AKO ANG BAD GIRL NG LAST SECTION??

Chapter Four

SEBBRAINE POV:

Halos magiisang buwan na ang nakalipas mula ng ipagtabuyan ako ni martin.

Ngunit hindi pa rin ako umuwi ng pilipinas.

Naikwento ko na ang nangyari kay dylan at sa lolo ni martin,Dahil nagpumilit silang sabihin ko ang totoo.

Wala akong magawa nang araw na iyon kundi umiyak ng umiyak.

Narito ako ngayon sa bahay ni dylan sa canada kasama ang lolo ni martin.

"naibili mo ba ako?" tanong ko kay dylan

"oo,sige na itry mo na"bakas sa mukha ni dylan ang kaba.

"excited na ako sa resulta apo" wika naman ng lolo ni martin.

Huminga ako ng malalim ng paglabas ko ng cr.

Halos matumba ako dahil sa resulta ng pregnancy test.

Dalawang guhit iyun.

Hindi ako nakapagsalita kaagad.

"ano na? patingin" wika ni dylan at hinablot sa kamay ko ang pregnancy Test.

O.O

Napatingin muna si dylan kay lolo bago sa akin.

"mag kakaapo na ba ako sa tuhod?" nakangiting wika ni lolo

"opo" nakangiti kong wika.

Nasapo ko ang noo ko at naupo sa kama.Paano ko sasabihin kay martin ang kalagayan ko?

Maniniwala ba siya sa akin?

Paano kong hindi niya rin ito tanggapin?

"its okay sabby,its a blessing.We are here for you" wika ni dylan saka ako niyakap.

"kami na muna ang bahala sayo.kailangan mong magpahinga,para sa anak mo" nakangiting wika ni lolo.

Minabuti naming sekreto ang pagbubuntis ko.Minabuti naming hindi muna umuwi ng pilipinas at doon ako manganak.

nagpasiya na rin akong mag aral sa canada habang buntis ako.

......

Hindi ko alam kung bakit ako narito.
Siguro nga dahil Hanggang ngayon hindi ko pa rin matanggap na wala na siya at hindi na babalik pa.

"martin tinatanggap mo ba si MALIU' YAZIER NARI ' bilang iyong asawa"?? tanong ng filipinong pari na kasalukuyang nagkakasal sa dalawa.

"opo"

O.O

walang kagatol gatol na sagot ni martin.

Yun na ata ang bagay na hinding hindi ko na kaya pang tiisin.

Siguro nga ay kailangan ko na munang lumayo.

Masaya na siya at hindi na niya ako kailangan.

Kahit sabihin ko pa sa kanya ang kalagyan ko,alam kong hindi na mababago pa noon ang isip niya.

Kailangan ko nang sumuko at magsimula ng sa amin ng anak ko.

9months later..

Philippines..

''Gusto mo ba munang kumaen?'' tanong ni dylan saka lumapit sa akin.

kasalukuyan akong nag aaral para sa darating kong exams.

''oo pwede bang ibili mo ako ng repolyo,gusto kong kumaen ng ginisa noon.''wika ko sa kanya.

"wala ka na bang gustong iba?"Tanong niya muli.

''wala na salamat'' nakangiti kong sagot

"sabby, wag kang masiyadong magpuyat kabuwanan mo na.BAka bigla kang mapaanak diyan" wika ni dylan.