სასჯელი

-16-

-არიანას თვალთახედვით-

ერთი კვირა გავიდა მას შემდეგ რაც ქრისტიანმა ხელი მთხოვა. მას უნდა რომ ჩვენი გაცნობის დღეს დავქორწინდეთ. ვეუბნები რომ შეუძლებელია ქორწილის 2 თვეში მომზადება, მაგრამ თავისას მაინც არ იშლის. თუმცა ქრისტიანს თავისი სახელით და გვარით ყველაფრის წამში მოგვარება შეუძლია.

ასე რომ ვფიქრობ 2 თვეში დავქორწინდებით.

ახლა ქრისტიანი სამსახურშია, მე კი სახლში მარტო ვარ.

ფოტოებზე ვმუშაობდი როდესაც კარზე ზარი გაისმა.

არიანა: მოვდივარ!

კარები გავაღე და ნაცნობი სახე დავინახე.

არიანა: ჯორდან!

შემოვიპატიჟე და გადავეხვიე... მან კი ჩაიცინა და ხელები მომხვია.

ჯორდანი: ჰეი.

არიანა: შემოდი. მაგრამ ქრისტიანი სახლში არაა.

ჯორდანი: არაუშავს. მაინც შენთან საუბარი მინდა.

არიანა: oh, კარგი.

მისაღებში შევედით და დივანზე დავსხედით.

არიანა: რა მოხდა.

ჯორდანმა ამოიხვნეშა. მე კი მას ხელი ჩავკიდე.

არიანა: ჰეი.. ხომ იცი შეგიძლია ნებისმიერ თემაზე მესაუბრო.

ჯორდანი: ვიცი. კარგი მსმენელი ხარ.

გადავიკისკისე..

არიანა: მადლობა.

ჯორდანი: მომწონს როდესაც კისკისებ.

არიანა: მიხარია..

ჯორდანი: ანუ ქორწინდებით.

არიანა: ხო.. და შვილებიც გვეყოლება.

ჯორდანი: wow. მართლა ბედნიერი ხარ?

არიანა: რა? რა კითხვაა? რა თქმა უნდა ბედნიერი ვარ, ჯორდან.

ჯორდანი: რაღაც მინდა გითხრა.

არიანა: გისმენ.

ჯორდანი: აჰჰ.. ქრისტიანი მომკლავს.