Tae'ler eve gelirler.Yemeklerini yerler böyelikle 1 hafta geçer.Artık Tae,Jungkooka alışmağa başlar.Sabah erkenden Tae'nin telefonu çalar.Tae uykulu bir şekilde telefonu açar.Arayan Sooya'dır ve yarım saate eve varıcaklarını söyler.Tae hemen yerinden kalkar ve Jungkook-un yanına gider.Jungkook hala uyuyordur.Ve içeri hızla girerek.Jungkook hadi kalk annemler geliyor.Jungkook uykulu bir şekilde,ya abi lütfen 5 dakika daha,Tae:Jungkook kalk ben sana annemler geliyor diyorum sen bana 5 dakika diyorsun.Jungkook: .........Tae: anlaşıldı,Jungkooku gıdıklamağa başlar,Jungkook güler abi lütfen abi-
Tae hala gıdıklıyordur ve durur.Yerinden kalkman için 5 saniyen var yoksa....Jungkook hemen yerinden sıçrar.Neyse işte aşağı inerler,kahvaltıyı hazırlarlar.Ve o sırada kapı çalar.Jungkook kapıyı açar ve dona kalır.Gelen Sai-dir.
Sai:Aaa beni özledinmi Jungkook-cum?
Jungkook:S-senin burda ne işin var?
Sai:Ama ben seni özledim.
Tae:Jungkook kim gelmiş?
Sai hemen Jungkook-un kolunu tutar ve çekiştirmeye başlar Jungkook bağırır:Abi lütfen yardım et
Tae hemen kapıya koşar ve Sai-ni görür Jungkook-u onun elinden alır ve arkasına alır,:Seninle yarım kalan bir ödeşmemiz vardı değil mi?Der ve kafa atar.Sai-nin burnu kanar,ve daha çok yumruk atmağa başlar,ve en sonunda bırakır.Hadi şimdi defol ol burdan.Sai kalkar ve oradan uzaklaşır.Tae:Sana bir şer yaptımı abicim?.Jungkook olanları hatırlar:H-hayır.Tae:Hadi içeri geçelim annemler nerde olsa gelir.Neyse işte aradan biraz geçer,Sooya'lar gelir.Kahvaltılarını yaparlar,Sooya:Ee çocuklar alıştınız mı bir-birinize?Jungkook hala o günü hatırlıyordu,Tae Jungkook-un yüzüne bakar ve kendi konuşur:Evet anne alıştık.Sooya konuşmaya devam eder:Ne oldu oğlum bir tuhaf gibisin?.Hem yemeğini de yememişsin?Herkes Jungkooka bakar,
Jungkook birden kendine gelir:Ş-şey biraz yorgunum da ben en iyisi odama çıkıyım.Size afiyet olsun.Jungkook hemen odasına çıkar ve ağlamaya başlar.Eunwoo:Tae sen Jungkooka bir şey mi yaptın?
Tae:Hayır baba,ben en iyisi bir Jungkooka bakıyım,size afiyet olsun.Tae hemen Jungkookun odasının önüne gelir.Kapıyı çalar,Jungkook gire bilirmiyim abicim.İçeri geçer,Jungkook-un ağladığını görür ve konuşmaya başlar:Bak abicim,yaşadıklarının hiç birini sen hak etmedin.Ve senin için hiç de normal değil.Ama artık olanları unutmalısın.Jungkook daha da şiddetle ağlamaya başlar.Ama abi(hıck) b-ben(hıck)-
Tae:Bak abicim unutması zor biliyorum.Ama artık olan olmuş.Sana bunları yaşatdığım için senden özür dilerim.Söz veriyorum,bir daha buna izin vermiyeceğim.Jungkooka sarılır,Jungkookda Tae-ye sarılır.Ve birazdan Jungkook uyuya kalır.Tae Jungkooku yatağa koyar ve aşağı iner.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My step brother
FanfictionTaehyung evin yalnız çocuğuydu.Annesi ve babası bir tane çocuk daha ister,bu yüzden yetimhaneden bir çocuk sahiblenirler.Ama tek sorun Taehyung kardes istemiyordu. angst degildir