Santo Niño De Cebu

Chapter 9 - Enemies and Friends

“Maayong hapon sa imong tanan.” (Good afternoon to you all.) Bati ni Niño sa mga tao na nandito ngayon sa clubroom, tahimik pa rin sila habang pagala-gala ang kanilang paningin mula kay Niño at sa ’kin.

“Kinsa siya, Niño?” (Who is she, Niño?) tanong ng isang babae kay Niño. Tango naman ang itinugon niya, he pointed his hand on me as he introduced me infront of the dance troupe’s members.

“Guys, siya si Niña Fernando, ug mouban siya kanamo niining dance troupe.” (Guys, she’s Niña Fernando, and she’ll be joining us on this dance troupe.) Pakilala niya sa ’kin sa kanila, pare-pareho silang nagkatinginan at ’di kalaunan ay narinig ko silang lahat na humagalpak ng tawa.

“Kataw-anan kaayo ka, Niño! Kining dance troupe walay pag-asa, unsaon nimo pag-recruit og laing miyembro nga wala na man ta mosayaw? Kini nga dance troupe mahimong mabungkag bisan unsang orasa!” (You’re too hilarious, Niño! This dance troupe has no hope, how could you recruit another member when we’re not even dancing anymore? This dance troupe could be disbanded anytime now!) tawa naman ng isang lalaki.

“Kini ang rason nga gipaila-ila nako siya sa inyong tanan.” (That’s the reason that I’m introducing her to all of you.) Nakangising saad naman ni Niño at ibinaba niya ang kamay niyang nakaturo sa ’kin. Kapwa muli nagkatinhinan ang lahat ng naririto sa loob ng clubroom.

“Unsay buot ipasabot?” (What do you mean?) another girl asked him. Nilingon naman ako ni Niño at nakangiti niya ’kong tinanguan, muli siyang humarap sa kanila at sinabi niya na ang dapat niyang sabihin.

“Gihatagan kami ug higayon nga mosayaw, buhi na usab ang tropa ug dili na kini mabungkag karon.” (We are given a chance to dance, the troupe is alive once again and it’ll not be disbanded by now.) Niño exclaimed cheerfully. Nanlaki naman ang mga mata ng lahat at kapwa sila napasigaw sa narinig nila.

“Tinuod ba?! Magsayaw kami pag-usab?!” (Is it true?! We’re gonna dance again?!) tili ng isa pang babaeng member. Tango lang naman ang sinagot ni Niño at muling naghiyawan silang lahat.

“Daghang salamat, Señor Santo Niño! Salamat kaayo alang niining talagsaong panalangin!” (Thank you, Señor Santo Niño! Thank you very much for this wonderful blessing!) Napaluhod na ang isa habang nag-oover react nang lumuhod sa harap ng imahen ng Santo Niño rito sa clubroom.

“Dugay na sab ko nga nag-ampo niini! Gitubag na ni Señor Santo Niño ang akong pag-ampo! Milagro gyud siya! Maghimaya ka, balaang bata!” (I’ve been praying for this for so long either! Señor Santo Niño already answered my prayer! He’s indeed miraculous! Hail, the holy child!) mangiyak-ngiyak namang drama ng isa pang member.

“Husto, dugay na usab kong nag-ampo alang niini. Milagro gyud si Señor Santo Niño.” (Right, I’ve been praying for this for so long too. Señor Santo Niño is indeed miraculous.) Napatuon silang lahat kay Niño na ngayon ay nakangiti na rin.

“Ug Iyang gigamit si Niña sa pagtubag sa among mga pag-ampo, kung dili tungod niya, ako unta gipalagpot ug ang dance troupe nabungkag na unta.” (And He used Niña to answer our prayers, if it’s not for her, I would’ve been expelled and the dance troupe would’ve been disbanded by now.) Ngiti niya pa.

“Ano, ma-eexpell ka na sana kung ’di lang dahil sa kan’ya?” Itinuro ako ng isang lalaking miyembro ng dance troupe, nakita ko namang tumango si Niño sa kanilang lima.

“Actually, I ran out of temper earlier when the principal denied my petition papers, nasabihan ko si Ma’am Minerva ng mga ’di kaakit-akit na salita and nagalit rin siya sa ’kin. Mabuti na lang at dumating si Niña at inawat kami, and nakiusap siyang i-approve na ’yong petition na ginawa naman ni Ma’am.” He told them what happened earlier.