နေနှစ်စင်းရဲ့လမင်းငယ်

နေနှစ်စင်းရဲ့လမင်းငယ်....( အပိုင်း၁၄)

ထယ်ယောင်လည်ခေါင်းကမကြည်မလင်နဲ့နိုးလာတော့....ထူးဆန်းနေတယ်သူ့ခနွာတစ်ခုလုံး.....သူ့ကိုယ်ထဲမှာတစ်ခုခုရှိနေသလို့မျိိုးဘဲ.....

ထယ်ယောင်လက်လေးသူ့နောက်ကျေားကိုပို့ပြီစမ်းလိုက်တာလန့်ဖြန့်ပြီထထိုင်မိတဲ့အထိ....အ.....အား....တစ်ပြိုင်းနက်တည်းထယ်ယောင်အောက်ပိုင်လေးအသည်းခိုက်အောင်နာကျင်သွားရတယ်...

ထယ်..
ထယ်..

ထယ်ယောင်ဂျောင်ကုခေါ်သံကြားလို့ကြည့်လ်ိုက်တာ....ကိုယ်ပေါ်အကျီမရှိဘဲသူ့နဘေးကထလာတယ်....

မင်း ....မင်း.....

ထုတ်...ထုတ်စမ်းအခုချက်ချင်း..

ထယ်ယောင်ရှက်တာရောဒေါသတွေပါထွက်ပြီဂျောင်ကုကိုအော်လိုက်တော့ချက်ချင်းထုတ်ပေးလိုက်တာ...

ထယ်ယောင်နားလွန်းလို့မျက်နှာလေးကျုံ့ပြီအော်ညည်းမိသွားတယ်....ပြီတာနဲ့...ခွက်....လူရုတ်မာ...မင်းကိုငါ့မုန်းတယ်...

ထယ်မုန်းလေးမောင်ကချစ်လေးဘဲ......ချစ်လွန်းလို့ဆုံးရှုံးမခံနိုင်လို့အပိုင်သိမ်းခဲ့တာထယ်....

မပြောနဲ့...မင်းပါစပ်ကနေငါ့ကိုချစ်တယ်လို့....မှားတယ်အကြီးကြီးကိုငါ့မှားသွားတယ်...မင်းကိုယုံခဲ့မိလို့....

မင်းကိုယုံကြည့်မိခဲ့တဲ့ငါ့ကိုယ်ငါလည်မုန်းတယ်...တကယ်ဆိုကိုကိုမနေကတည်းကလာလခါ်တာလက်ခံလိုက်ရမှာ...

မင်းကို....နောက်ဆုံးမင်းဆန်ဒလေးပြည့်အောင်နေခဲ့မိတာကိုငါ့နောင်တရတယ်...မင်းကစေတနာနဲ့မတန်တဲ့ကောင်....

ထယ်ကြိုက်သလိုပြောပါ.....တစ်ခုတော့သိထားမောင့်နဲ့ဘဲလက်ထပ်ရမယ်...

ဆုတောင်းနေလိုက်ငါ့လက်ထပ်မှာကိုကိုတစ်ယောက်တည်း​ဘဲရှိတာ...

ထယ်ခနွာကိုယ်ကိုပိုင်သွားတာမောင့်နော်ကင်နာမ်းဂ​ျွန်မဟုတ်ဘူး....

ငါ့ခနွာကိုယ်ကိုရလိုက်တာနဲ့ငါ့ရဲ့အချစ်ကိုရမယ်လိုမင်းထင်နေလာ....

မထင်ပါဘူး...ထယ်ပြန်မချစ်လည်ရတယ်...မောင့်တစ်ယောက်တည်းဘဲဆက်ပြီချစ်မယ်ပိုပြီးချစ်မယ်...