Bölüm Meyra'dan...
Ailem benim ailem kocam oğlum. Hastaneden çıkalı bir ay olmuştu ben tamamen toparlanmıştım. Alparslan'ım da daha iyidi emzire biliyordum kokusunu içime çeke biliyordum kucağıma alabiliyorum.
Alparslan'ı emzirirken odaya aybars girdi. Önce beni şakağıma sonra a oğlunun başına bir öpücük bırakıp yatağa uzandı bizi seyretti. Alparslan emmeyi bırakınca hemen uykuya daldı. Odamızdaki beşiğine yatırdım.
Aybars'a doğru gittim üzerine uzandım
"yoruldun mu hatun" dedi
"birazcık tabi sen bütün gün evde olmayınca Alparslan'ı görmeye gelenlerle tek ilgilendim" dedim
"özür dilerim sevgilim karargahta işim uzadı" dedi saçlarıma öpücük kondurdu. "sen dinlen alparslan'la ben ilgilenirim"dedi
"uyuyor zaten aslında sen benimle ilgilensen olmaz mı" dedim
"hıı ilgilenelim nasıl bir ilgi istiyoruz peki biraz açarsak"
"bence sen anladın beni" dedim "bencede anladım" dedi öpüşmeye başladık.
"sessiz olabilicek misin" diye sordu
"deniycem" dedim belimden tutup yatağa yatırdı hızla
"hızlı olmamız lazım alparslan uyana bilir" dedim
"hız severiz" dedi boynumu emmeye başladı oradan göğüslerime indi "ahh"
Aybars acıyor artık "dedim" özür dilerim sevgilim engel olamadım "
" devam et ama çok sert davranma "dedim emmeye başladı bebek gibi bir elini kadınlığıma götürdü kliotisimi iki parmağının arasına aldı ezdi sessiz olmak için elimle ağzımı kapattım.
Aybars üzerimden kalktı eşofmanını çıkardı erkekliğini sıvazladı bana bakarak. Üzerime tekrar uzandı."çok özledim" diye inledi "bende" dedim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zemheri (+18)
RomansaÖğretmen Meyra ve yüzbaşı aybars'ın aşkı. Onların kaderi yıllar önce birleşmişti. Ben Meyra adımın anlamı'nın aksine karanlıktı hep yollarım... Kimsesiz geldiğim bu mahallede kocaman bir aileye birde dünyanın en güzel aşkına sahip oldum. Peki gerçe...