សម្លេងដែលមិនចង់លឺទីបំផុតវាក៏ត្រូវតែលឺពីមាត់មនុស្សម្នាក់ដែលយេីងស្រឡាញ់។ តេីសួរថាយេីងមានអារម្មណ៍យ៉ាងមិចនៅពេលដែលមនុស្សដែលយេីងស្រឡាញ់ហៅយេីងថា"សម្រាម"ពេញៗមាត់បែបនេះ?
"លោកប្រុសគឺ...គឺអ្នក...អ្នកស្រីហៅអោយទៅពិសាបាយបាទ"នាយតូចចាប់ផ្តេីមភ័យភ្លាមៗនៅពេលដែលលឺសម្លែងស្រែកដាក់ខ្លួនមុននេះ។ ដុំសាច់នៅទ្រូងខាងឆ្វេងស្រាប់តែលោតញាប់ខុសធម្មតា។
"រអេីមណាស់ ចេញទៅវិញអោយឆាប់ទៅ ហេីយប្រាប់គេអោយមកជូតសម្អាតកន្លែងនេះផង!" Niki នេះជាសម្តីរបស់Niki នាយដេញអ្នកដែលឈរម្ខាងទៀតដែលឥឡូវនេះមាននាមជាអ្នកបម្រេីអោយចេញទៅ អោយចេញពីមុខរបស់ខ្លួន។
"សំ..សុំទោស"នាយតូចឪនគោរពដេីរចេញមកវិញ។ វាឈឺជាងយកអំបិលក្រូចឆ្មានិងអាកុលចាក់នៅលេីមុខរបួសទៅទៀត។
នាយតូចចុះមកវិញហេីយក៏ដេីរចូលបន្ទប់របស់ខ្លួន សង្ងំអង្គុយយំតែម្នាក់ឯងដោយគ្មាននណារដឹងសូម្បីតែម្នាក់។
ដោយបាត់ទាំងលោកប្រុសតូចរបស់ភូមិគ្រឹះមួយនេះ ហេីយក៏បាត់ទាំងនាយតូចដែលមកជួយការងារថ្មីថ្មោងម្នាក់នេះទៀត។ ម៉ាក់របស់Sunooក៏រកកូនប្រុសរបស់ខ្លួន។
"Sunហេតុអីក៏កូនៅទីនេះ ហេតុអីក៏កូនយំ?" មីងJuក៏ស្រាប់តែបារម្ភភ្លាមនៅពេលដែលឃេីញកូនប្រុសរបស់ខ្លួនអង្គុយអោយជង្គុងយំនៅក្នុងបន្ទប់។
"អ៎គឺ...គឺគ្មានអីទេម៉ាក់"
"ឈប់កុហកម៉ាក់ទៅ កូនកេីតអី?"
"គឺគ្រាន់តែ...គ្រាន់តែនឹកមិត្តភក្តិនឹងណា៎..ត្រូវបែកគ្នាពេលចូលកងវិញ មិនអីទេម៉ាក់ទៅធ្វេីការចុះ" នាយតបទៅកាន់អ្នកជាម្តាយ។ មីងJuក៏មិនគិតច្រេីនហេីយក៏ដេីរចេញទៅវិញ។
#Morning
មីងJuនិងកូនប្រុសកំពុងតែរៀបចំអាហារសម្រាប់គ្រួសារNi តាមសព្វមួយដង។
"កូនទុកនៅត្រង់នោះទៅ"មីងJu
"អ្នកម៉ាក់"Sunoo
"ហុីម?"មីងJuក្រហឹមជំនួសអោយការឆ្លេីយតប
"គឺ...កូនអស់អាហាររូបករណ៌រៀនហេីយ" កំឡុងពេលរៀបចំអាហារនាយតូចដែលមាននាមជាកូនប្រុសក៏បន្លឺឡេីងទាំងទឹកមុចស្រពោន។ ត្រូវហេីយគេផ្តល់ជូនអាហាររូបករណ៌អោយនាយតែ1ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ឥឡូវនេះវាចប់1ឆ្នាំហេីយ គ្រប់យ៉ាងក៏ត្រូវត្រឡប់មកដូចដេីម។
YOU ARE READING
The day we got to know each other | Sunki
Romans"តេីពួកយេីងអាចចាប់ផ្តេីមម្តងទៀតបានទេ?" ជាមនុស្សម្នាក់ដែលគ្មានហេតុផល យល់ឃេីញយ៉ាងមិចថាអញ្ចឹង នេះហេីយជាកំហុសដែលគេចាកចេញ... ស្នេហាដែលចាប់ផ្តេីមពីការស្អប់ទៅស្រឡាញ់ខ្លាំង អាចនិយាយថាជាចំណែកមួយនៃជីវិត តេីចុងក្រោយពួកយេីងអាចទៅរួចទេ? The Day We Got To Kno...
