Huminga ako ng malalim pagkababa ko ng eroplano. It has been 8 years and I am a succesful OB Gyne already. Doon ako nag-aral sa States for 8 long years. I lived with my cousins for the first three weeks pero agad akong nakahanap ng matitirhan not far away from the school.
Nagsimula na akong maglakad. I checked my phone and I received a text message.
From: Kuya Dustin
Nasa labas na kami. Puting van, okay? Wait for you here.
Binalik ko ang phone ko sa bag at pumunta sa kuhanan ng mga bagahe. Agad ko naman nakita ang kulay pula kong maleta at kinuha iyon. I went out at nakita ko si Kuya na kausap ang isang driver. Tumikhim ako ng makalapit sa kanila. Nagtaas ng kilay si Kuya. I rolled my eyed at tinanggal ang shades ko.
"Bunso? Ikaw ba yan?" Sabi ni Kuya. His reaction was comical pero hindi ko magawang tumawa dahil pagod ako sa byahe. "Yes, It is me." sabi ko. Kinuha naman ng driver ang maleta ko at nilagay sa likod. Sumakay naman ako sa van at si Kuya naman ay naupo sa unahan katabi ng driver.
Marahil ay hindi nga ako napansin nito ng una. My hair was already blonde. Bagay naman ito sakin because of the color of my skin. Sabi ng mga pinsan ko ay mukha daw akong Amerikana dahil daw nagblonde na ako ng buhok. Sumandal ako sa upuan at pumikit. I'm really tired.
Pagkaraan ng ilang oras ay nakarating na kami sa bahay. Bumaba na ako at si Kuya. Si Kuya Dustin na ang nagdala ng bagahe ko. Pumasok na kami sa loob at sinalubong naman ako ni Mommy.
"Anak! Naku! Namiss kita! Ang ganda ganda na ng anak ko. Naku naman! Madami bang nanligaw sa iyo dun sa States?" sunod sunod na sabi niya. Niyakap ko naman siya pabalik.
Namiss ko din si Mommy. Tinatawagan ko naman sila kapag may time ako noon pero since na nawalan din ako ng oras at naging busy din sa school madalas na hindi ko na sila nakakausap.
I hugged Daddy ng lumapit ito samin. "I missed you, Dad." sabi ko. Humiwalay naman sa yakap si Daddy at hinalikan ako sa noo.
"I'm sure pagod ka na. Magpahinga ka muna at kakain tayo mamaya paggising mo. Magluluto ako ng paborito mo." sabi ni Mommy ng may malaking ngiti. Tumango naman ako at nagpaalam na aakyat muna.
Pagkapasok ko sa kwarto ko ay nandun na ang maleta ko. Hindi nagbago ang kwarto ko. Ganun parin ang itsura nito when I left. Agad akong humiga sa kama. God, It's so soft.
Hindi ko na namalayan na nakatulog na ako. Marahil ay dahil sobrang pagod ko talaga sa byahe at maaga ang gising ko.
---
I woke up dahil sa boses ni Mommy. She went inside at doon naman ako nagmulat na talaga. Umupo ako sa kama at sinandal ang kalahati ng katawan ko sa headboard. "Ma," I said. Lumapit ito sakin.
"Hindi mo naman sinabi na may relasyon kayo ni Chance." sabi nito. Mabilis ako napatingin kay Mommy pagkasabi niya ng pangalan na lalaki na dahilan kung bakit ako umalis in the first place.
"Wala po kaming relasyon ni Chance, Ma. We're just friends." saad ko. Wala naman kasi talaga kaming relasyon ni Chance. And that was 8 years ago.
Ngumiti ng tipid si Mommy. "The day after you left for the States, pumunta siya dito sa bahay. He said he wanted to talk to you. Sinabi naman ng Daddy mo na umalis ka na for States." sabi nito.
