Wrath Of Azura

32

Kuzui Suzuki

Trigger warning: Violence and abuse

"Ha!" I kicked the tree with all my might making the leaves fall and the tree shake. Every morning before doing my job just to look after Azura, I always train just to stretch my muscles.

Mabilis ako lumingon sa mga palumpong at nakita si Azura na bigla na lang nagtago, hindi niya alam na nahuli ko na siya. Every morning din lagi ko siya nakikita pa sekreto niya ako tinitignan mag train at minsan din ginagaya niya din ako.

Malaki ang palasyo nila at sinusubukan ko tanungin ang mga kasamahan ko tungkol kay Noah and all of them just... ignore me. Parang hindi nila kilala si Noah and he never stayed there.

Kasama ko ngayon si Lily at si Azura na naglalakad sa may mga bulaklak. Azura is a happy kid at lagi ito pala ngiti, minsan din bumibisita si Sir Revis sa kaniyang anak para kamustahin ito... but Azura was avoiding him at natatakot sa kaniya. Kaya umaalis si Revis na dismaya, ano kaya nangyari?

Lumingon ako kay Lily na naghahanda sa pagkain ni Azura. "Asaan si Noah? ang pagkakaalam ko ay siya ang unang anak ni Revis at kapatid ni Azura." Tanong ko sa kaniya.

She looked at me for a moment at huminga ng malalim. "He's dead... the masters killed him," mahina na sinabi ni Lily, sinusugurado na hindi ito maririnig.

Napatigil ang buong katawan ko at kumunot ang noo ko.

Namatay si Noah?

"Hindi ko din alam kung ano ang naging rason, pero ang sabi-sabi nila na... Noah wanted to escape, pero ayaw siya bitawan ng lolo niya dahil siya daw ay isang perpektong bata na pwede kunin ang posisyon na bilang tagapagmana." Lily explained it to me, habang ako ay nakatulala lang sa natuklasan ko.

So, ano na ang gagawin ko? si Noah lang naman ang pinuntahan ko dito at dahil wala na siya, ano na ang gagawin ko? mahirap umalis dito dahil kailangan mo ng maganda at makatotohanan na rason para umalis, kung hindi 'di ka papaalisin at kung nag sinungaling ka, ipapatay ka naman.

"Azura... puntahan mo si Azura," nag-aalalang sinabi sa'kin ni Lily at kaya agad ko hinanap si Azura.

Napatigil ako ng makita ko siya nakahiga sa semento habang pinagsisipa siya ng mga at si Azura naman ay nakahawak lang sa ulo niya.

"Sei così debole! non sei un de Firoh!" (you're so weak! you're not a de Firoh) one of the kids said habang sinisipa si Azura.

"Weakling like you don't deserve to be in our family!" the kid suddenly grabbed Azura's hair making Azura yelp in pain.

"Stai lontano dalla giovane signorina!" I shouted at them making the kids look in my direction.

"Shit, it's from the Suzukis!" the boy said, terrified.

"Tsk, puttana fortunata," after the girl said that, marahas niyang binitawan si Azura at umalis na kasama ang iba pang bata.

Agad kong pinuntahan si Azura at kinarga ko siya. She was biting her lips and forcing herself not to cry and blood was dripping from it.

I was familiar with that look... it was just like Noah.

"It's okay to cry," I softly said at umupo kami sa isang bangko at pinupunas ang pawis at dugo na nasa labi niya.

Ganun pala ang mga bata dito sa de Firoh. All of them look intimidating and strong because they were trained to be like that... andami nila.

Azura shakes her head and looks at me. "Grandpa said... never beg and never shed tears for anyone because you will look weak and pitiful."