Grey's Anatomy

Als De Morgen Nooit Komt

Hey, geen gelul dit keer, ik ga beginnen!! Also, waarom heb ik nog geen likes en comments, wat gaat fout? P.S. Als ik 3 streepjes (---) onder een scène zet is het geen andere scène, maar wisselt hij van OK naar galerij.

Meredith VO: een paar honderd jaar geleden, deelde Benjamin Franklin het geheim van zijn succes: "stel nooit uit tot morgen", zei hij, "wat je vandaag kunt doen." Dit is de man die elektriciteit heeft uitgevonden. Je zou denken dat meer van ons zouden luisteren naar wat hij zei. Ik weet niet waarom we dingen uitstellen, maar als ik een gok mag doen, zou ik zeggen dat het te maken heeft met angst. Angst om te falen, angst voor pijn, angst om te worden afgewezen.

Izzie: denk je niet dat het makkelijker is om haar gewoon mee uit te vragen?
George: ze komt te laat.
Izzie: misschien niet.
George: we moeten op haar wachten.
Izzie: zeker niet. Ik ben niet haar moeder, en jij niet haar vriend, nog niet, in ieder geval.
George: ophouden, ok? Ik zeg toch dat ik geen interesse heb.
Izzie: het leven is kort, George. Wil je echt sterven voordat je haar ooit mee uit gevraagd hebt?
George: ik wil haar niet mee uit vragen.
Izzie: wil je echt sterven als een leugenaar?
George: ik.. Ik sterf nog niet.
Meredith VO: soms, is de angst gewoon om beslissingen te moeten maken.

Meredith: kutzooi.
Derek: kutzooi?
Meredith: hoi. Ik ben te laat.
Derek: je vermijdt me.
Meredith: ja, maar ik ben ook te laat.
Derek: ok, gaan we hier nog over praten?
Meredith: nee.
Derek: over ons en Bailey en wat ze heeft gezien?
Meredith: ik hoef er niet over te praten. Ik heb het meegemaakt, naakt.
Derek: dit is ingewikkeld aan het worden.
Meredith: ingewikkeld voor mij. Ik ben de co-assistent die naar bed gaat met een hoofdarts. Bailey praat niet meer tegen me.
Derek: niet dat dat heel erg is. Als ik een betere man was, zou ik weglopen.
Meredith: ja.
Derek: wil je dat?
Meredith: ja. Nee. Kutzooi. Ik ben te laat.
Derek: neem je tijd. Denk er maar over na.

Cristina: dat was het zeker waard om te laat te komen.
Burke: bedankt. Is dit een...? Moeten we hier over praten?
Cristina: ja, zeker.
Meredith: je bent te laat.
Cristina: jij ook.
Meredith: weet ik, en Bailey mag echt niet kwaad worden. Denk je dat ze het tegen iemand verteld heeft?
Cristina: over jou en McDreamy?
Meredith: ja.
Cristina: nee, hij is ook haar baas.
Meredith: als ze er achter komen, wat kunnen ze...? Kunnen ze me ontslaan, of...?
Cristina: nee, officieel niet. Je wordt gewoon verslagen, op de zwarte lijst geschreven, verbannen van zijn operaties, en je zal geen hoofdassistent worden. Het zal vernederend zijn, maar je overleefd het wel.
Meredith: ik moet zorgen dat het ophoudt. Ik moet echt zorgen dat het ophoudt. Ik moet zorgen dat het ophoudt, toch?
Cristina: Meredith, hou je mond.
Meredith: wat? Zei je nou net echt dat ik mijn mond moet houden?
Cristina: oh, alsjeblieft. Er is een knappe arts die met jou naar bed wil. Dat is de droom van iedere Amerikaanse vrouw, klaag er niet zo over.
Meredith: nee, er kan niks goeds komen van met je baas naar bed gaan.
Bailey: Cristina, je bent te laat.
Cristina: Meredith ook.
Meredith VO: waar we dan ook bang voor zijn, een ding is waar. Dat, op het moment dat de pijn van iets niet doen groter wordt dan die van iets wel doen, het voelt alsof een enorme tumor rondslepen.
Bailey: als we door deze deur lopen, doe je weer beschaafd. Je zult niet lachen, overgeven, of iemand met open mond aanstaren. Begrepen?
Izzie: waarom zouden we lachen?
Alex: oh, wacht maar.
Bailey: goedemorgen, Mv. Connors.
Mv. Connors: goedemorgen.
George: wat is het?
Cristina: tumor.
Meredith VO: en ik dacht dat ik het metaforisch bedoelde.

Alex: goedemorgen, Annie. Hoe gaat het? Dit is Dr. Bailey en dit zijn de andere co-assistenten.
Bailey: Dr. Karev, we noemen patiënten "meneer"...
Annie: ik vroeg hem om me "Annie" te noemen. Door "Mevrouw Connors" voel ik me oud en dik, wat ik ben, maar waarom zou ik me zo moeten voelen?
Burke: goedemorgen.
Alex: Annie, dit is Dr. Burke. Geweldige chirurg.
Bailey: Dr. Karev.
Alex: Annie Connors is een 43-jarige vrouw die gisterenavond binnenkwam met toenemende kortademigheid voor de afgelopen 3 maanden. Blijkt een hele grote onbekende tumor tegen haar middenrif te hebben. Stabiele vitale waardes. CT staat ingepland voor vanochtend, meneer.
Burke: dankjewel, Dr. Karev. Heb je claustrofobie?
Annie: ik zit al een jaar binnen. Hoe kan ik claustrofobisch zijn?
Burke: oké dan. Dr. Stevens brengt je zo naar boven voor een CT. Zo krijgen we een beter beeld van de tumor, het help ons beslissen hoe we verder gaan.
Annie: kan iemand mijn moeder informeren? Ze zal zich zorgen maken als ze terug komt en ik hier niet ben.
Burke: ja, natuurlijk. Natuurlijk.
Annie: en zou het mogelijk zijn dat Alex me erheen brengt? Ik bedoel, hij... Hij is gewoon zo leuk om naar te kijken.
Alex: Annie.
Burke: tuurlijk. Tuurlijk, Mv. Connors. Pardon.
Izzie: hoeveel denk je dat hij weegt?
George: 27 kilo.
Izzie: meer. Ze draagt een heel extra persoon.
Cristina: deze komt in de geschiedenisboeken. Ik moet meedoen.
Izzie: dat was mij bijna gelukt. Heb je Alex ooit al zo gezien? Hij leek echt oprecht.
Meredith: met de nadruk op "leek".
George: hij was vannacht aanwezig toen ze binnenkwam. Ik ga hier nooit meer weg.
Bailey: doe iets, mensen. Mv. Connors' operatie, als we ermee door willen, zal dat de meeste, danwel alle chirurgen van deze afdeling nodig hebben, wat betekent dat jullie extra hard moeten werken om niemand te vermoorden, want wij zullen er niet zijn om jullie fouten op te lossen.
Cristina: ik wil heel graag helpen.
Burke: ik dacht dat wij niet praatten.
Cristina: ik praat niet. Ik zeg het alleen.
Burke: ga haar moeder zoeken, zorg voor een geschiedenis, en ik zal het tegen Bailey zeggen.