სასჯელი

-30-

- არიანას თვალთახედვით -

ხმაურმა გამაღვიძა. როგორც ჩანს ქრისტიანი მოვიდა..

ამოვიხვნეშე და გადავბრუნდი..

ქრისტიანი: არიანა, ვიცი რომ აქ ხარ!

საწოლიდან ავდექი და კიბეებთან მივედი, ისე რომ მათ ვერ დავენახე..

ჯორდანი: შენთან ლაპარაკი არ უნდა.

ქრისტიანი: არ მაინტერესებს! უნდა დაველაპარაკო. ვერ დავუშვებ ამ უაზრო გაუგებრობის გამო მიმატოვოს!

ჯორდანი: მჯერა რომ მასეთ რამეს არასდროს გაუკეთებდი, მაგრამ მას არ უნდა რომ აქ იყო. არ უნდა ინერვიულოს, ბავშვებისთვის საზიანო იქნება!

ქრისტიანი: მასზე და ჩემს შვილებზე ნუ ლაპარაკობ! ისედაც ვიცი რომ მასთან ახლოს ყოფნა გინდა!

ჯორდანი: ქეთრინთან ერთად ვარ, ქრისტიან! არი მხოლოდ დასავით მიყვარს!

ქეთრინი: გირჩევნია იქამდე წახვიდე სანამ პოლიციისთვის დამირეკავს.

ქრისტიანი: თუ გინდა დარეკე! წასვლას არ ვაპირებ! პატარავ, გთხოვ 10 წუთით მაინც დამელაპარაკე!!

არიანა: 5!

ქრისტიანი: კარგი! 5 წუთით!

ამოვიოხრე და დაბლა ჩავედი..
არ დავლაპარაკებულვარ, პირდაპირ მისაღებ ოთახში შევედი და დივანზე დავჯექი.

არიანა: მხოლოდ 5 წუთი!

ქრისტიანი: ის გოგო.. მისი სახელია ვიკა, მასთან ვწვებოდი ხოლმე.

არიანა: 1 წუთი გაქვს!

ქრისტიანი: მანამდე სანამ შენ შეგვხვდებოდი! ვაღიარებ ეს ბოლო პერიოდი მირეკავდა ხოლმე, მაგრამ ყველაფერს გეფიცები ერთხელაც არ მიპასუხია ზარისთვის.

არიანა: რატომ არ მითხარი?

ქრისტიანი: არ მინდოდა გენერვიულა, მაგრამ ახლა ვხვდები, რომ უნდა მეთქვა.

არიანა: იმ ღამით რა მოხდა?

ქრისტიანი: გვიანობამდე ვმუშაობდი. ის ჩემს ოფისში მოვიდა, მაგრამ მასთან არაფერი მქონია.