ALİN

1☾

Öncelikle hepinize merhabalar canlarım! Biliyorum çok uzun zaman oldu görüşmeyeli... Fakat gerçekten bunu telafi edebileceğime inandığım bir kurgu ile geri döndüm!

Bildiğiniz üzere "Yıllar Sonra" adlı diğer kurgumu taslaklara aldım, onu da kafamı toparlayıp iyice devam ettirmeyi düşünüyorum. Öbür türlü hemen başlasaydım gerçekten içime sinmeyecek ve güzel olmayacaktı çünkü bilenler bilir araya çok uzun bir zaman dilimi girdi...

Uzun lafın kısası öteki kurgumdan da bilenler bilir her bölümün başına bölüm müiği eklerim ve bu müzik o bölümü yazarken dinlediğim müzik olur. O yüzden sizden ricam mutlaka bölümü okurken bölüm başındaki şarkıyla beraber okumanız, Emin olun çok daha güzel olacaktır J

O zaman artık bu uzun ve güzel yolculuğa başlayabiliriz... ♡

Bölüm şarkısı: Nilüfer-Son Arzum

İyi okumalar...

☀☀☀☀☀

Yazar'dan

Rüzgardan dolayı inatla etrafa doğru uçuşan saçlarını umursamadan, omuzundan düşen şalı düzeltti kadın. Yılların değil de, acıların getirdiği yorgunluk vardı üzerinde... Hem de tam 13 yıldır...

Karşısında ki dağ manzarasını izlerken arkadan gelen ayak seslerinden, bakmasına gerek kalmadan kimin geldiğini anlamıştı.

Barbaros Karadağ...

İlk ve son aşkı...

Çocuklarının babası...

Kadın kafasını çevirip bakma girişiminde bulunmadan üzerindeki şala daha da sıkı sarıldı ve karşısındaki manzaraya karşı kafasını daha da dik tuttu.

Arkadan beline sarılan güçlü kollardan ve omuzuna doğru yaslanılan çeneden dolayı burnunun ucu sızladı...

Çok özlemişti, hem de çok... Fakat yapamıyordu, minik kızı onlardan koparıldığından beri mutluluğu, huzuru kendine haram bilmişti...

Ve kendine çok büyük bir yemin etmişti... Kızını ne olursa olsun bulacak ve bunu yapanlara dünyayı dar edecekti...

Hare Karadağ...