Tuna Kiremitçi - Zara 》》 Bana Bir Hayat Bir de Düş Borçlusun
ATEŞ HATTI
1. KİTAP
Sen, benim çocukluğum ve gençliğim; Heyecanım ve burukluğum, en yaramaz yanım ve en sakin limanım, tasam ve umudum, üzüntüm ve sevincim, hayatım ve ölümüm oldun.
Varlığına müteşekkir olduğum müddetçe ikrarla, aşkına da lanet okuduğum.
Sen benim... Cennetim ve cehennemim oldun.
Keza... Cennetim oldun. Sen bana cennet oldun ama ben ateşlerde yandım.
Beka... Cehennemim oldun. Sen bana cehennem oldun ama ben senin ateşine meftundum.
Sonra... Arafta kaldık. Hududlarda sevda dilendik, ama ateşi de söndüremedik. Bir olduk, kanaat ettik.
Meva...
Ya ben yanmayı beceremedim ya sen cehennemini gizleyemedin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍁
Ellerimi karnıma attım.
İçimde ihanet kokan filizlerin ekildiğini anlamak için çok geç kalmıştım.
Bu Kasımda daha çok hüzün ekilmişti artık bahara kavuştuğunu sandığım topraklarıma.
Dikenli tellerin ardında yalınayak ve savunmasız kaldığımda, bu ilk sancım değildi çünkü ben, bu matem kokusunu tanıyordum. Bu matemin kokusu tanıdıktı, matem istenmedik bir dosttu benim için. Ama ellerimin altında atan bu kalp beni tüm matemlere karşı savunmasız bırakıyordu. İstenmeyen matemi umuda çevirmeyi bana öğretecek beklenmeyen bir dost...
Ateşlerde yürümeye alışırdım.
İçine çektiğim her nefesin yangınların dumanı olmasını hazmederdim.
Aşk için mübah olan her aleve göğüs gererdim.
Ateş Hattında kalıp can pazarına, kendi canımın pazarına, girerdim. Çünkü hepsini bile bile girmiştim.
Ben, önümü görüp ilerlemekten asla korkmamıştım.
Ama ihaneti göremedim çünkü ihanet arkamdan saplanmıştı, kalbimin en derinlerine keskin bir hançerin önüne kattığı her şeyi delip geçmesi gibi... Arkamdan saplanmıştı tam da umut ukdeme. İhanetin fıtratı buydu. Göz görmez, ruh duymaz, kalp hissetmezdi ihaneti.
Saplandı.
Hayat dolu, düş dolu içimde doğmuş ufak bir umut ukdesini de kanattı, geçti.
