☆
"Sevgili Bay Sohn,
Sanırım sahip olduğum tek mutluluğu sadece sizinle paylaşabilirdim. Samimi duygularınız ve emekleriniz için teşekkür ederim fakat bahsettiğiniz üzere gülümsememi ölümsüzleştiren o gencin... Kurtarabildiğiniz anılarımda, yeri yok muydu?"
Chanhee gönderdiği dosyanın üzerinden yalnızca yarım saat geçmesinin ardından gelen dönüt maili ile derince bir nefes alırken maili çöp kutusuna taşımıştı.
"Bir sorun mu var?"
Neden bunu yapıyordu anlam bile veremiyordu. O anıları neden saklamıştı? Tek mutluluğum diye bahsettiği o anılar neden Chanhee'ye sadece acı veriyordu?
"Sorun yok, sana sarılabilirsem eğer."
Kendi mutlu anılarını göndermek yerine canını yakan her şeyi öylece yok etmek istemişti. Juyeon'un dosyasına sıkıştırılan negatifi cebine atarak ilerledi öylece.
Kahkahalarını işitti değer verdiği ruhun. Saç tutamlarından yükselen koku doldu burnuna.
Taşındığı bu kasabada, eski sevgilisinin anıları neden çıkmıştı ki karşısına? Aralarına giren bir yıl neler değiştirmişti hayatlarında? Burada mı yaşamaya başlamıştı?
Parmakları kayboldu zarif gencin saç tutamlarında. Güzel gülümsemesini ölümsüzleştirdi daha sonra anılarla dolu film rulosunda.
"Yah Choi Chanhee!"
Kafasında onlarca düşünce, kaybolan ruhu ile kapatmıştı anı kulübesinin ışıklarını. Kapanış saatinden erken kapatmıştı fakat gelen giden yoktu.
Ağaçlarla bezeli kasaba yolunda yürüyordu öylece.
"Ne zamana kadar devam edeceksin buna? Ölmek mi istiyorsun?"
"İnsanların iğrenç düşüncelerini özgürce dile getirdikleri gibi, sadece özgür olduğum şeyi yapıyorum."
"Kimin umrunda tanrı aşkına!"
Canını yakmıştı Juyeon'un varlığı. Nefret etmişti bundan. Güneş neredeyse batmıştı. Sokak lambaları teker teker aydınlanıyordu. Sonbaharın akşamları fazla soğuk olurdu. Adımlarını hızlandırarak yürümeye başlamıştı yanından öylece geçip giden Juyeon'un fotoğrafçıya koştuğunu bilmeden.
"Duyma, görme onları."
"Senin hakkında-"
"Bu sadece beni ilgilendirir. Bu şekilde davranmanın ikimiz içinde iyi olan bir yanı yok."
Öyle kaybolmuştu ki ruhu, saklambaç oyunalrındaki şansız bir ebe gibiydi. Ne Juyeon'un ruhunu hissedebilmişti ne de kendi ruhunu bulabilmişti.
"Kaybolmuşsun Chanhee. Bulamıyorsun kendini."
☆
08082022
syglr
sglr
