CHAPTER 17
SOPHIA SAKURA YSABELLE'S POV
“Good morning Young Highness” Nakangiting bungad sa akin ni Alexa habang inaayos ang kanyang hairpin.
“Good morning” Nakangiting saad ko rito.
“Why are you smiling from ear to ear? Looking like an idiot” Masungit na Ani nang kakadating lang na si Luhan. He’s referring to Alexa.
Pero hindi siya sinagot ni Alexa sa halip ay lumapit si Alexa sa akin at may ibinulong.
“So? Anong nangyari?” Mahinang bulong niya, alam ko kung ano ang tinutukoy nito.
Yes.... It was her, that night she help me to escape from those royal guard.
It was her silhouette who spill those lies for the guards.
“Wala naman, purong suspis’yon lang” Mahinang saad ko at pumasok sa nakabulas na pintuan ng kotse.
“Suspis’yon? Anong suspis’yon?” Takang tanong niya at mabilis na umikot papunta sa kabilang parte.
Dalawa kami sa likod at nasa shotgun seat naman si Luhan, may agwat ang pwesto nang unahan at ng likuran nang mga isang metro at tiyak akong hindi maririnig ng family doctor at driver ang pinag’uusapan naming dalawa ni Alexa.
“He think that I am my Sister, he think that I am Litezia” Mahinang bulong ko at dumungaw sa labas kung saan puro mga puno at asul na langit ang aking nakikita.
Kay gandang masdan ng mga ibong malayang lumilipad, ang asul na langit ang ang mga ulap na ang gaganda ng pagka ayos at ang mga matatayog na puno, mga halaman at bulaklak na nagkalat.
“Hmm, hindi ko siya masisisi. Kahawig mo ang iyong namatay na kapatid, ngunit magkaiba naman kayo sa buhok, kulay ng buhok, at isa pa straight ang buhok mo at wavy naman si Young Lady” Mahina pang bulong niya.
Napakurap nalang ako at nanatiling naka dungaw sa bukas na bintana ng sasakyan kung saan langhap na langhap ko ang sariwang hangin.
Nalungkot naman ako sa sinabi ni Alexa, she can memorize some trace of my sister’s face and appearance meanwhile me... I can’t even remember her hair color.
Wala akong maalala, hindi ko alam kung pawang mga panaginip lang ang mga nasasaksihan ko o ano.
“Lighten up, Young Highness hindi gugustohing makita nang supreme princess ang nakasimangot na mukha ng kanyang nakakabatang kapatid” Mahinang saad ni Alexa at tinapik ang aking balikat nang mahina.
Hindi ko alam, Wala akong ideya kung bakit nahantong sa ganitong bagay ang aking buhay.
“Alexa..” Mahinang pagtawag ko na kaagad naman niyang sinagot.
“Naniniwala ka ba sa muling pagkabuhay?” Tanong ko, nabakasan ko naman ng gulat ang kanyang mukha.
“Muling pagkabuhay? Reincarnation?” Tanong niya na ikinatango ko, sa uri ng tingin nito sa akin ay animong binabasa niya ang aking emos’yon, “Of course no, Reincarnation is a pure fiction” Saad nito na nakangiti.
“Saan mo naman po nakuha ang tanong na ‘yan?” Takang tanong nito, napalakas ang pag banggit no’n ni Alexa at nakita ko sa review mirror ma napasulyap si Luhan sa amin.
“Nothing, i’m just curious” Mahinang saad ko at pinagsawalang bahala sila.
I lean my chin in the car’s window and close my eyes.
Saktong pag’pikit ng aking mata, may kakaiba akong naramdaman.
Napakunot ang noo ko sa sakit na bumalatay sa buo kung ulo.
YOU ARE READING
𝗥𝗜𝗘𝗡𝗖𝗔𝗥𝗡𝗔𝗧𝗘 𝗔𝗦 𝗔 𝗕𝗔𝗗𝗗𝗔𝗦 𝗛𝗘𝗜𝗥𝗘𝗦𝗦
Random𝐓𝐡𝐢𝐬 𝐢𝐬 𝐚 𝐰𝐨𝐫𝐤 𝐨𝐟 𝐅𝐢𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧, 𝐍𝐚𝐦𝐞, 𝐂𝐡𝐚𝐫𝐚𝐜𝐭𝐞𝐫𝐬, 𝐏𝐥𝐚𝐜𝐞𝐬,𝐄𝐯𝐞𝐧𝐭𝐬 𝐚𝐧𝐝 𝐈𝐧𝐜𝐞𝐝𝐞𝐧𝐭𝐬 𝐚𝐫𝐞 𝐞𝐢𝐭𝐡𝐞𝐫 𝐭𝐡𝐞 𝐩𝐫𝐨𝐝𝐮𝐜𝐭 𝐨𝐟 𝐭𝐡𝐞 𝐀𝐮𝐭𝐡𝐨𝐫'𝐬 𝐢𝐦𝐚𝐠𝐢𝐧𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧 𝐨𝐫 𝐮𝐬𝐞𝐝 𝐢𝐧 𝐚 𝐟�...