𝗥𝗜𝗘𝗡𝗖𝗔𝗥𝗡𝗔𝗧𝗘 𝗔𝗦 𝗔 𝗕𝗔𝗗𝗗𝗔𝗦 𝗛𝗘𝗜𝗥𝗘𝗦𝗦

𝗖𝗛𝗔𝗣𝗧𝗘𝗥 18

CHAPTER 18

SOPHIA YSABELLE'S POV
    
Mabilis akong napabangon at mabilis na niyakap ang sarili.

Napabaling ako sa aking kaliwa ng makitang nakaupo doon si Alexa at nakahawak sa aking pulsuhan at nakatayo naman si Luhan sa gilid.

“Anong nangyari? Nasaan ako, bakit kakaiba ang amoy ng lugar na ito?” Mahinang tanong ko, animong nawalan ako ng lakas sa nasaksihan ko sa aking memoryang pilit na bumabalik.

“You’re in the Hospital inside of the Academy” Sagot ni Luhan sa isa kung tanong.

“I found you unconscious inside of the car” Mahinang sagot naman ni Alexa.

Parang nakahinga naman ako ng maluwag sa narinig. Pero ang natatandaan ko ay nakatingin lamang ako sa mga matatayog na puno at naramdaman ko nalang na biglang sumakit ang aking ulo pagkatapos ay wala na akong maalala maliban sa...

Unconscious? Biglang nanakit ang aking ulo at binanggit ang dalawang bulaklak na nakaagaw ng atens’yon ko kanina.

“Lotus” I murmured, shock is visible on their faces, “She have a tattoo near in her nape and those flower is written in her back” Dagdag ko pa.

“Pano mo nalaman?” Gulat na tanong ni Luhan at lumapit pa sa aking pwesto.

“I saw it, unti unting bumabalik ang aking alaala at alam kung kunting panahon nalang ay tuluyan ko na itong maaalala” Saad ko ng nakangiti.

“There is no doubt about it Young Highness, and it is good to hear it” Nakangiti rin’g ani ni Luhan at tumango naman si Alexa sa pagsang’ayon.

“Hindi na ako makapaghintay na malaman kung sino ang pumatay sa kanya, Hindi ko maikaila na nangangalati ang kamay ko na saktan at parusahan ang taong pumatay sa aking kapatid” Napakuyom ako ng kamao habang binabanggit ang mga katagang ‘yon.

“Young Highness” Mahinang bulong ni Alexa.

I move my gaze at her before I rose in the bed and remove some things that inserted in my hand.

“Nahimatay lang ako hindi ko kailangan ng mga ganitong bagay” Mahinang saad ko at inilapag ‘yon ng dahan dahan sa lamesa.

Napayuko naman si Alexa pero si Luhan ang nagsalita, “Hindi mo po naiintindihan ang nangyayari, it’s a medicine” Mahinang saad naman ni Luhan.

“Medicine? For what?” I ask, “Wala naman akong sakit” Saad ko.

Pero sa halip na sagutin ang tanong ko, nanatili silang tahimik kaya napa buntong hininga nalang ako at tumalikod.

Kaagad namang sumagi sa isipan ko ang tungkol sa Tattoo.

Napaharap kaagad ako sa kanila, “May kilala ba kayong marunong maglagay ng tattoo?” Kaagad na tanong ko na ikinagulat nilang dalawa.

“Young Highness?” Gulat na saad ni Luhan.

“I want to have a tattoo too, It will be a hint for them to find the remaining descendants of Quinn household” Nakangiting saad ko.

“Y..You want to..” I look at Alexa who’s stammering, I give her a faint smile before nodding.

“Yes... Hindi ko maaaring itago ang aking kataohan nang panghabang buhay” Nakangiting Ani ko, “Pero, Hindi ibig sabihin no’n ay sasabihin ko kaagad ang aking totoong pagkatao. Tulad ng sinabi ko no’ng una, hahayaan ko silang malaman unti’unti kung sino ako” Saad ko.

“Bibigyan ko sila ng Hint at ‘yon ang tattoo’ng patunay para sa kanila na malaman kung sino ang taong tagapagmana ng aking pamilya” Saad ko pa.

“Hindi ko naman gustong maging anino nalang, I want them to be aware about my existence. So, i’m asking again... May kilala ba kayo?” Ngiting tanong ko.