Kanatsız Ruhlar

7.bölüm

Sadem'in hayatını acayip derecede merakk ediyordum bu olay beni iyice kendine çekmişti sebebini sonradan anlamıştım ,çünkü sademin hayatı az çok annemin bana anlattığı kendi hayatına benziyor du,kendimi çok garip hissediyordum neyseki 15 gün sonra evime donebilecektim Ahmet abim den yardım isteyebilirdim. O eminim ki yardım ederdi sademi bulmaya sademin yaşı kaç olursa olsun ona yardım etmek istiyordum. Kütüphanede başka bir defter bulamadığım dan yurda geri dönmüştüm. Aklımda 2 sorun vardi artık biri sadem diğeri ise bugün kü gördüğüm o adam dı. Evet beni tanıması biraz zor du ama anneme çok benzediğim için biraz animsatabilir, buda tehlike içerebilir di. Ama sanki birseye üzgün Dü neye üzgün du bilmem ama annemi ailesinden ayıran adama gram acımıyordum. O benim için sadece şerefsizin teki idi.yataga uzanıp annemin resime bakarak uyuya kaldığımda saatin kaç olduğunu bilmiyordum .

Sabah alarm sesi ile kalkmış hazirlanmistim. Okuldan sonra bugün biraz gezmeyi planlıyordum telefonum alarm dışında bir müzik çalınca elime aldım, arayan Ahmet abi idi , "efendim abilerin gülü" kıkırdadım ona hep böyle derdim oda kızardı gülüm lafını sevmezdi " cadı seni napiyorsun bakalım bugün " tebessüm ettim "okul sonu biraz gezeceğim abi sonra yurda gelirim artık toparlanma zamanı biliyorsun son 2 hafta kaldı "arkadan yengemin sesini duymuştum gelirken şalgam getirsin diye bağırıyordu güldüm "yengeni duydun dimi cadı "kıkırdadım "duydum abi duydum hadi ben kapatıyorum okula geç kalacağım yoksa selam söyle evdekilere " telefonu kapatıp giyinmeye başladım pantolonumun buluzumu giymistim hazırdım çantamı alıp çıktım odadan.
Okul da son sınavlara giriyorduk aslında 1 haftaya okul bitiyor du ama ben bilet bulamayınca 2 haftaya kalmıştı yurttan izin alıp 1 hafta fazla kalacaktım. Okul sonu çarşıya inmistim biraz gezmek iyi gekecekti bana sürekli yurtta kalmak sıkıyor du ne kadar yurt Menderes bulvarına yakın olsa da cidden sıkıyor du . Merkeze gelince oturup bir kafeye kahve içtim ne yapacağımı kestirmem gerekiyor du önce.
Karar verip masadan kalktım odememi yaptıktan sonra yola çıktım önce bir taki dukanina girecektim annemin en sevdiği şeylerden biri olan sahmeren bileklikleri inceledim ,adanada olduğum sürece her zaman gelip bu bileklikler den alırdım anneme supriz için ,bilekliklerin annem için anlamı farklı idi ,yüzük beni bileklik kısmı ise kendini simge ediyordu birbirimizden güç alıyorduk anneme göre bu beni mutlu ediyordu böyle güzel bir hediye ona da mutluluk verecekti o sırada karşıma çıkan bileklige hayran hayran baktım yüzük kısmında bir yıldız vardı bilek kısmında ise ay . Ay ve yıldız mükemmel uyumu ile bana göz kırpıyor du altın renginde olması ise çabası idi hemen omu alıp kasaya geçtim ödemesini yapıp paketi çantama koydum , dükkandan çıktığım da karşıda ki kıyafet satan mağazaya girdim güzel ürünler var dı yazlık bir tişört gördüm ares ile bana olabilen bedenleri aldım ,ares benden küçük olsa da bana abilik taslayan bir çocuk tu ,Ahmet abinin oğlu idi isimlerimiz ise Ahmet abi ve annemin sanal dakulladigi isimlerden geliyor du kıyafet e baktığımda siyah ama ortasında kral ve kraliçe yazıyordu beyaz parlak bir yazı ile ,aresle böyle şeyleri çok seviyorduk . Onları da alıp çıktım şimdi bir kırtasiye bulmalı idim yolda yürürken gördüğüm bebek dükkanında durdum eftelya yengem hamile idi bir kızı olacaktı tebessümle içeri girip yeni doğan kıyafetlerine baktım gördüğüm kıyafetle şok oldum çilek kız ah bunu alırsam Cemre abla çok şaşırdı elime aldığım set ile kasaya gittim onuda hediye paketi yapıp çıktım.  