Kunot noo kong tinignan si Mommy. "Why are you telling me this, Mom?" I asked. Una sa lahat, wala na akong pakielam kay Chance. I don't love him anymore.
"Wala lang anak." she paused. "Siya, kain ka na sa baba. Ilang oras ka na ding tulog at paniguradong gutom ka na." Pagkasabi ni Mommy nun ay naramdaman ko ang gutom. Tumayo na si Mommy at lumabas na ng kwarto.
I stood up at nagpalit ng damit. Bumaba na ako pagkatapos. Pagkababa ko ay may lumapit sakin na isang pug na mataba. "What the hell?" I said.
Lumapit si Kuya dito at binuhat ang pug. "Bunso, meet Chikoy the dog. The newest member of the family." Nakangiting sabi ni Kuya. Chikoy was small but he was fat indeed. I smiled. Lumapit ako and I caressed him. "Hi Chikoy." He licked my hand kaya natawa ako.
Pumunta na kaming dalawa sa mesa. Naghugas muna ako ng kamay bago kumain. Mom cooked my favorite. Sinigang na baboy na madaming gulay. I missed this. Sa States kasi puro steak, corn, noodles at State food ang kinakain ko. Walang lutong bahay.
Nang matapos na kami kumain ay umakyat na ako ng kwarto. Nagshower ako para medyo gumaan ang pakiramdam ko. As I got out of the banyo nagbihis na ako at nagtuyo ng buhok. Pahiga na sa sana ako ng magring ang phone ko.
"Hello?" I said to the caller. Inayos ko ang higa sa kama pati na rin ang pagkakahawak ko sa phone.
"Hello? Is this Jordan Quintos?" tanong ng isang lalaki. I smiled. Mapagtripan nga ito.
"Uhm. I'm sorry, but no." I said. I heard him sigh.
"Oh, I'm sorry." he said. Ibababa na sana niya ang telepono ng biglang nagsalita ako.
"Hey, hey. Wait up. This is Jordan Quintos. How are you Ice?" I asked him.
I heard him groan. "Stop playing." He said. I laughed.
"I'm sorry, Ice."
Ice was a guy I met in college. Alam niya din ang tungkol kay Chance. Gusto niya ako ligawan noon but I only saw him as a friend kaya hindi ako pumayag. Ayoko naman siya gawin rebound. Ice was a good guy and this time I'm serious. Hindi siya katulad ni Grey. Ice is an American. He is one good looking American too. He was blonde and he had blue eyes. Matangkad din ito. He was older than me by 2 years.
Speaking of Grey, nagkausap na kami beforecsa States. Nagkita kami sa isang mall and we decided to talk. Nakunan si Vivienne kaya nawala ang bata. Grey also mentioned that he cut his connections with Vivienne. Nakunan ang bata dahil ng bisyo ng ina. I felt sad for Grey when he was telling me what happened because kita ko ang panghihinayang sa mata niya.
I sighed. "Hey, you okay?" Ice asked. Bumalik ako sa realidad. Tumikhim ako. "Yeah, I'm okay."
"So, how is the Philippines? Nakita mo na ba siya?" He asked. Umiling ako. Kahit kailan talaga ito.
"No. I have no plans of seeing him." sabi ko. He chuckled. "That's good to hear." I smiled. "I know you're tired, Jordan. You should rest."
"Yeah." sambit ko. "Bye"
"Goodbye." sabi nito. Binaba ko na ang tawag at humiga na. Maybe I'll go shopping tomorrow. I need new clothes na rin. And maybe I'll by new sheets for my bed and other stuff.
Pumikit na ako at natulog na.
---
Here's chapter one :) Enjoy reading!
BINABASA MO ANG
Decisions [BOOK 2 OF BM]
AcakLeaving was the only thing she could think of, and so she did. She was hurt the second time and she couldn't take it anymore. She decided to leave everything behind and swore to the Gods that she will no longer be the Bela that he once knew. But th...