LOVE WILL NEVER DIE (COMPLETED)

CHAPTER 6

"Ano? Wala ka man lang ginawa?" atungal ng pinsan ko habang kumakain.

Hindi ako umuwe nung gabi na 'yon at kanila Inay na lang natulog. Nasabi ko na rin kay Inay na buntis ako at masaya naman ito.

"Ano bang magagawa ko e‚ mahao nya yun. Samantalang ako asawa lang sa papel" tumawa pa ako para lang matakpan ang sakit na namumuo sa dibdib ko.

Niyapos ako ni Viena. "Ano ka ba? Sinabi ko na kase sayong hiwalayan mo na sya e" pang-aalo nito.

Wala si Inay ngayon kaya naikwento ko kay Viena ang nangyari kahapon.

"Dapat kase hindi na ako nagpumilit na magpunta sa club‚ ikaw tuloy yung nahihirapan..." napansin kong humihikbi na sya sa balikat ko kaya hinimas ko ang braso nito na nayakap sa akin.

"Wala kang kasalanan. Ginusto ko rin naman e"

Pagtapos kumain at nagbihis na kame ng damit pampasok.

"Nasabi mo na sa asawa mo?" bungad ni Deia nang makaupo ako.

"Saka na cguro" kibit-balikat na ani ko.

"Pano ka maaalagaan nyan kung hindi mo sasabihin?" sabat ni Hilary.

Ngumiti ako sa kanila. "Kaya ko na mang alagaan ang sarili ko e"

Magsasalita pa sana sila ngunit dumating na ang teacher namin sa Field Study. Nagpa-quiz lamang ito at nagdiscuss.

Narito kame ngayon sa canteen para magmeryenda.

"Oyy nabalitaan nyo ba?" hinihingal na ani Eunice.

"Ang alin?" nagtatakang tanong ko.

"Halika‚ sumama ka sakin" agad nitong hinigit ang kamay ko at tumakbo.

"Hoy tandaan mong buntis yan!" dinig kong sigaw ng pinsan ko.

Nakarating kame sa field na kung san madalang lang daanan ng mga tao.

"Ano bang ginagawa natin dito?" nagtataka pa rin ako kung bat dito nya ako dinala.

Hinila nya ako palapit sa puno‚ para akong naestatwa at hindi makagalaw sa nakita ko.

Jela and my Husband was kissing under the tree. Nababakas sa muka nila ang pagkasabik sa isa't-isa.

Para akong sinaksak ng paulit-ulit. Hindi ko na namalayan ang sarili kong naglalakad palayo sa field. Naramdaman ko na lang na may nabunggo ako.

"Are you ok‚ Miss?" he gently ask.

"O-oo" utal na sabi ko.

"Why are you crying? May nanakit ba sayo? Nasan sila?" he histerically said then put his arm above my head.

Ginulo nya yung buhok ko. "Wag ka na malungkot‚ gusto mo libre kitang ice cream?" ani nya at ngumiti-ngiti pa.

"Ano bang ang amos mong kumain" tumatawang sabi ni Cres at pinunasan ang pisngi ko.

Tinabig ko ang kamay nya at saka pinisil ang kanyang ilong. Napaigik naman ito kaya tumawa ako ng malakas.

"Ayan tumawa ka na" nakangiting sabi nya.

Hindi ko na alam ang nangyari kanina basta ang alam ko sumama ako sa lalaking ito para kumain ng ice cream.

"Thank you" nahihiyang sabi ko.

"Well i gladly accept your thankyou" hinawakan nya ang pinagbasuhan ng ice cream namin. "Care to tell me‚ what's wrong? Bakit ka umiiyak kanina" napatingin ako sa mata nya. I met his brown eyes.

"Wala lang 'yon. Ano ka ba" ani ko at nag-iwas ng tingin.

Piliy nyang inihaharap ang muka ko sa muka nya. "Anong wala? Iiyak ka ba ng ganun kung wala lang 'yon?" he sighed heavily.

"Buntis ako" pag-amin ko.

Tumaas ang kilay nya at saka ngumisi. "Well congrats‚ yan ba yung dahilan kung bat ka umiiyak?" sa lambing ng boses nya agad na tumulo ang luha ko.

"Hey‚ sorry na. Wag ka na umiyak dyan" he said in a soft voice then rubbing my hair.

"Hindi kame mahal ng ama nya" humihikbing sabi ko.

"I can be father of that child"

Para akong nabuhusan ng tubig sa sinabi nya. Nanlaki ang mata kong tinignan sya.

"Seryoso ako‚ Cres" sabi ko at inirapan pa sya.

"Seryoso rin ako" kamuntik na akong masamid sa sinabi nya.

Nilahad ko sa kanya ang kamay ko at ipinakita ang singsing.

"Kasal ako..." mahinang sabi ko. "Kasal sa taong d ako mahal" lalo akong napahikbi sa sinabi ko.

"Hushh tama na.. sinasaktan mo lang yung sarili mo e" ani Cres na panay hagod sa buhok ko..

Pinahid ko yung luha ko at ngumiti ng pilit sa kanya. Nag-aya na akong bumalik sa school kaya pumayag naman ito.

Tatayo pa lang ako agad akong nagulat ng isang galapak ng sampal ang tumama sa pisngi ni Cres kaya nanlaki ang mata ko.

"Bakit kinikidnap mo ang pinsan ko?!" nang-gagalaiting tanong ng pinsan ko.

Sasampalin pa sana ito ni Viena kaya naman agad akong pumagitna. Napapikit ako at handang saluhin ang sampal pero nagulat ako ng wala man lang dumampi na palad sa akin.

Nagmulat ako ng mata at kita ko ang kamay ni Viena sa ere‚ nahinto sya at tumutulo ang luhang nakatingin sa akin.

"Elay naman! Pano kung naituloy ko yun ha? Nag-iisip ka ba? Bakit ka ba kase humarang‚ nasaktan ko sana kayo kung hindi lang ako nagpigil!"

Niyakap ko sya habang patuloy pa rin sa pag-iyak.