☆
"Kasım çabuk geçti. Baksana kar yağıyor."
Chnahee tozunu aldığı fotoğraf makinelerinden kaldırırken kafasını, anı kulübesinin koca camından yağan karı hayranlıkla izlemeye koyulmuştu.
"Heryer çoktan beyaza büründü bile. Eve dönüş yolu kartpostalları aratmayacak."
"Bu anları çok severim. İş çıkışı eve dönüş yolu..."
Changmin kolları arasındaki plak dolu koliyi yere bırakırken yüzündeki gülümseye mani olamadan sessizliği daha çok terciht eden Chanhee'ye dönmüştü.
"Yeni yılda burada olur musun?"
Chanhee onaylamıştı arkadaşını. Changmin'in nedensiz heyecanına anlam verememmişti fakat arkadaşının pozitif enerjisini hissetmek gülümsemesine neden oluyordu.
"Yeni evimi sevdim. Ailem yurtdışında olacak."
"O halde Bay Sohn ve bize katılabilirsin!"
"Tatil planlarınız yok mu cidden?"
Changmin boyunlu kazağının kollarını sıvarken gamzeli gülümsemesini arkadaşına sunmuştu.
"Hayır. Bay Sohn'un torunu uzun bir aradan sonra geri dönecek kalabalık bir yemek olsun istiyor. Bize katılmanı çok isteriz emin ol."
Tezgahın altındaki tozlanmış fotoğraf albümlerinin bulunduğu koliyi kolları arasına aldı. Yıllık temizlik olarak adlandırdıkları işi yapıyordu. Plaklar Bay Sohn'a aitti ve pikapı bozulduğu için onları elden çıkarmayı düşünüyordu. Fotoğraf albümleri ise eski müşterilerin unuttukları filmlerden oluşan fotoğrafları barındırıyordu.
"Ya ailen?"
"Görüşmüyoruz."
Normal bir şeymiş gibi sakince yanıtladığı soruya karşılık Chanhee özür dilerken sorun olmadığını belirterek yere çömelmiş ve tozlanmış albümlerinin birini kaldırarak konuşmuştu.
"Bu albümlerin sahiplerinin hiçbirini tanımıyorum ama bazen anılarını kurcaladığımda fazla güzel hikayeler çıkıyor."
Chanhee arkadaşının yanına adımladı elindekileri ve tüm düşüncelerini bir kenara bırakıp. Kapatmalarına bir kaç saat kala yapacakları aktiveteyi bulmuşlardı sanki.
"Bazılarının gerçekten hikayesi var."
Kırgın ruhlu arkadaşının yanına oturmuştu kaybolmuş ruhuyla. Kulak vermişti ona ve yabancıların kıymetli anılarına.
"Bay Sohn'un anlattığına göre yaşlı bir müşterinin filmindenmiş bu fotoğraf. Buradaki piyanist kadın kansere yakalanmış."
Kar olduğu gibi yağmaya devam ediyordu. İki genç ruh ise çoktan anıların içinde kaybolmuştu.
"Anı biriktirmeyi çok severmiş. Hastalık ilerledikçe kaybedeceğini bildiği sağlığını ve saçlarınıda öyle. Öleceğini kabullenmiş ve her sene toplu bir şekilde aldığı filmlerden o sene yeni yıla girerken yalnızca bir tane almış."
