სასჯელი

-27-

- არიანას თვალთახედვით -

ჩემი მშობლების სახლთან გავჩერდით. მათთვის ჩამოსვლის შესახებ არაფერი გვითქვამს ამიტომ ძლიერი ხვევნებისთვის მზად ვართ..

მე და ქრისტიანი მანქანიდან გადმოვედით, კარებთან მივედით და დავაკაკუნეთ.

...

აარონი: ტყუპოო!!!!

ჩემი ძამიკო გაბრწყინებული თვალებით მომვარდა და ჩამეხუტა. მეც მოვხვიე ხელები და გადავიკისკისე..

არიანა: გამარჯობა ძამიკო, შეიძლება შემოვიდეთ?

აარონი: ხო ხო, რა თქმა უნდა, მოდით.

მისაღებში შევედით და მამაჩემი დავინახეთ, რომელიც ტელევიზორს უყურებდა.

ბობი: პრინცესავ!

არიანა: მამიკო!!

მამიკოც ჩამეხუტა..

ბობი: რა სიურპრიზია!!

არიანა: დედა და ალექსი სად არიან?

აარონი: სამზარეულოში, წავალ მოვიყვან.

მე და ქრისტიანი დივანზე დავსხედით. მან კი ჩემი ხელი თავისაში მოიქცია და მეამბორა..

ბობი: ყველაფ...

მარგო: ჩემი გოგონა!!

დედამ ლოყებზე მაკოცა, ქრისტიანს კი გაუღიმა..

ალექსანდერი: როგორ ხარ დაიკო?

არიანა: კარგად ძამიკო. .. შეგიძლიათ ყველა აქ დასხდეთ? რაღაც გვინდა გითხრათ..

ქრისტიანს მომღიმარმა გავხედე..

აარონი: კარგად ხარ?

არიანა: მინდა გითხრა, რომ ამ ოთახში მხოლოდ მე და შენ არ ვართ ტყუპები.

ყველამ ერთმანეთს შეხედა..

აარონი: რა?

დედა შეკრთა..

მარგო: არი შენ..

როგორც ჩანს ჩემი დედიკო მიხვდა. აცრემლებული თვალებით ჩემთან მოვიდა და ჩამეხუტა..