Dark Paradise || Namjin

Alfa Olmak

Namjoon her şeyi batırdığını hissediyordu.

Onun alfalar ve eşlenmek konusunda çekindiğini bildiği halde üstüne gitmişti.

"Tam bir aptalım." Dedi pencereden bakarken.

Ama bir tarafı da bunu anlayamıyordu. Seokjin sanki bir ilişki için adım atıyor gibiydi. Ona sarılmıştı. Fakat daha sonra, bu hiç olmamış gibi davranmıştı.

Namjoon, yorulduğunu hissediyordu.

"Bay Kim?"

Duyduğu ses ile arkasına döndü. Yaşlı hademe yine gülümser surat ifadesiyle karşısındaydı.

"Bir dakika benimle gelebilir misiniz?"

Namjoon iç çekti. "Şu an Seokjin'le konuşmak istemiyorum."

"Ama-"

Yaşlı hademenin sözünü kesen, Namjoon'u tişörtünü çekiştiren Narea'ydı.

Namjoon onun yüzüne baktığımda Seokjin'i görüyordu. Burnu tamamiyle appasıydı. Yüz ifadeleri de öyleydi. Fakat bu ne kadar hoş olmasa da, Narea belki de babasına benziyordu.

Baba denebilir miydi?

"Gamzeli, konuşmamız gerek."

"Oh, Bay Kim, lütfen Narea'nın kusuruna bakmayın."

Namjoon Narea'nın arkasında ki orta yaşlı kadına döndü. Mahçup bir yüz ifadesi vardı.

"Normal inatçı bir çocuk değildir. Ama sizinle görüşmek konusunda çok ısrarcıydı."

Namjoon, tişörtünde ki sıkı sıkıya duran eli yavaşça avucunun içine aldı ve büyük parmaklarıyla sardı kızın elini.

"Önemli değil." Dedi sadece. Ardından eğilerek Narea ile aynı boya geldi.

"Narea, sorun ne?"

Narea karşısında ki adamın gözlerine baktı. Namjoon onun kızgın durmaya çalıştığını anlıyordu. Fakat sevimli yüzü pek buna müsaade etmiyordu.

"Appamı, seviyor musun?"

Namjoon gülümser gibi oldu. "Elbette. Elbette onu seviyorum. Appanın hayat arkadaşı olmasam da, onu seviyorum Narea."

"O zaman," dedi küçük kız dudakları titrerken. "Onu korumalısın."

"Ha?"

"Appam yalan söylüyor gamzeli." Zeytin gözlerinden bir kaç damla akıp gittiğinde Namjoon kaşlarını çattı. Niye ağlıyordu? Namjoon kendini kötü hissediyordu. Narea ağlamamalıydı.

"Sürekli iyi olduğunu söylüyor. Her gece ağlıyor ve sabah uyandığında bana gülümsüyor.

Gamzeli, appam yalan söylüyor."

"Narea..."

"Bu yüzden onu benim için korumalısın." Dedi Namjoon'un tişörtünü sıkarken. "Ben yapamıyorum ama sen yapabilirsin. Sen büyüksün, güçlüsün. Appamı herkesten, kaba düşünceli tüm insanlardan koruyabilirsin."

Namjoon yutkundu. Baş parmağı ile yavaşça kızın gözyaşlarını sildi. "Haklısın, appan bazen yalan söylüyor. Elinden geleni yapıyor, çünkü yanında sen varsın."

Kızın ta gözlerinin içine baktı.

"Ve bunu yapmaya da devam edecek, Narea ve..." Derin bir nefes aldı.

"Senden özür dilerim. Appanla birlikte olmak istediğimi söylememe rağmen güçsüz davrandım. Sanırım çok çabuk pes ettim.

Appan ve onun için önemli olan her şeyi koruyacağım." Narea küçük kollarını, ilk defa appası dışında bir başkasının boynuna doladı. Namjoon'un güvenli boynuna gömdü kafasını.