სასჯელი

-20-

-ქრისტიანის თვალთახედვით-

მომდევნო დილას არიზე ადრე გამეღვიძა. მას გავხედე და გამახსენდა გუშინ რაც მომიყვა. აჰჰ.. მიუხედავად იმისა რომ სიზმარი იყო მაინც საშინელი რაღაცები ვუთხარი. თავს დამნაშავედ ვგრძნობ. მძულს როდესაც მის თვალებზე ცრემლს ვხედავ, თანაც ჩემს გამო..
ძალიან შეშინებული იყო, ეგონა რომ მივატოვებდი. კიდევ ვერ გაიგო, რომ
რომც მინდოდეს მაინც ვერასდროს მივატოვებ..

ფართხალი დაიწყო, როგორც ჩანს იღვიძებს.

არიანა: ქრისტიან...

როგორც კი შემომხედა თვალები დაუნაღვლიანდა..

ქრისტიანი: დილა მშვიდობის, პატარავ.

ამოიხვნეშა და ისევ დასევდიანდა..

ქრისტიანი: მაპატიე, არი..

არიანა: შენი ბრალია არაა, ქრისტიან.

ქრისტიანი: არასდროს გატკენ და არც მსგავს სიტყვებს გეტყვი, არი. ხომ იცი.

არიანა: არ ვიცი ქრისტიან.. თუ მიმატოვებ ეს მომკლავს..

ქრისტიანი: არა, არი. ვერც შევძლებ.. მოვკვდები თუ შენგან შორს ვიქნები. მითხარი რა გავაკეთო, რომ თავი კარგად გაგრძნობინო.

არიანა: არის რაღაც..

ქრისტიანი: ნებისმიერი რამ.

არიანა: ჩვენი ქორწილის სტუმრების სია..

ქრისტიანი: შეგიძლია ის დაპატიჟო ვინც მოგესურვება.

არიანა: ჯორდანი..

ამოვიხვნეშე..

ქრისტიანი: რატომ, პატარავ?

არიანა: იმიტომ რომ ის შენი ბავშვობის მეგობარია. არ მინდა თქვენი ამდენი ხნის ურთიერთობა ჩემს გამო დაინგრეს.

ქრისტიანი: მისი ბრალია.

არიანა: არა მარტო, ქრისტიან.

ქრისტიანი: .....

არიანა: გთხოვ.. გარდა ამისა ის იყო ვინც ოცნებები შეიქმნა. იქნებ მას თუ ვნახავ ეს ყველაფერი შეწყდეს?