘာတွေဆက်ဖြစ် နိုင်မှာလဲ ။
အတွေးတွေနဲ့ပင် 'ဇော်'ရှိတဲ့ မမအခန်းထဲသို့ တက်လာ ခဲ့လိုက်သည် ။
အခန်းတံခါး ဖွင့်လိုက်တော့ နေ့ခင်းဘက် ဖြစ်သည့် အလျောက် အခန်းထဲမှာတော့ တစ်ခန်းလုံး မှောင်မဲ နေသည် ။
လိုက်ကာများကို ဆွဲလှန်ပီး ပြတင်းပေါက် များကို ဖွင့်လိုက်သည် ။
ခုတင်ခြေရင်း နံရံဘက်ကို စိတ်ပျက်လက်ပျက် မှီကာ ထိုင်နေပီး ရှေ့တည့်တည့် စားပွဲပေါ်က မမရဲ့ ဓာတ်ပုံကိုသာ မျက်တောင်မခတ် စိုက်ကြည့်နေတဲ့ 'ဇော်'... အသိစိတ်ကင်းမဲ့နေတဲ့ လူတစ်ယောက်လို ဖြစ်နေပီး ကျနော် ဝင်လာတာတောင် သိပုံမရ ။
မမရဲ့ ဓာတ်ပုံကိုသာ အကြည့်မလွှဲပဲ မျက်နှာသေဖြင့် စိုက်ကြည့် နေသည် ။
အပြင်ပန်းပုံစံတောင် ဒီလောက်ဖြစ်ပျက်နေရင် 'ဇော့်' ရင်ဘတ်ထဲမှာဆို ဘယ်လောက်တောင် နာကျင်ခံစား နေလိုက်ရမလဲ ။
နာကျင် စရာဒဏ်ရာတွေပဲ ခဏခဏ ရနေတဲ့ 'ဇော့်'အတွက် ဒီတစ်ခေါက်က အနာကျင်ဆုံး ဖြစ်လိမ့်မည် ။
'ဇော်' ခံနိုင်ရည် ရှိပါအုံး မလား ။
" ' လင်းလင်း' ... မောင်ဇော်လေးကို အစာစားဖို့ ခေါ်လိုက်ပါအုံး... ဒီပုံစံ အတိုင်းဆို တစ်ခုခုဖြစ်သွားလိမ့်မယ်..."
တံခါးဝမှာ ရပ်နေပီး 'ဇော်'ကို ဂရုဏာ သက်ဖွယ် အကြည့်တွေနဲ့ ကြည့်နေတဲ့ မမအဖေရဲ့ ရင်ထဲမှာလဲ 'ဇော့်'နည်းတူ ခံစား နေရမှာပါ ။
ဆုံးရှုံးလိုက် ရတာချင်းက အတူတူ ဘဲလေ ။
ဘဝမှာ သမီးရှိနေရင် ပီးပြည့်စုံပီဆိုတဲ့ ဖခင်နဲ့ ဘဝမှာ 'မမ မရှိရင် မဖြစ်ဘူးဆိုတဲ့ သိပ်ချစ်မြတ်နိုး ရတဲ့သူ... သူတို့နှစ်ဦးရဲ့ ဆုံးရှုံးမှုက သိပ်ကို ကြီးမား လွန်းပါတယ် ။
YOU ARE READING
My Sunshine
Randomမချစ် တော့ဖို့ အတွက် ရွေးမိတဲ့ လမ်းမှာ ကျနော်လက်နက် ချခဲ့ ရတယ်။ အဆင် မပြေ တဲ့တနေ့တာ ရဲ့အဆုံးမှာ မင်းလက်ဖဝါး နွေးနွေးလေး ကိုသာ ဆုတ်ကိုင် ခွင့်ရခဲ့ရင် ကိုယ်ဒီ ဘဝကို အရှုံးပေး တော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ Cover photo crd to owner #
