𝗥𝗜𝗘𝗡𝗖𝗔𝗥𝗡𝗔𝗧𝗘 𝗔𝗦 𝗔 𝗕𝗔𝗗𝗗𝗔𝗦 𝗛𝗘𝗜𝗥𝗘𝗦𝗦

𝗖𝗛𝗔𝗣𝗧𝗘𝗥 16

CHAPTER 16

    
Nanlaki ang mata ko sa narinig mula rito.

“Don’t come near me!” Babala ko rito at akmang bubuksan ang trench para kunin ang dagger na dala.

Pero parang bingi lang ito dahil huminto na siya mismo sa harapan ko at ilang inches nalang ang layo namin sa isa’t isa.

Mabilis nitong dinakip ang dalawa kung pulsuhan gamit ang isang kamay.

“Kung ano man ang pinaplano mo, binabalaan kita ‘wag mo nang ituloy... Baka mali ka na nang binabangga” Babala ko pa rito pero tulad pa rin ng una hindi ito nakinig sa halip ay itinaas nito ang aking dalawang kamay hamit ang isa niyang kamay at ki’norner ang aking mga paa.

He hold my chin and put it up facing him, natural pa rin ang emosyon nito, hindi ko malaman kung nakikipaglaro na ito o hindi.

“The predator lane is shining brightly right now, They want to see the silhouette of the woman they feared and adore. The silhouette of the Highest Lady who’s holding a katana” He mumbled and look at me.

“The predator lane is longing for you...” He added.

Ang natural na walang emosyon nitong mukha ay kabaliktaran ang kanyang boses, malungkot ‘yon at nakikiusap hindi katulad ng kanyang mata na walang bakas nang kahit anong lungkot o pakikiusap.

“Why did you change some future of your face? Why you have to play like nothing happen? Why did you leave me all alone? What stupid things i’ve done and you have to do this?” Malungkot na Ani nito.

“Answer me Litezia” Naramdaman kung humigpit ang hawak nito sa aking pulsohan.

Ayaw ko sanang palungkotin pa ito pero hindi naman ako pwedeng manatili sa aming kalagayan ngayon kaya....

Mabilis ko siyang tinuhod na naging dahilan kung bakit niya ako nabitawan at nakawala ako rito.

“F*ckkkk!!!!!” He scream and shut his eyes.

As he open his eyes, he throw a sharp look at me.

Ngayon ay nakikita ko na ang emosyon sa kanyang mukha pero Galit ‘yon, katulad nalang sa kanyang boses.

“How dare you!!!! To kick me down there!!” He yelled at parang sasabog ito sa galit pero ngumisi lang ako.

“Sarry not Sorry” Saad ko rito sabay kuha ng dagger at mabilis na itinutok ‘yon sa kanya.

“Sorry to wake you in your thoughts Laxxus, but your thoughts is all pure illusion” Ngising Ani ko rito.

“I’m not Litezia because I am Sophia, now if you don’t want this sharp objects to open the skin of your neck then answer my few questions” Nakangiting ani ko pero masamang tingin lang ang binigay nito sa akin.

Nakatutok ang talim ng kutsilyo sa kanyang lalamunan.

“Are you aware of the word, Emotion is Deceiver?” I ask somewhere.

Hindi ito sumagot bagkos ay sobrang samang tingin ang binigay nito sa akin.

“Don’t murder me with those eyes, Laxxus” Ngiting saad ko rito.

Ang masamang tingin nito ay unti’unting naging walang emosyon.

“I am aware, emotion is the main reason of losing” Walang kabuhay buhay na Ani nito, “Ang mga bagay ay pinaglalaruan lamang ng emos’yon.” Ani nito sabay tayo na parang walang nangyari.

Nagulat man ay hindi ako nagpahalata.

“Do you think i’ll let my guard down?” Saad nito at tumaas ang isang sulok ng kanyang labi.