ကော်ဖီ ဆိုင်လေးရဲ့ မှန်နံရံကနေ အပြင်မှာ ရွာနေတဲ့မိုးကို တွေတွေလေး ငေးကြည့် နေမိသည် ။
'မ'သိလား .... 'မ'တင် ပြောင်းလဲ သွားတာ မဟုတ်ဘူး.. ရာသီဥတုက တွေကလဲ ပြောင်းလဲ နေပီ ။ အချိန်အခါမဟုတ် ဆောင်းရာသီမှာ ရွာနေတဲ့ အေးစက်စက် မိုးကြောင့် 'မ'ရော တစ်ယောက်ထဲ အဆင် ပြေပါ့မလား ။
အရမ်း ချမ်းအေး နေမလား ။
'မ'ကတော့ 'မောင့်'ဘက် ငဲ့မကြည့်ဘဲ ထွက်သွားတာ 'မောင်'ကတော့ အခုထိ 'မ'ကို စိတ်ပူနေမိတုန်း ။
စိတ်တွေကို ညာပီး 'မ'မကြိုက်တဲ့ အရာတွေကို ရွေးလုပ်နေမိတယ် ။
'မ'များ ပြန်လာ မလား ဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့လေ..... ဒါပေမဲ့ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ 'မ'က ကျနော့်ဆီ ကနေ အဝေးဆုံး ပြန်မလာနိုင်တဲ့ လမ်းကို ထွက်သွားခဲ့တာ ။
'မောင်' ဘယ်လို လုပ်ရမလဲ... 'မောင်'တစ်ယောက်ထဲ ဘယ်လို စိတ်နဲ့ အသက်ရှင် နေထိုင်ရမှာလဲ...
'မ'က အရမ်းမုန်းဖို့ ကောင်းတာဘဲ..... 'မ'စိတ်နဲ့ အသက်ရှင်နေတဲ့ လူကိုမှ တစ်ယောက်ထဲ ထားပြီး ထွက်သွား ခဲ့ရက်တာ ။
'မ' အတ္တသိပ် ကြီးတယ် ။
'မ'က အရမ်း ရက်စက်တာဘဲ ။
'မောင့်'မှာ 'မ'တစ်ယောက်ဘဲ ရှိတာ သိရဲ့သားနဲ့ 'မောင့်'ကို တစ်ယောက်ထဲ ထားခဲ့ရက်တယ် ။
" 'ကို'.....စောင့်နေတာ ကြာပီလား.. မိုးတွေ ရွာနေတော့ ကားကို သေချာဂရုစိုက် မောင်းနေရလို့ 'နှင်း' နောက်ကျ သွားတာ "
အပြင်ဘက်ကိုငေးပြီး ပျံ့လွင့်နေတဲ့ ကျနော့်ရဲ့ စိတ်တွေဟာ ' နှင်းစက်မေ'ရဲ့ အသံကြောင့် ရုတ်ချည်း အသိ ကပ်သွား ခဲ့ရသည် ။
သူ့ဘက်ကို တစ်ချက် ငဲ့ကြည့်ပီး အပြုံး မဟုတ်တဲ့ အပြုံး တစ်ခု ပြုံးပြလိုက်သည် ။
အရှေ့မှာ ချထားတဲ့ ကော်ဖီခွက်ကို ယူသောက်လိုက်ပီး သူ့ကို ဘာစကား တစ်ခွန်းမှ ပြန်မပြောသေးချေ ။ သူကတော့ ကျနော့်မျက်နှာကိုသာ အကြည့်မလွှဲ စိုက်ကြည့် နေခဲ့သည် ။
" မင်း....ငါ့ကို ချစ်နေသေးလား..."
အရင်လို 'နှင်း'လို့တောင် မခေါ် တော့ဘူးဘဲ ။
မမ ကိစ္စမှာ 'နှင်း'က အဓိက ပါဝင် ပတ်သတ်နေတယ် ဆိုတာ 'ကို'များ သိသွားခဲ့ လို့လား ။
မဖြစ်နိုင်ပါဘူး 'ကို'သာ သိသွားခဲ့ရင် 'ကို့'စိတ်နဲ့ဆို 'နှင်း'ကို အခုလို မျက်နှာချင်းဆိုင် ခေါ်တွေ့ နေမှာတောင် မဟုတ်ဘူး ။
အခုလိုမျိုးလဲ အေးဆေး တည်ငြိမ်နေမှာ မဟုတ်ဘူး ။ အခုလို မေးခွန်းမျိုးလဲ မေးနေမှာ မဟုတ်ဘူး ။
YOU ARE READING
My Sunshine
De Todoမချစ် တော့ဖို့ အတွက် ရွေးမိတဲ့ လမ်းမှာ ကျနော်လက်နက် ချခဲ့ ရတယ်။ အဆင် မပြေ တဲ့တနေ့တာ ရဲ့အဆုံးမှာ မင်းလက်ဖဝါး နွေးနွေးလေး ကိုသာ ဆုတ်ကိုင် ခွင့်ရခဲ့ရင် ကိုယ်ဒီ ဘဝကို အရှုံးပေး တော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ Cover photo crd to owner #
