နေနှစ်စင်းရဲ့လမင်းငယ်

နေနှစ်စင်းရဲ့လမင်းငယ်.... အပိုင်း၁၄.

ထယ္ေယာင္လည္ေခါင္းကမၾကည္မလင္နဲ႕နိုးလာေတာ့....ထူးဆန္းေနတယ္သူ႕ခႏြာတစ္ခုလုံး.....သူ႕ကိုယ္ထဲမွာတစ္ခုခုရွိေနသလို႔မ်ိိုးဘဲ.....

ထယ္ေယာင္လက္ေလးသူ႕ေနာက္ေက်ားကိုပို႔ၿပီစမ္းလိုက္တာလန့္ျဖန့္ၿပီထထိုင္မိတဲ့အထိ....အ.....အား....တစ္ၿပိဳင္းနက္တည္းထယ္ေယာင္ေအာက္ပိုင္ေလးအသည္းခိုက္ေအာင္နာက်င္သြားရတယ္...

ထယ္..
ထယ္..

ထယ်ယောင်ဂျောင်ကုခေါ်သံကြားလို့ကြည့်လ်ိုက်တာ....ကိုယ္ေပၚအက်ီမရွိဘဲသူ႕နေဘးကထလာတယ္....

မင္း ....မင္း.....

ထုတ္...ထုတ္စမ္းအခုခ်က္ခ်င္း..

ထယ္ေယာင္ရွက္တာေရာေဒါသေတြပါထြက္ၿပီေဂ်ာင္ကုကိုေအာ္လိုက္ေတာ့ခ်က္ခ်င္းထုတ္ေပးလိုက္တာ...

ထယ္ေယာင္နားလြန္းလို႔မ်က္ႏွာေလးက်ဳံ႕ၿပီေအာ္ညည္းမိသြားတယ္....ၿပီတာနဲ႕...ခြက္....လူ႐ုတ္မာ...မင္းကိုငါ့မုန္းတယ္...

ထယ္မုန္းေလးေမာင္ကခ်စ္ေလးဘဲ......ခ်စ္လြန္းလို႔ဆုံးရႈံးမခံနိုင္လို႔အပိုင္သိမ္းခဲ့တာထယ္....

မေျပာနဲ႕...မင္းပါစပ္ကေနငါ့ကိုခ်စ္တယ္လို႔....မွားတယ္အႀကီးႀကီးကိုငါ့မွားသြားတယ္...မင္းကိုယုံခဲ့မိလို႔....

မင္းကိုယုံၾကည့္မိခဲ့တဲ့ငါ့ကိုယ္ငါလည္မုန္းတယ္...တကယ္ဆိုကိုကိုမေနကတည္းကလာလခၚတာလက္ခံလိုက္ရမွာ...

မင္းကို....ေနာက္ဆုံးမင္းဆန္ဒေလးျပည့္ေအာင္ေနခဲ့မိတာကိုငါ့ေနာင္တရတယ္...မင္းကေစတနာနဲ႕မတန္တဲ့ေကာင္....

ထယ္ႀကိဳက္သလိုေျပာပါ.....တစ္ခုေတာ့သိထားေမာင့္နဲ႕ဘဲလက္ထပ္ရမယ္...

ဆုေတာင္းေနလိုက္ငါ့လက္ထပ္မွာကိုကိုတစ္ေယာက္တည္းဘဲရွိတာ...

ထယ္ခႏြာကိုယ္ကိုပိုင္သြားတာေမာင့္ေနာ္ကင္နာမ္းဂျွန်မဟုတ်ဘူး....

ငါ့ခႏြာကိုယ္ကိုရလိုက္တာနဲ႕ငါ့ရဲ႕အခ်စ္ကိုရမယ္လိုမင္းထင္ေနလာ....

မထင္ပါဘူး...ထယ္ျပန္မခ်စ္လည္ရတယ္...ေမာင့္တစ္ေယာက္တည္းဘဲဆက္ၿပီခ်စ္မယ္ပိုၿပီးခ်စ္မယ္...