Yılanların Gölgesi

32.Bölüm

"Bu olanlardan sonra Lal'in sana çok ihtiyacı olacak Alara.Beni dinle ve İstanbula geri dön..."

Alara gelen mesajı okudu, ne yapacağını bilmeden balkondaki koltuğa oturdu.Fotoğrafları gönderen numarayı aradı.

"Bu numara kullanılmamaktadır."

"Allah kahretsin!" dedi Alara.Yerinden kalkıp hızlıca aşağı indi.Çıkmak için kapıya doğrulduğunda evin hizmetçisi koşarak Alara'nın yanına geldi.

"Alara hanım!"

"Ne oldu?"

"Anneniz..."

Alara anne kelimesini duyar duymaz koşarak annesinin yanına geçti.

"Anne! İyi misin?"

"İlacım..."

Alara arkasına döndü.Masada duran ilacı alarak annesine verdi.

"Hemen doktoru arıyorum."

"Yok, gerek yok."

"Nasıl gerek yok? Az kalsın ölüyordun."

"Bak ilacımı içtim, geçti.Korkulacak bir şey yok."

"İyi madem, ama bir daha böyle bir atak geçirirsen doktoru arayacağım."

"Bu geçirdiğim atak ne ilk ne de son olacak Alara.Bu hastalık benle birlikte olduğu sürece atak geçirmeye devam edeceğim."

"Hayır anne, öyle düşünme.Hem doktor ne dedi sana? Kendini kötü düşüncelerden uzak tut demedi mi? Bu söylediklerin ne şimdi? Bir daha duymayacağım.Babam duysa ne kadar üzülür ya.O seni güçlü görmek istiyor.Pes etmiş biri olarak değil."

"Baban demişken otursana seninle bir şey konuşacağım."

Alara annesinin yatağına doğru gelerek oturdu.Annesi sırtını yatak başlığına yaslayarak konuşmaya başladı.

"Uzun zamandır benim yanımdasın.Babanla olan düzenini, hayatını bozdum biliyorum.

"Nerden çıktı bu şimdi?"

"Genç kızsın.Okulun, hayatın ve orda kurduğun bir düzenin var Alara.Hani bana kızmıştın ya neden geç haber verdin kanser olduğunu diye.İşte bu yüzden; kendi hayatını geri plana atma diye."

"Anne, sen benim annemsin.Tabii ki yanında olacağım bu süreçte.Senin yanında olmam bana hiç bir şey kaybettirmiyor buna emin olabilirsin."

"Arkadaşlarını bile mi?"

Alara surat ifadesini değiştirerek kısık sesle cevap verdi.

"Ne arkadaşı anne?"

"Lal'den bahsediyorum kızım.O kız hâlâ uyanmadı değil mi? Onun ve diğer arkadaşlarının da sana ihtiyacı var.Benim yanımda yeterince kaldın, şimdi de o kızın ve arkadaşlarının sana ihtiyacı var.Senin dönmeni istiyorum Alara..."

Alara annesinin söyledikleri karşısında uzaklara dalarken Melis, Eren'in evine doğru yürüyordu.

"Umarım bu sefer bana açarsın kapıyı Eren."