☆
"Lütuf değil."
Juyeon'un sessiz kahvaltı masasının ortasında kurduğu cümle Chanhee ve Bay Sohn'un gence dönmesine neden olmuştu.
Bir süredir sadece Chanhee'nin söylediklerini düşünen beden ise transtan çıkmışçasına irkilmiş ve önüne dönmüştü.
"Lütuf olmayan ne?"
Bay Sohn'un sorusu öylece havada kalmıştı. Chanhee herhangi bir cevap vermeyeceğine emin olduğu Juyeon'dan çektiği bakışlarını Bay Sohn'a çevirmişti.
"Unutmak. Hayatındaki acıları ve kötü anıları hatırlamayacak olmak."
"Pekala ikinizede artık Bay Kang'ı düşünmeyi yasaklıyorum. Ondan ve hikayesinden dünyada sadece bir tane var."
Kahvaltıya başlamak için Changmin'in gelmesini bekliyorlardı. Bay Sohn Chanhee ve Juyeon'un tuhaf gerginliğinden yeterince sıkılmıştı.
"Dosyalarını neden tekrardan ona götürmek istiyorsunuz?"
Fakat yanında oturan genç beden torunundan sonra tanıştığı en inatçı insandı. Sorusuyla derince bir nefes alırken saatini yoklamıştı.
"Ne zamandan beri işime karışılır oldu? Bu kadar endişe yaşınıza fazla değil mi sizin?"
"Bu sadece merak Bay Sohn."
Yalnızca küstah bir cevap alabilmişti. Bahsettiği endişe Bay Kang hakkında değildi. Juyeon'a çevirdiğinde bakışlarını, genç mektup arkadaşının burada bulunmaktan hoşnut olmadığını anlayabilmişti. Chanhee'de Juyeon'da yalnızca üzülüyorlardı.
"Mutlu anılarınızın gideceğinden korkuyorsunuz değil mi?"
"Kim korkmaz ki?"
Juyeon'un sessiz cevabıyla gülümsedi.
"Ben korkmam. İşin sırrı ne biliyor musunuz?"
Kafasını hafifçe öne doğru uzattı ve fısıldadı.
"Genç ruhu korumak. Bedeniniz belki yaşlanabilir ama ruhun gençliğini sonsuza dek koruyabilirsiniz."
Çayını tazelemek için ayağa kalktığında söylenmeye çoktan başlamıştı.
"Saçlarınıza kış erken gelecek gibi. Sevgi güçlüdür. Doğru kullanılmazsa insanı çürütür, ruh kaybolur gider."
İkiside ortada kaynolan bir ruhun olduğunu biliyordu. Fakat Chanhee onu bulmadan her şey yok olup gidecekmiş gibiydi.Chanhee Juyeon'un hemen karşsında oturduğunu umursamdan sormaya devam etti.
"Sevgiyi nasıl doğru kullanabilirim?"
Bay Sohn omuz silkti cam tezgaha yaslanırken.
"Yanlış kullandığını mı düşünüyorsun?"
Juyeon arkasında kalan yaşlı bedene çevirdi sandalyesini. Chanhee'nin yüzünü göremiyordu artık. Böylesi daha iyiydi sanki. Chanhee'nin soruları yakıyordu canını.
"Nasıl doğru kullanılır bende bilmiyorum. Hep sevgi yüzünden çürüyenleri ve kaybolanları gördüm. Sen ne yaptın peki? Ne yaptında arıyorsun ruhunu burada?"
