နေနှစ်စင်းရဲ့လမင်းငယ်

နေနှစ်စင်းရဲ့လမင်းငယ်... အပိုင်း၂၂

ဟ...

တော်ပြီလေးနော်ငါ့မစားခြင်တော့ဘူးလေးမနာ်....

မရဘူးနော်....ကိုကိုထမင်းစားတာနှစ်လုပ်ဘဲသေး....ထပ်မစားလို့ကတော့ထယ်စိတ်ဆိုးပြီစကားမပြောဘဲနေလိုက်မှာနော်...

ဟင်အင်း....အဲလို့မလုပ်ပါနဲ့....ငါကိုစကားမပြောဘဲနေပါနဲ့....နင့်ငါ့ကိုစ်ိတ်ဆိုးရင်ငါ့မနေနိုင်ဘူး....နောက်ပြီးနင်မှာနာကျင်နေတာမြင်ရင်ငါ့ရဲ့ဒီနေရာကလည်နာတယ်...

စ်ိတ်မဆိုးနဲ့နော်ငါ့အများကြီးစားမယ်....သေးသေးလေးနဲ့လည်ဆော့ခြင်တယ်စားပြီးရင်ဆော့ခိုင်းနော်....

နာမ်းဂျွန်းကအခုဆိုကလေးတစ်ယောက်လို့ဖြစ်နေပြီ....

ထယ်ယောင်စကားတော့နားထောင်တယ်....ထယ်ယောင်ရောက်ကတည်းကကိုယ်ကိုသက်သေတာတွေမလုပ်တော့ဘူး..

..

ထယ်ယောင်နားမှာကလေးလို့ဘဲတွယ်ကပ်နေတာ....ထယ်ယောင်ကျွေးသမျှစားတယ်..ဆေးလည်ပုံမှန်သောက်တယ်...

ထယ်ယောင်သားလေးယောင်ဂျွန်းလေးကိုကသေးသေးလေးလို့ခေါ်တယ်အတူတူဆော့တယ်...

ထယ်ယောင်လည်နာမ်းဂျွန်းအခြေအနေမြင်ပြီးကတည်းကယန်မြောင်ကိုမပြန်တော့ဘူး..

သူ့အပြစ်တွေလိုဘဲခံစားနေရတာလေး.....အဲတော့မထားခဲ့ရက်ဘူး....ဂျောင်ကုနဲ့သားကလည်ထယ်ယောင်နေတဲ့နေရာမှာဘဲနေတယ်...

ဂျောင်ကုကိုယ်တိုင်ကထယ်ယောင်ကိုနေခွင့်ပြုပြီနာမ်းဂျွန်းအလုပ်တွေကိုပါသူ့ကလုပ်ကပးနေတယ်....နာမ်းဂျွန်းအဖေကတစ်ယောက်တည်းမနိုင်ဘူးလေး...

ကားဟွန်းသံလေးကြားတော့....

ရေး
...ရေး....သေးသေးလေးပြန်လာပြီဟေ့....ထယ်ထယ်...ငါ့ဆော့ခြင်ပြီနော်ရလာ...ထယ်ယောင်ကိုမျက်လုံးလေးကလေးနဲ့ပြောနေတာ....

ရပါပြီးဗျား.....

ဂျောင်ကုကားလေးရပ်တာနဲ့...ယောင်ဂျွန်းလေးကားပေါ်ကဆင်းလာပြီ...

ဉီးဉီးနာမ်းရေ...သားနဲ့​ဉီးဉီးနာမ်းနဲ့ဆော့ရအောင်စက်ရုပ်တွေဝယ်လာတယ်...၅နှစ်သားလေးဖြစ်နေပြီဖြစ်တဲ့ဂျောင်ကုနဲ့ထယ်ယောင်သားလေးကနာမ်းဂျွန်းကိုသနားပြီးချစ်တယ်တဲ့လေး...