Evet şimdi kırtasiye ye gidip çok sevdiğim kitaplarıma kavuşma zamanı idi yolda bir adam vardı arkası bana dönük idi ve biri ile tartışıyor du. Umursamayacaktim ama  dinlemek istedim neden bilmiyorum bunu yaptım. Adam senin yüzünden ben annemi kaybettim diyordu diğer adam ise ben napim sende gaza gelip dokunmasaydin o kıza diyordu ne olduğunu bilmiyordum ama Bi tecavüz vakası idi ve adam pişmandı  üzülmüştüm herseyi kaybettikten sonra mı insanların aklına geliyor du . Ve bu tecavüz yani kolay değildi bir hayatı mahvediyor du annemden biliyordum . Yaşlı adam gitmişti sanırım diğer adam yüzünü dönünce 2. Bir şok saldı bedenimi.bu oydu Yusuf tu bu pişman mı olmustu yani  elimdeki poşetleri sıktım. Onca zaman sonra pişmanlık neye yaramısti Yusuf bana baktı "hey iyimisin ?" Kendimi toparladım hemen "evet evet yoruldum sadece teşekkürler "uzaklasmam lazim derhal yada kalıp olanları öğrenmem lazimdi ve ben kalacaktım ne olduğunu ogrenecktim "gel söyle otur su alayım sana "oturdum sakince bekledim su alip geldi bana uzattığını bir damla sudan içmiştim "kusura bakmayın kulak misafiri oldum neye pişman oldunuz bilmiyorum ama  isterseniz size yardım edebilirim belki Bi yararım dokunur"masum bir şekilde baktım. Başını eğdi gözünden bir damla yaş aktı "ben yıllar önce bir hata yaptım  ve o hata şuan annemin canına bedel oluyor ailem dağıldı ve ben çöktüm " çöktüğü her halinden belli oluyor du "Ne hatası yani eğer özel değilse?"yan gözle bana bakıp devam etti "kuzenim olan kıza tecavüz ettim yani ilk taciz di o beni dava etmişti sonra ortaya çıktı babam da etmiş taciz babam gaz verdi intikam diye bende kaçırıp tecavüz ettim gene kimse inanmadı sonra ise gitti ve haber alamadık nenem ve dedem öldü , annem hasta ve 2 sene sonra ben itiraf ettim ama bu safer de o yoktu " Sözünü bölen şey ağlaması oldu canı çok yanıyordu belli ama bu annemi ailesinden ayırdığı gerçeğini değiştirmiyor du ."pişmanım ama bulup özür dileyemiyorum Bi bulsam tövbe etmek için her şeyimi verebilirim annesi ve babası kabul etmez belki onu ama annem kabul eder ona sahip çıkar tekrardan biliyorum bunu hem belki ozaman annem beni de tekrar sever "yutkunamıyordum annemi tekrar getirmeyi planlıyor du "anladim inşallah bulursunuz "kacmamiz lazım anne kacmamiz kurtulmamız lazım anne..."inşallah bacım neyse ben gideyim senide üzdüm "ona baktım " sorun değil iyi günler " hızla uzaklaşan adama baktım  ne yapacağımı biliyordum 2 hafta yurttan çıkmıyorum ve hemen Ahmet abi ile ilk fırsatta konuşuyorum olay buydu evet evet hızla yurda gidip yatağa girdim korkuyordum Yusuf denen adam biyolojik olarak babam idi ama baba diyesim gelmiyor du ve şuan aklımda sadece o vardı . Annemi bulmasına izin vermeyecektim ya anneme daha kötülük yaparsa ya numara ise annem onlara inanmıyor sa bi bildiği vardır.  Ne yapacagim hakkında bir bilgim yoktu Ahmet abi ile konuşmak şart ti ama telefon ile olmaz di gitmeyi beklemem gerekiyor du .

   Ne zaman uyuya kaldım bilmiyorum ama uyandığım da saat sabah 8 di .bugün odadan çıkmayı planlamıyordum çantamı topladım biraz biraz topluyordum kışlık kıyafetleri yerlestirirken zaman nasıl geçti bilmiyordum. Saate bakımda yemek saati olduğunu gördüm minik bir duş alıp rahat şeyler giydim sonra yemekhaneye indim yemeğimi alıp en uç masaya oturup yemeğimi yemeye başladım, aciktigimi yeni farkediyordum. Yemeği yiyip odama çıktığımda yorgunluğun etkisi ile uyuya kalmıştım.

Bölüm öncesi spoilere @Kanatsizruhlaroffical instagram ve tiktoktan ulaşabilirsiniz .
Yeni bölüm için 35 vote ve 20 yorum bekliyorumm..