My Model || Jilix

40

Nieznany numer:
Ostrzegałem.

---

Patrzyłem się tępo w wiadomość, którą dostałem chwilę temu. O co mu chodzi? Schowałem pospiesznie urządzenie i przyspieszyłem kroku. Zostało mi jeszcze kilka minut do domu Felixa. Po tym smsie niepokój we mnie urósł. Bałem się. Gdy w oddali zauważyłem swój cel odetchnąłem z ulgą.

Jeszcze pięć domów...

Cztery...

Trzy...

Dwa domy i już jestem...

Nagle otoczyła mnie trójka wysokich mężczyzn. Przestraszyłem się jeszcze bardziej. Cofnąłem się napotykając się na kolejnego. Z lekkim przerażeniem popatrzyłem na nich.

Po kilku sekundach poczułem ból na dolnej części policzka. Rzuchwa zaczęła mi pulsować. Miałem wrażenie jakby mi ją wybili. Następnie to samo w nos. A może i mocniej? Obraz mi się ściemnił przed oczami. Na całe szczęście od roku Chan pomagał mi w boksie. Złapałem najbliższego za kołnierz i zamachnąłem się uderzając go w twarz, co sprawiło, że upadł. Nagle poczułem pięść na swoim splocie słonecznym co odebrało mi na chwilę oddech i sprawiło, że tym razem to ja upadłem na ziemię. Następnie kilka kopniaków wylądowało na moim ciele w różnych miejscach w tym i na głowie. Próbowałem się bronić, ale pozycja, w której się znajdowałem nie pozwoliła mi na to. Nagle dostałem z buta w twarz. Zacząłem widzieć jak przez mgłę, ból nie pozwolił mi na jakikolwiek ruch, a w uszach mi piszczało. Jeden z mężczyzn złapał mnie za bluze i podniósł do góry. Był tak blisko, że byłem w stanie poczuć na sobie jego oddech. W tym momencie zaczął padać deszcz przeradzając się po chwili w ulewę.

-Ostrzegał - powiedział to na tyle cicho, abym tylko ja to usłyszał

Po jego słowach dostałem kolejny raz w twarz co sprawiło, że wróciłem na ziemię. Poczułem metaliczny smak krwi w ustach, która zaczęła skapywać na chodnik. Chciałem się podnieść, ale poczułem stopę jednego z nich na swoich plecach. Po chwili dostałem ostatniego kopniaka w twarz i znów ten cholerny pisk w uszach. Kilka sekund potem była jedynie ciemność.