☆
"Sonunda uyandın! Birileri endişeden öldü burada."
Chanhee zorlukla aralayabilidiği gözleriyle yüzüne doğan fakat ısıtmayan gün ışınlarından kurtulmak istercesine kafasını çevirdiğinde Bay Sohn ve Juyeon'la karşılaşmayı beklemiyordu.
Kafasını halsizce kaldırırken Juyeon Chanhee'nin uyku sersemi olduğunu bildiği için Bay Sohn'a -biraz önce söylediğim şeyi pek umursamadan- yardım etmeye geri dönmüştü. Yaşlı adam ise henüz uyanan bedenin haline gülümsemiş ve sormuştu.
"Uyandırmaya çalıştık ama derin bir uykuya dalmıştın. Her şey yolunda mı?"
Chanhee uyuya kaldığına bile inanamıyordu. Güldü doğrulup sandalyesine yaslanırken. Her şey yolunda mıydı? Ve Juyeon ne zamandır buradaydı?
"Her şey yolunda. Sadece iki gündür uyuyamıyordum. Kusura bakmayın."
"Sorun değil. Uykusuz olduğunu anlamıştım. Eve gidip iyice al uykunu."
"Bu uyku yeter bana. Size yardım edeceğim."
"Kahvaltı bile etmeden mi?"
Juyeon'un sorusuyla Bay Sohn ve Chanhee gence döndüğünde yaşlı adam hızla onaylamıştı mektup arkadaşını.
"Juyeon haklı. Changmin gelirken pastaneden çörek almasını isteyeceğim. Şu masayı biraz toplayalım önce."
Bay Sohn'un omzuna attığı paltosunu alırken bedenine çarpan soğukla irkilmiş ve gözlerini zar zor açık tutmaya çalışırken mırıldanmıştı.
"Çok kahvaltı eden bir tip değilim."
"Orası belli zaten ama sağlıklı olman gerekli. Kışın hasta olmak kötüdür."
Bay Sohn sarhoş gibi görünen uykulu gencin onu dinlemediğine emindi Juyeon kendinde olmayan bedenin düşmemesi için sandalyeyi önünden çekerken Chanhee paltoyu askıya asmıştı.
"Endişelenmeyin. Neredeyse hiç hastalandığımı hatırlamıyorum."
Bay Sohn gülerek telefonunu eline alırken Chanhee'nin omzuna vurmuştu hafifçe.
"Gidip yüzünü yıka evlat Changmin'i arayacğam."
Juyeon'a dönmüştü sonra.
"Masanın üzerindeki dosyaları tezgaha koyar mısın Juyeon? Bay Kang'ın kutusuna dokunma ama yarın adresine teslim edeceğim."
"Bay Kang?"
"Biliyorum ama daha fazla onları burada tutamam. Atmak istemiyorum. En azından anıları onunla birlikte olmalı diye düşündüm."
"Ya sizi yeniden evinden kovmaya çalışırsa?"
"Belki isimleri, yüzleri, sesleri ve anıları unutabiliriz Juyeon ama ruhlarımız asla huzuru unutmaz. Bu sefer kovmayacak."
Juyeon yaşlı bedenin neden bu kadar emin konuştuğunu anlamamıştı. Bay Kang ve piyanist sevgilisi... Chanhee yanından bir yabancıymış gibi öylece geçip yüzünü yıkamaya gittiğinde bu durumda olmasalar bile bu şekilde hissetmekten nefret etmeye başlamıştı. Gerçi Chanhee uykusundan uyandığı her an dünyaya karşı yabancılaşırdı.
