Decisions [BOOK 2 OF BM]

Chapter 9

"Where have you been?" tanong ni Ice pagkasakay namin ng kotse. I looked at him.

"A-ano.." Sabi ko. Sasabihin ko ba sa kanya na kinidnap ako ni Chance? Oh hindi? "Sa tabi lang.."

Napapikit ako. Ang tanga naman ng sagot ko. Ugh! Tanga mo Jordan! He snickered. "Sa tabi lang? Anong klaseng sagot yan? You were gone for four weeks! Basta ka nawala sa date natin! Pabalik balik ako sa clinic mo pero your secretary said that you were on a leave! I was dead worried about you!" Dagdag pa nito.

"I-i'm sorry.." I managed to say. I heard him sigh at hinawakan ang kamay na nakapatong sa hita ko.

"I'm asking you again." He paused. "Where have you been?"

Pumikit ako. Then I told him everything. Sinabi ko na nasa Tagaytay ako kasama si Chance. Sinabi ko na basta na lang niya ako hinila at dinala sa Tagaytay. I also told him about my phone.

"Gago yun.." sabi nito. Pinark na niya ang kotse sa parking lot at pinatay na ang makina ng kanyang kotse.

Bumaba na kaming parehas ng sasakyan at dumiretso na sa elevator. Sakto namang bukas ito kaya pumasok na kami. Pagkarating ng elevator sa floor kung nasaan ang unit ko ay lumabas na kami.

Pagkapasok ko sa unit ay tinanggal ko ang heels ko at sumalampak sa couch. The house was clean. "Did you visit here?" Tanong ko. Tumango si Ice at umupo sa tabi ko.

"Magbibihis lang ako." Paalam ko at tumayo na ako at pumasok sa kwarto. Binuksan ko ang closet ko at kumuha ng shirt at shorts. May mga damit pa naman dito. Yung iba ko kasing damit ay nasa Tagaytay pa. Si Chance ang nagimpake nun nung pumunta siya dito sa Manila.

Tinanggal ko ang make up ko at lumabas na ng kwarto naabutan ko si Ice dun na nakaupo parin sa sofa at nanonood na ngayon ng TV.

Tinapik niya ang sofa kaya umupo ako. Umakbay siya sakin. "What will you do if you see him again?" Tanong niya.

Napaisip ako. Ano nga ang gagawin ko? Should I say hi or should I just ignore him? Pinilig ko ang ulo ko. "I don't know." sagot ko sa tanong niya.

"You don't know?" Sabi nito. Tumango ako. "I really don't know."

"But he lives next door. What if you bump into each other?" He said. Natigilan ako. Oo nga noh? Magkatabi lang ang unit namin at hindi imposible na magkabangaan kami. I sighed.

"Bahala na."

---

"Ma'am," silip ni Ellaine. "Yes?" I asked. Binuksan niya lalo ang pinto at pumasok si Luna. "Hi Doctora." Bati nito. I smiled at her. Umupo siya sa upuan na nasa harap ng table ko.

"How are you?" I asked. She smiled. "I'm okay. Umiinom naman ako ng vitamins." She said. Tumango ako habang nakangiti.

"That's good." I said. Bigla namang nawala ang ngiti niya at lumungkot ang mukha niya. "But the baby's father still can't be contacted.." Sabi niya at ngumiti.

I sighed. "He might show up soon. You're pregnant with his baby. Don't worry, Luna." sabi ko. I tried to comfort her. She looked up and I can see tears forming in her eyes. "Makakasama sa baby kapag umiyak ka. Masasad din si baby dahil umiiyak ang Mommy niya." Natigilan siya ang she wiped her tears. Hinawakan niya ang tyan niya then she smiled.

We talked about the baby and she asked some things. Sinagot ko naman ang mga tanong na iyon. Natapos kami ng lunch break. She invited me for lunch at tinanggap ko naman yun.

We ate at a near restaurant. Nagorder na kami and whe chatted some more. She told me that she was a journalist but she quit her job a week ago because of the baby and because the father wanted her to quit her job. Lagi kasing pinapupunta ng boss nito sa iba't ibang bansa eh.