Deal with the agent.

CHAPTER TWO

"Excuse me!"

"Hi, i hope we're classmates again!"

"Good to see you here mi amigas!"

"Finally!"

"It's first day of school!"

Kakababa niya lang mula sa kotse at ito na agad ang bumungad sakanya.

Napakaraming estudyante ang naglalakad, papasok man o papalabas ng malaking gate.

Marami siyang nakikitang mga bagong mukha.Of course she knows,nag-aaral  siya dito dati mula pa noong maliit pa siya.

Marami ring napapalingon sakanya kahit nakatayo lang siya mismo sa harapan ng gate.

Well, she looks more beautiful in wearing the Einstein University uniforms with the pair colored of dark navy blue and gold for the ribbon, ties, and buttons.

She didn't bring anything like bags for school or things that needed in class. She's way more different than the other students.

Napa-ayos naman ang tindig niyang nakatingin sa matabang panot na tumatakbo papunta sakanya.The useless secretary of his grandpa, Marcheso La'Vistard.

Hinihingal pa itong napahinto sa harapan niya.

Naiinip na pinaypayan niya ang kanyang sarili gamit ang isang palad at napagpasyahang mauna nalang sa paglalakad.

"Who is she?"

"Lady Hazny is back!"

"She doesn't look friendly at all."

"She's more beautiful than i thought."

Gumuhit sa mga labi niya ang isang ngite.

Looks like there's still students who knew me after all.

Napawi ang ngite niya ng maramdaman ulit ang presensiya ng matandang secretary na papalapit mula sakanyang likuran.

"Stay away you old ugly guy!"asik niya.

Itutulak na niya sana ng biglang bumaliktad ang sitwasyon.

Napatili siyang naunang bumagsak sa may damuhan habang yung tao naman ang nakapaibabaw sakanya.

Pero hindi niya inaasahang mahawakan ng dalawang makasalanan nitong kamay ang dibdib niya.

Mabilis pa sa oras na napamulat ang kanyang mga mata sa gulat at pagkapahiya.

"Damn you! Pervert!" sigaw sabay sampal niya sa mukha ng isang lalaking hindi niya kilala.

"Pervert Nerd!"sampal niya uli sa mukha nito bago mabibigat ang mga paang naglakad papalayo.

BRYLLE'S POV

"Are you okay bro?"mahinang bulong ng kanyang kaibigan habang tinutulungan siyang pagpagan ang kanyang nadumihang damit.

He didn't wear the uniform. He just wore something comfortable and simple.

"I-i'm okay,t-thanks." aniya at nauna naring umalis. Of course, part of the act.

Imbes na dumiritso papasok sa  magiging classroom ay dumaan muna siya sa comfort room para tingnan sa salamin ang dalawa niyang pisnge na namumula. Bumabakat rito ang dalawang mapupulang palad.

Lalabas na sana ulit siya ng  bumukas ang isang pintuang nakasalubong niya at nauntog sa may noo.

HAZNY'S POV

Hindi parin nawawala sa isip ko ang nangyari kanina lang, that is so freaking embarrased and that nerd argh mas lalo nalang akong mainis kung iisipin ko yung ginawa niya sakin.