Santo Niño De Cebu

Chapter 19 - The Carmelite Orphans

“Nagbutang ko og announcement sa among bulletin board nga mosayaw na usab ang dance troupe karong Oktubre sa Sinulog sa Carcar.” (I posted an announcement on our bulletin board that the dance troupe is dancing again this October on Sinulog sa Carcar.) Narinig ko si Niño.

Napatingin ako sa kan’ya nang marinig ko siyang magsalita. I wore a smile and I continued to listen to him while he was looking at the scenery outside the window of the car we’re currently riding on.

“Pero way bisan usa ka estudyante, walay niabot nga nagboluntaryo bisag nagkinahanglan mi og propsmen. Hapit na ang kompetisyon, hapit na mahuman ang mga sample sa mga costume ug props nga among gamiton. Apan walay gustong motabang kanamo.” (But not a single student, no one came to volunteer even though that we need propsmen. The competition draws near, the samples of the costumes and props we’ll be using are almost done. Yet no one wanted to help us.) May pait sa tonong sabi ni Niño.

Lumipas pa ang ilang linggo ng pagpra-practice namin and we tried our best to polish our formations and steps. Nasanay na rin ako sa ilang layers ng petticoat na suot ko.

Sa nagdaang ding linggo ay nag-ambagan na kami ng perang gagamiting pambili ng costume at props namin. Medyo mahal ang dalawang libo, pero sulit naman dahil alam kong pare-pareho naman kaming mag-eenjoy sa laban namin sa October.

Tama rin si Niño, we do need some propsmen to help move the props so he posted an announcement on the bulletin board. Pero ’yon nga lang, walang nag-volunteer kaya todo ang pagmu-mukmok ni Niño mula no’ng isang araw pa hanggang ngayon.

Talagang wala nang umaasa sa dance troupe kaya kahit isang segundo ayaw na nilang pagguhulan ng oras. Bakit kaya nagkagan’to ang mga tao sa Bayambang?  Bakit gano’n na lang ang galit ni Roberta kay Niño? Bakit wala silang tiwala?

I wonder why?

“Mao kini ang hinungdan nga gipasaylo ko ikaw sa imong mga klase aron dad-on ka sa Carmelite Monastery, kamong duha. Nakighigala ko sa headmaster didto ug nanghinaut ko nga makapangayo mi og tabang sa mga ilo.” (This is why I excused you to your classes to take you to the Carmelite Monastery, you two. I’ve been friends with the headmaster there and I hope that we could request some assistance from the orphans.) Parehas kaming napatingin ni Niño kay Ma’am Minerva na nasa harap ng kotse sa tabi ng driver.

“Gipasabot nimo... adto mi sa Mandaue, Ma’am Minerva?” (You mean... we’re going to Mandaue, Ma’am Minerva?) I asked. Mula sa salamin sa gawing taas ng windshield ay nakita namin siyang tumango ni Niño.

“Oo, adto mi sa Mandaue. Nadawat nako ang reklamo ni Niño bahin sa mga propsmen ug tungod kay ako ang prinsipal sa St. Teresa sa una, akong responsibilidad ang paghatag sa iyang hangyo.” (Yes, we’re going to Mandaue. I’ve received Niño’s complaint about the propsmen and because I’m the principal of St. Teresa in the first place, it’s my responsibility to grant his request.) Ngiti pa niya.

“Dili ko gusto nga pugson ang mga estudyante sa St. Teresa sa pagbuhat sa dili nila gusto, apan kung kini dili moliko sa paagi nga gusto nako, wala ako’y kapilian gawas sa paghimo niini nga obligado. Tabangi imong dance troupe.” (I don’t want to force the students of St. Teresa to do what they don’t want to, but if this doesn’t turn the way I want it to be, I’ll have no choice but to make it mandatory to help your dance troupe.) Saad pa niya.

“Wow, adto gyud ta sa Mandaue. Niingon ka nga mangayo ta ug tabang sa mga ilo didto, adto ba ta sa orphanage, Ma’am Minerva?” (Wow, so we’re really going to Mandaue. You said that we would request assistance from the orphans there, are we going to an orphanage, Ma’am Minerva?) tanong naman ni Niño.

“Opo, kami, busa pangandam nga makigkita sa pipila ka mga kauban nga bata ug ayaw paglihok nga dili husto sa ulahi. Kung unsa imong binuhatan nga mag reflect sa atong eskuylahan, nakasabot ka nako?” (Yes, we are, so prepare to meet some fellow children and don’t act improperly later. What you act reflects to our school, do you understand me?) Nagkatinginan kami ni Niño at kapwa kami Napalunok.