Before Sunrise (Scenery Series #2)

Kabanata 2

Ignore

Nasa gilid ako ng stage nakaupo. Break time namin at hinihintay ko si Akio na bumalik. He initiated to buy food. I looked sideway. Nakita ko iyong babaeng galing sa Engineering Department. Mabuti at hindi naman ako ganoon kaliit para makihalo sa mga kolehiyo.

Napaayos ako ng pagkakaupo dahil sa nakita. He was looking to the girl while she's talking. She's tall and slim. Ngumuso ako. Ang balat nito ay malayong malayo sa akin.

Altaro is wearing his usual uniform. At titig na titig sa babae. Nanliit ang mga mata ko. Nobya niya ba ito? Sa paraan ng kanilang pag-uusap. They didn't look like a friend.

"Aia, kanina pa kayo tapos?"

Napabaling ako sa likod nang marinig ang boses ni Akio. May dala itong paper bag sabay lapag sa tabi ko. Kinuha ko iyon at binuksan. Nang makita ang laman ay agad kong inismiran si Akio. Aside from foods and drink, he bought me some candies. Pinagbabawalan ako ni mommy ng matatamis. At alam iyon ni Akio. But he still bought some for me.

"Akala ko hindi ka bibili," ngiti kong sabi sabay tabi ng mga iyon.

I chose to eat the sandwich. Maya maya ay mapapagod na naman ako sa practice.

"Sabi mo kasi..." Naguguluhan na sabi ni Akio.

Mas lalong lumapad ang ngiti ko. I was busy chewing my food when my eyes darted to Altaro. Nasa gilid na ito ng bench nakaupo habang nakatingin sa isang pirasong papel. Wala na ang kausap kanina. Kinuha ko ang softdrinks sa gilid sabay inom doon bago tumalon paibaba. I heard Akio cursed.

I only smiled at him. Before walked away. Inangat ni Altaro ang tingin niya sa mga kandidato na nasa stage bago nagtama ang mga mata namin. I saw him creased his forehead. Binaba na ang papel na binabasa.

Altaro didn't moved when I sat beside him. He was only looking straight. Sa mga babaeng nasa stage. Sinundan ko ang tingin niya. I saw that girl from the crowd. She was looking at us. I smirked. Tumingin ako kay Altaro.

"Why are you still here, Altaro?" I started.

Malawak ang ngiti ko nang sumulyap siya sa akin. Saglit lang iyon dahil binalik ulit ang tingin sa stage. Nawala ang ngiti ko at sinundan ang tingin niya. Nandoon parin iyong babae at nakatingin sa amin. She was sitting alone on the edge of the stage. Katulad ko kanina.

"What are you expecting?" Si Altaro sa malamig na boses.

Ngumiti ako. Hindi inaasahan iyon. It seems like he doesn't want a conversation but he also don't want to be rude. I swallowed hard and urge to smiled more. He's hard to get.

"Sabagay, president ka pala." I crossed my legs.

He looked at me. Nakakunot ang noo. I smiled at him. I saw him licked his lips before nodded and looked away. He's confusing!

"You still remember my name?" I continued.

Kahit ang totoo, alam kong ayaw neto makipag-usap. Nilapag niya ang kan'yang papel sa gilid at kinuha ang bag. Sinundan ko iyon ng tingin. Bago binalik ang mga mata sa kan'ya.

"Oo," tipid niyang sagot na ikinangiti ko. "Kai?"

Ang ngiti kanina ay nawala. I thought he remember it. Iba nga palang babae ang naalala nito. Ganoon ba maraming babae ang nakakausap neto. He even forgot my name. I am not used to it! At hindi ako sanay sa ganitong trato. I even don't give my name to some guy pero sa kan'ya, ako pa mismo ang nagpakilala! At nakalimutan pa niya.

Napatingin siya sa akin dahil sa pagkakatahimik ko. The edge of his lips rose. He licked his lips again before looked away. Nakita kong ngumiti ito bago nag iwas ng tingin. Tumayo ako. Napaangat siya ng tingin sa akin. An amusement still on his face. It is so obvious that I am only a laughing-stock here. Inis akong nagmartsa paalis doon.